Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Umowa wprost określała kwotę kredytu we frankach szwajcarskich, a umowa kredytu denominowanego stanowi możliwy wariant umowy kredytu bankowego. (...)Pośrednik kredytowy zaoferował powodom kredyt denominowany we franku szwajcarskim w (...) S.A. Pośrednik informował powodów, że taki kredyt jest najkorzystniejszą opcja dla powodów oraz że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)W latach 2017-2018 powodowie dowiedzieli się z mediów o możliwej niezgodności z prawem umów kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich. (...)Treść tego wzorca miała zatem zastosowanie do większej ilości umów kredytów hipotecznych denominowanych we franku szwajcarskim, zawieranych wówczas przez pozwany bank.

Strona powodowa nie wnosiła przy tym, aby kwotę kredytu wypłacono we franku szwajcarskim. (...)Wzrost kursu franka szwajcarskiego, a tym samym wzrost całkowitych kosztów kredytów walutowych w CHF następował od 2015 r. Największy, a tym samym najbardziej doniosły wzrost kursu franka szwajcarskiego miał miejsce w styczniu 2015 r. (...)W ocenie Sądu już co najmniej od 2015 r. miał podstawy do uznania, iż nastąpił istotny wzrost kursu franka szwajcarskiego, który miał bezpośrednie przełożenie na istotny wzrost całkowitego kosztu kredytu.

Umowa w tym przypadku wprost wskazuje, że opiewa na konkretną ilość pieniędzy we frankach szwajcarskich spłacanych w złotych. (...)Strony natomiast zdecydowały się na zawarcie umowy kredytu w złotych polskich waloryzowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)To właśnie odniesienie do franka szwajcarskiego stanowi bowiem element odróżniający zawartą przez strony umowę od umowy czysto złotowej. (...)Tymczasem ww. postanowienia zawierające odniesienie do franka szwajcarskiego nie są zrozumiałe pod względem ekonomicznym.

W umowie wskazano, że walutą udzielanego kredytu jest frank szwajcarski (CHF). (...)Powodowie zostali zapewnieni o stabilności franka szwajcarskiego. (...)W analizowanej umowie wysokość świadczenia określona została w ten sposób, że kwotę kredytu przeliczono z franków szwajcarskich na złote polskie, po kursie(...)bank kwoty złotych polskich na franki szwajcarskie znów po kursach ustalanych przez(...)(...)Nie przedstawiono im symulacji porównawczej pokazującej kształtowanie się zarówno wysokości salda zadłużenia, jak i wysokości miesięcznej raty kredytu, w przypadku odpowiednio kredytu w PLN i CHF, w sytuacji znaczącej zmiany kursu i aprecjacji franka szwajcarskiego.

Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego, pojawiła się w umowie kredytu, jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był indeksowany. (...)Zgodnie z zapisami umowy kredytowej zawartej przez strony, wysokość każdej raty kredytu powinna wynikać z przemnożenia pewnej sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich przez ustaloną - w istocie dowolnie - przez jedną ze stron, tj. bank, wielkość tj. kurs waluty. (...)Powodowie nie byli informowani o sposobie ustalania kursów walut w stworzonej przez pozwany bank Tabeli kursów, o sposobie przeliczania rat wyliczonych we frankach szwajcarskich na walutę spłaty, czyli na złotówki. (...)Powodowie kwestionowali, w szczególności te postanowienia umowy kredytowej oraz OWKM, stanowiące tzw. klauzule indeksacyjne waloryzujące zarówno kwotę kredytu, jak i poszczególne raty kapitałowo-odsetkowe do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego.

Cechą kredytów denominowanych (inaczej niż indeksowanych) jest ich wyrażenie w walucie, do której nastąpiła denominacja. (...)Wybór ten motywowany był korzystną wysokością raty i a także nieuzasadnionym przekonaniem, co do ograniczonej możliwości zmiany kursu franka. (...)Zawarcie kredytu denominowanego do CHF objęte było zatem ich(...)nie wskazują aby zostali nakłonieni do zawarcia umowy kredytu denominowanego poprzez jakiekolwiek nierzetelne praktyki Banku. (...)Dokonując zatem oceny spornej umowy należy zauważyć, że ustalenie umowne polegające na wyrażeniu kwoty kredytu we franku szwajcarskim stanowi postanowienie określające główne świadczenia stron.

Nie mówiła o kredytach w żadnych innych walutach np. frankach szwajcarskich , złotówkach . (...)Kredyt indeksowany był do waluty obcej EUR (§ 2 ust. 1 ) . (...)Bank w chwili udzielania kredytu dysponował natomiast dostatecznym doświadczeniem i(...)antycypować także takie wzrosty kursu franka szwajcarskiego, które miały miejsce w okresie(...)(...)Z braku podstawy prawnej w przepisach dyspozytywnych nie można również usunąć klauzuli indeksacyjnej z zachowaniem oprocentowania według stawek SARON właściwych dla zobowiązań wyrażonych we frankach szwajcarskich (SARON zastąpił stosowany do 31 grudnia 2021 r. wskaźnik LIBOR).

Powodowie byli poinformowani o ryzykach, jakie wiążą się z kredytem denominowanym w walucie obcej. (...)Jako walutę kredytu powodowie wskazali franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)Oznaczałoby to, że walutą zobowiązania kredytowego był frank szwajcarski ( (...) ), jednak walutą jego wykonania – zgodnie z treścią umowy – miała być waluta polska (PLN). (...)(...)że Bank zobowiązuje się postawić do dyspozycji kredytobiorcom równowartość określonej kwoty franków szwajcarskich w złotych polskich, lecz nie wiadomo, jak ma być ustalona ta równowartość (według jakiego miernika).