Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)nieważności umowy nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...)(...)liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty; ewentualnie, w razie(...)w umowie nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...)(...)waloryzowanych umownym lub pozaumownym kursem franka szwajcarskiego. (...)Na mocy ww. umowy bank udzielił K. B. kredytu w kwocie 377 300 złotych, waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego (§ 1 ust. 1, 2 i 3), która miała zostać spłacona w przeciągu 360 miesięcy, tj. do 20 lipca 2038 r. (§ 1 ust. 4). (...)(...)trzeba dwie kluczowe kwestie: poddanie kredytu udzielonego w walucie polskiej waloryzacji wg wartości franka szwajcarskiego i uregulowanie sposobu spłaty kredytu w walucie polskiej, zgodnie z harmonogramem wyrażonym we franku szwajcarskim, według kursu PLN/CHF ustalonego w(...)(...)Takie rozwiązanie, jak zastosowane w § 10 ust. 5 przedmiotowej umowy, skutkuje pozbawieniem konsumenta wpływu na sposób ustalania kursu franka szwajcarskiego, wedle którego ma nastąpić spłata raty.

Doskonale rozumieli że od kursu franka zależała wysokość raty w PLN. Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt denominowany do franka szwajcarskiego z uwagi na najniższą ratę. (...)Natomiast zeznania te stanowiły wiarygodne potwierdzenie, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie podlegały negocjacjom. (...)Zatem w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursu franka szwajcarskiego. (...)Za pomocą klauzuli denominacyjnej strona powodowa została w sposób nieuzasadniony obciążony całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia kredytu oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu.

Sądu wpłynął pozew w którym powodowie - K. M. i E. M. , domagali się ustalenia nieistnienia stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu „Umowa o (...) ” nr (...) , denominowanego do franka szwajcarskiego, zawartej w dniu 10 sierpnia(...)(...)Sąd Okręgowy zważył, co następuje : Wniosek o zabezpieczenie jest zasadny w części dotyczącej zwolnienia powodów z obowiązku uiszczania rat w związku z umową kredytu nr (...) , denominowanego do franka szwajcarskiego, zawartej w dniu 10 sierpnia 2004 roku. (...)Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należało stwierdzić, iż powodowie uprawdopodobnili roszczenie o ustalenie nieważności umowy kredytu nr (...) , denominowanego do franka szwajcarskiego, zawartej w dniu 10 sierpnia 2004 roku pomiędzy nimi a pozwanym. (...)W ocenie Sądu powodowie uprawdopodobnili także posiadanie interesu prawnego w zwolnieniu ich z obowiązku uiszczania rat w związku z umową kredytu (...) , denominowanego do franka szwajcarskiego, zawartej w dniu 10 sierpnia 2004 roku – aż do momentu prawomocnego zakończenia niniejszej sprawy.

Jak już wyżej wskazano umowa zawarta pomiędzy stronami to umowa kredytu a kwota kredytu denominowana jest we franku szwajcarskim ( CHF ). (...)Istota i konstrukcja kredytu denominowanego do franka jest zupełnie inna. (...)Przy kredycie frankowym denominowanym kredytobiorca nie mógł dokonywać spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Ponadto niektóre umowy kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego przewidywały możliwość złożenia przez kredytobiorcę wniosku do banku o zawarcie aneksu w celu spłaty raty bezpośrednio we franku szwajcarskim.

Teza orzeczenia: zachodzą podstawy do unieważnienia całej umowy, gdyż nie można zastąpić unieważnionych częsci inną treścią

Była to umowa kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich. (...)Świadek przedstawiła procedurę udzielania kredytu we frankach szwajcarskich. (...)(...)(...)Podobnie nie ma żadnego naruszenia praw konsumenta w potrąceniu prowizji określonej we frankach szwajcarskich w kredytu we frankach szwajcarskich.

Doradca zaproponował powódce kredyt w złotych i kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich i wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)W wykonaniu nieważnej umowy kredytu powódka zapłaciła pozwanemu 61.622,15 zł i 41.313,04 franków szwajcarskich.

W przedmiotowej umowie, z uwagi na udzielenie przez bank kredytu denominowanego w walucie obcej, harmonogram spłat wyrażony został we frankach szwajcarskich. (...)Żądania powódki dotyczą w istocie zniweczenia skutków wzmocnienia franka szwajcarskiego do złotego. (...)Takie rozwiązanie byłoby jednak ewidentnie sprzeczne z umową, która odsyła do franka szwajcarskiego. (...)Nadto twierdzenie powódki o tym, że do zawarcia umowy kredytu denominowanego we franku szwajcarskim skłoniło ją przekonanie o atrakcyjności tego produktu oferowanego przez Bank, pomija zupełnie okoliczność, że powódka nie miała zdolności kredytowej do uzyskania kredytu w innej walucie.

Poszukując najlepszej oferty trafili do placówki pozwanego i tam zaoferowano im dwa kredyty hipoteczne: złotowy i denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Dlatego zeznania te posłużyły jedynie do ustalenia, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie były negocjowane. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umów bez zmiany ich istoty, jako umowy kredytu denominowanego do waluty obcej.