Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

I należy przyznać powodowi rację, że co zasady każdy ma zagwarantowaną ochronę zdrowia/życia i to na poziomie konstytucyjnym i uznawanych aktów prawa międzynarodowego.

Teza orzeczenia: I. Na podstawie art. 267 (dawny artykuł 234 TWE) Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, 2012/C 326/01 (wersje skonsolidowane Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, 2012/C 326/01, Dziennik Urzędowy C 326 , 26/10/2012 P. 0001 – 0390) - skierować do Trybunału (...)

Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja , ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia Art. 217.

Teza orzeczenia: - dzięki klauzuli paramount (por. art. 6 ust. 1 lit. k konwencji CMR) sąd rozpatrujący spór zastosuje przepisy konwencji CMR na podstawie wyboru prawa przez strony – lex contractus; - zawieszenie biegu terminu z art. 32 ust. 2 konwencji CMR związane z reklamacją dotyczy wyłącznie roszczeń w stosunku do przewoźnika, a nie roszczeń przewoźnika

Na powyższe transporty zostały wystawione Międzynarodowe Samochodowe Listy Przewozowe (CMR) ,(...)podlega postanowieniem konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) bez względu na jakąkolwiek przeciwną klauzulę”. (...)Przy czym umowy te podlegały konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w Genewie 19 V 1956 (Dz.U. 1962 Nr 49, poz. 238, ze zm.) [„konwencja CMR”]. (...)R. Walczak, Międzynarodowy przewóz drogowy towarów , 2006, wyd. 1, Legalis ). (...)Międzynarodowe prawo handlowe , 2013, wyd. 1).

Teza orzeczenia: Powództwo z art. 189 k.p.c. można wytoczyć w celu prewencyjnym

(...)realizacji połączeń telefonicznych krajowych i międzynarodowych; 3 połączenia telefoniczne krajowe i międzynarodowe; 4 ogólnokrajową informację o numerach(...)

Teza orzeczenia: Ciężar dowiedzenia okoliczności zwalniających od odpowiedzialności za opóźnienie w przewozie międzynarodowym obciąża przewoźnika.

Pozwana powołała się przy tym na przepisy Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (...)Nie ma również wątpliwości, że w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz. (...)Konwencja, jako umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie, zgodnie z Konstytucją RP , ma pierwszeństwo w krajowym porządku prawnym przed ustawami. (...)Przeciwnie, pozwana pozostawiła, z punktu widzenia zwyczaju w przewozie międzynarodowym, szerokie okno czasowe obejmujące dwa dni.

Teza orzeczenia: Jednym ze sposobów zminimalizowania zakresu szkody w transporcie międzynarodowym jest utylizacja towaru, chociażby w celu uniknięcia konieczności zapłacenia cła, akcyzy i podatku VAT związanych z wprowadzeniem towaru obciążonego tymi daninami - na unijny obszar celny.

Przytoczone w pozwie okoliczności faktyczne wskazują na to, że powód wywodzi swoje roszczenie z łączącej strony umowy ubezpieczenia Odpowiedzialności Cywilnej Przewoźnika w Ruchu Międzynarodowym ( Polisa Nr (...) ),(...)(...)Konkludując należy zatem stwierdzić, że pojęcie szkody, będącej następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez międzynarodowego przewoźnika drogowego należy oceniać autonomicznie, w oderwaniu od przepisów krajowego prawa cywilnego. (...)Należy zauważyć, że każda konwencja międzynarodowa tworzy swoisty mikrosystem. (...)Trudności te, jak i wspomniana wyżej koncepcja traktowania konwencji międzynarodowej jako mikrosystemu, nie zmieniają jednak faktu przynależności przepisów konwencji CMR, z merytorycznego punktu widzenia, do gałęzi prawa cywilnego.

Chodzi tu zatem o niezgodność z konstytucyjnie rozumianymi źródłami prawa, czyli Konstytucją , ustawami, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi oraz rozporządzeniami a po 1(...)

Stanowi o tym także wprost art. 10 ust. 1 ratyfikowanego przez Polskę Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych , zgodnie z którym każda osoba pozbawiona wolności będzie traktowana w sposób humanitarny i z poszanowaniem przyrodzonej godności człowieka. (...)Odpowiednikami powyższych norm prawa międzynarodowego są przepisy art. 40, 41 ust. 4 i art. 47 Konstytucji , wprowadzające wskazane zasady na grunt prawa polskiego.