Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Rozwój lotniska w kolejnych dziesięcioleciach skutkował wzrostem liczby pasażerów obsługiwanych przez port lotniczy. W 2000 r. skorzystało z niego 227.847 pasażerów, przy liczbie 13.223 operacji lotniczych. W 2008 r. natomiast z portu skorzystało jut 1.274.679 pasażerów, a operacji lotniczych odnotowano w liczbie 23.609. W 2012 r. z portu skorzystało 1.595.221 pasażerów i odbyto się 25.261 operacji lotniczych.

Podniósł, że od 2013 r. nastąpił spadek operacji lotniczych. (...)W 2000 r. skorzystało z niego 227.847 pasażerów, przy liczbie 13.225 operacji lotniczych. (...)W 2012 r. z portu skorzystało 1.595.221 pasażerów i odbyło się 25.261 operacji lotniczych. (...)Prawo ochrony środowiska (Dz.

Podniósł, że od 2013 r. nastąpił spadek operacji lotniczych. (...)W 2000 r. skorzystało z niego 227.847 pasażerów, przy liczbie 13.225 operacji lotniczych. (...)W 2012 r. z portu skorzystało 1.595.221 pasażerów i odbyło się 25.261 operacji lotniczych. (...)Prawo ochrony środowiska (Dz.

Bez znaczenia dla prawdziwości powyższego rozumowania pozostawała okoliczność, że hałas lotniczy nie pojawił się w następstwie ustanowienia obszaru. (...)Dodatkowo punkty pomiarowe zlokalizowane są na wysokości 5 m, dzięki czemu wyniki monitoringu hałasu lotniczego dokonane w tych punktach dobrze odzwierciedlają poziom ekspozycji na hałas lotniczy, jakiemu podlega zabudowa niska i(...)(...)Dopuszczalne wartości dźwięku w pomieszczeniach” nie może być stosowana w celu badania wpływu hałasu lotniczego na klimat akustyczny w budynkach. (...)W tym zakresie Sąd I instancji prawidłowo zastosował prawo materialne.

Nie można było w sprawie pominąć okoliczności, że umowa najmu miała podlegać prawu angielskiemu, a to oznaczało, że konstrukcja prawna nie musiała być tożsama z konstrukcją prawną dopuszczalną w prawie polskim. (...)Prawo lotnicze (t. jedn. (...)Nadto, stosownie do art. 205 ust. 1 Pr. lot. do umowy przewozu lotniczego, w tym czarteru lotniczego oraz do innych stosunków cywilnoprawnych związanych z przewozem lotniczym, nieuregulowanych przepisami ustawy i umowami międzynarodowymi, stosuje się przepisy prawa cywilnego. Definicja umowy czarteru zawarta w Prawie lotniczym , jakkolwiek użyteczna w niniejszej sprawie, nie ma charakteru wyczerpującego i w celu określenia istotnych elementów umowy czarteru statku powietrznego należało odwołać się również do stanowiska wypracowanego w piśmiennictwie.

W uzasadnieniu wskazał, że przysługuje mu prawo własności do ww. nieruchomości. (...)Pozwany zwrócił również uwagę, że hałas drogowy w dzielnicy U. , w której znajduje się lokal jest wyższy niż hałas lotniczy. (...)Roszczenie znajduje materialnoprawne oparcie w art.129 ust.2 Prawa ochrony środowiska z 27 kwietnia 2001 r. (Dz.U. z 2008 roku, Nr 25, poz. 150 ze zm. - dalej (...) ). (...)Sąd może uznać cofnięcie pozwu za niedopuszczalne tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że jest to sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Tymczasem jak wynika z informacji byłego pracodawcy ubezpieczonego bagaż podręczny pasażerów, który mógł być poddany kontroli, z uwagi na ograniczenia linii lotniczych nie może ważyć więcej niż 10 kg. (...)Powszechnie wiadomo, że linie lotnicze określają wagę bagażu osobistego, który pozostaje w czasie lotu przy pasażerach. (...)Z tej relacji wynika zatem, że ubezpieczony wiedział, że linie lotnicze mają określony limit wagowy bagażu podręcznego podlegającego kontroli. (...)Wobec braku dowodu na wagę bagażu, który dźwignął ubezpieczony w dniu zdarzenia Sąd Rejonowy uznał, że waga ta wynosiła maksymalnie do 10 kg, gdyż taki limit jest przewidziany przez linie lotnicze.

(...)obchody (...) rocznicy nadania P. praw miejskich, Miasto P. pilnie (poza budżetem) potrzebowało kwoty 100.000 zł na zakup paliwa lotniczego do samolotów, które miały wziąć udział w pokazach lotniczych na lotnisku (...) w ramach wydarzenia „ (...) ”. (...)Prawo wekslowe (Dz. (...)I, Warszawa 1985, s. 779; K. Piasecki, Prawo..., art. 8, teza 1; I. Różański, Podręcznik prawa wekslowego, Warszawa 1957, s. 68; T. Szente, Prawo wekslowe i czekowe. (...)Praw. 1994, nr 4, s. 84 ).