Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W banku doradzono jej kredyt indeksowany we frankach szwajcarskich (CHF) jako spełniający jej oczekiwania. (...)Kredyt miał być indeksowany we frankach szwajcarskich. (...)Zacytowane wyżej postanowienia umowy wskazują jednoznacznie, iż umowa zawarta przez strony jest umową kredytu, przewidzianą w art. 69 prawa bankowego , zawartą w walucie polskiej i denominowaną do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)W dacie zawarcia umowy kredyt ten był najkorzystniejszą dla powódki ofertą, a nie wykazano, by nagły wzrost kursu franka szwajcarskiego był możliwy do przewidzenia.

W pierwszej kolejności chciała uzyskać kredyt złotowy, jednakże z uwagi na brak wkładu własnego, jedyną możliwością było zawarcie umowy o kredyt we frankach szwajcarskich, który został jej przedstawiony jako korzystny, a sama waluta CHF jako bezpieczna i stabilna. Powódce nie tłumaczono w jaki sposób kształtowane są kursy walut, nie pokazywano jej symulacji, co stanie się z jej kredytem kiedy notowania franka szwajcarskiego hipotetycznie wzrosną. (...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)Waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny.

(...)naruszenie zasady swobody kontraktowania prowadzące do nieważności umowy jako sprzecznej z(...)przeliczeniem ze swobodnie ustalonych uprzednio franków szwajcarskich bez miarodajnej kontroli sposobu określenia(...)(...)Bank udzielił finansowania we frankach szwajcarskich, w jedynie wypłata nastąpiła w PLN. Spłata także następować miała w CHF, po przeliczeniu złotych polskich. (...)Nie posiadali świadomości w jakim celu doszło uprzednio do przeliczenia wypłacanej im kwoty w PLN na franki szwajcarskie. (...)Rozważania te znajdują odpowiednie zastosowanie do kredytów denominowanych.

Bank na podstawie przedmiotowej umowy udzielił pozwanym kredytu denominowanego kursem franka szwajcarskiego w wysokości 342 622,20 CHF zł na okres 30 lat (§ 1 ust. 1 i 2). (...)Dotyczyło to przede wszystkim franka szwajcarskiego (CHF). (...)Umowa kredytu nie mogła być traktowana jako kredyt w walucie obcej, ale w walucie polskiej denominowanej do franka szwajcarskiego. (...)Strony określiły więc wysokość kredytu oraz należnych odsetek we frankach szwajcarskich, we frankach szwajcarskich wyrażono także wysokość hipoteki.

(...)miesięcy (§1 ust.4); - spłata kredytu będzie następować na podstawie nieodwołalnego(...)(§ 6 ust. 1); - kredyt będzie spłacany w miesięcznych ratach(...)który sporządzony jest w walucie frank szwajcarski (§ 10 ust. 1 i(...)4); - wcześniejsza spłata całości kredytu lub raty kapitałowo-odsetkowej, a także(...)(...)(...)kursu waluty obcej może prowadzić do stanu, w którym wysokość zobowiązania (saldo kapitału do spłaty wyrażone w PLN), po wielu latach spłaty kredytu – może wzrosnąć do wysokości znacznie przekraczającej wysokość udzielonego kredytu, pomimo dokonywanych spłat. (...)W ocenie sądu, na tle rozliczeń powstałych w związku z nieważnością umów kredytów denominowanych/indeksowanych kursem (...) brak jest podstaw do sięgania do powyższej regulacji. (...)Z kolei w myśl art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy, do czynności bankowych zalicza się m.in. udzielanie kredytów.

Od dnia 26 stycznia 2011 r. kredytobiorca dokonywał spłaty kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)(...)wyłącznie bankowi jako stronie umowy kredytu uprawnienia do jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązania kredytobiorcy (zarówno wysokości kredytu przeliczonego na franki szwajcarskie, jak i rat kredytu waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego). Wysokość tych zobowiązań - jak wynika z postanowień umowy kredytu tudzież ogólnych warunków - miała być określana wedle kursu franka szwajcarskiego ustalanego w tabelach kursowych banku, przy czym ani w umowie ani w ogólnych warunkach nie zostały określone zasady ustalania kursu tej waluty. (...)Określanie wysokości świadczeń na podstawie za-wartej umowy kredytu odbywa się w oparciu o kursy sporządzane przez pozwanego, przy czym uprawnienie do określania wysokości kursów franka szwajcarskiego nie doznaje formalnie żadnych ograniczeń.

W umowie w sposób wyraźny wskazano także stosowane do obsługi kredytów waloryzowanych kursem waluty obcej zasady przeliczania na CHF kwoty kredytu oraz zasady spłaty takiego kredytu. (...)W trakcie spotkania w siedzibie pośrednika doradzono im by zaciągnęli kredyt indeksowany do CHF gdyż, że frank szwajcarski od lat jest stabilny, wahania kursowe są niewielkie, a rata kredytu jest niższa. (...)Orzeczenia te zapadły na tle umów kredytu zawartych z konsumentami i zawierających ryzyko walutowe (kredytu indeksowanego, denominowanego lub wprost kredytu walutowego). (...)Powodowie nie mieli realnej możliwości oddziaływania na treść postanowień umownych, nie zostały indywidualnie uzgodnione, a przedstawiciel baku (pośrednik kredytowy) zachęcał ich do zawarcia umowy wskazując korzyści wynikające z niskiej raty i stabilnego kursu franka.

(...)wymagającego określenia kwoty i waluty kredytu, bezskuteczność klauzuli indeksacyjnej z uwagi na brak precyzyjnego określenia w umowie kursu franka szwajcarskiego określającego sposób spłacania kredytu. (...)(...)4a wprost przewidujący umowy o kredyty walutowe denominowane i indeksowane do waluty innej niż waluta polska. (...)Sąd Najwyższy również uznał za dopuszczalne zawieranie umów kredytu indeksowanego i denominowanego, nie widząc podstaw do uznania, iż konstrukcja ta narusza obowiązujące przepisy prawa, czy zasadę walutowości. (m.in. wyroki z 25 marca 2011 r. sygn. (...)(...)precyzyjnego określenia w umowie kursu franka szwajcarskiego określającego sposób spłacania kredytu.