Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zasłaniając się tajemnicą śledztwa prowadzonego w Prokuraturze Okręgowej(...)(...)Z pewnością nie mogła to być ta sama przyczyna, która uprzednio skłaniała świadka do zachowania tych informacji w tajemnicy. (...)Obawiał się, iż jego zeznania na temat osób występujących na spotkaniu mogą być dla niego niebezpieczne i dlatego prosił o utrzymanie ich w tajemnicy tak długo jak to będzie możliwe (k. 9430, t. 48). (...)Dalsze w tym zakresie zeznania składał on po złożeniu wniosku o zachowaniu w tajemnicy okoliczności umożliwiających ujawnienie jego tożsamości.

Podejmowane przez niego czynności związane z powołaniem zakładowej komisji związkowej, jak sam wskazał, odbywały się w tajemnicy.

Skorzystanie z nich w dniu dzisiejszym należy uznać za utrudnione – m.in. ze względu na możliwość powoływania się na tajemnice przedsiębiorstwa.

Należy jednak mieć na uwadze, iż oskarżony nie podjął owej decyzji o zawarciu przedmiotowych umów w tajemnicy i bez konsultacji ze swoimi przełożonymi.

(...)może ich znać bo stanowią tajemnicę technologiczną (...) jako konkurenta Odwołującego).

Jak zaś wynika z zeznań świadka H. P. (k. 897-899), wskazane dokumenty stanowiły dokumenty wewnętrzne banku i nie były udostępniane klientom banku ani osobom trzecim, jednak nie stanowiły one tajemnicy przedsiębiorstwa, jak również były przedstawiane wszelkim organom kontroli.

Nie ma pojęcia w jaki sposób oni weszli w posiadanie tych narkotyków, to była ich tajemnica.

Teza orzeczenia: 1. Rolą Sądu odwoławczego jest nie tylko zapoznanie się z treścią wyroku, jego uzasadnieniem oraz wywiedzionym apelacjami ale również z aktami sprawy aby móc ocenić czy wydany wyrok znajduje oparcie w swobodnie ocenionych dowodach, zasadach logicznego rozumowania, czy jest trafny. Sąd odwoławczy ma zatem obowiązek dokonać oceny zgromadzonego (...)

Całkowicie niewiarygodna jest argumentacja oskarżonej, że nie posiada dokumentów związanych z pracą związaną z (...) , gdyż umowa zobowiązywała ich do zachowania tajemnicy. Zachowanie tajemnicy handlowej wiąże się bowiem – w ocenie Sądu Apelacyjnego – z relacjami z podmiotami zewnętrznymi, nie zaś z relacjami między stronami umowy.