Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Dość powiedzieć, że M. M. nie utrzymywał w tajemnicy faktu popełnienia, przez oskarżonego przestępstwa na szkodę P. P. , co wynika przecież z zeznań M. S. (k. 406).

W odpowiedzi, w piśmie z dnia 14 stycznia 2008 roku pozwana stwierdziła, że elementy wyposażenia chlewni zostały określone w umowie, zaś sposób wykonania montażu poszczególnych elementów stanowi „know-how” pozwanej i stanowi tajemnicę firmy.

Teza orzeczenia: Porównanie treści art. 258 § 1 k.k. z analogicznym rozwiązaniem zawartym w Kodeksie Karnym z 1969 r. skłania do wniosku, iż w obecnym stanie prawnym nie podlega penalizacji udział w zorganizowanej grupie lub związku, którego członkowie przygotowują popełnienie tylko jednego przestępstwa, nawet jeżeli jego ciężar gatunkowy mógłby być (...)

(...)a nadto naruszaniu nietykalności cielesnej, tajemnicy korespondencji oraz praw pracowniczych obywateli(...)(...)(...)wolności obywatela, nienaruszalności mieszkań i tajemnicy korespondencji.

Pozwani nie byli prawnie zobowiązani do udzielenia informacji powódce, ich brak reakcji mógł być wynikiem np. chęci nie ujawnienia osobom trzecim informacji objętych tajemnicą.

Zgodnie z treścią art. 23 k.c. dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa,(...)

Przekazywanie, ujawnianie, wykorzystywanie i zbywanie tajemnicy przedsiębiorstwa było dopuszczalne jedynie za pisemnym zezwoleniem pracodawcy. (...)W szczególności Sąd uznał, iż brak jest podstaw do przyjęcia, że pozwany przekazywał, ujawniał albo wykorzystywał informację stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa powoda. (...)Drugą tajemnicą, którą pozwany miał naruszyć zdaniem powoda, była wysokość marż handlowych dotyczących produktów firmy (...) , której powód jest dystrybutorem. (...)W związku z tym zauważyć należy, iż w dobie internetu i powszechnego dostępu do najrozmaitszego rodzaju danych informacje w powyższym zakresie trudno traktować jako tajemnice.

Funkcje programu komputerowego mogłyby być chronione, jako know-how (tajemnica przedsiębiorstwa) na podstawie przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jeśli spełnione zostałyby trzy warunki, a mianowicie byłyby one: (1) niejawne, (2) istotne, (3) jasno zdefiniowane. Natomiast rozwiązania dla firm transportowych i spedycyjnych zawarte w spornym programie są jawne i dlatego nie stanowią tajemnicy przedsiębiorstwa i z tego względu nie mogą podlegać ochronie jako know-how.

(...)papierami wartościowymi, powód świadomie, w tajemnicy przed pozwaną, zawarł z jego pracownikami umowę działając z przekonaniem, że korzysta z nieformalnych usług osób, które nie są do tego uprawnione w świetle przepisów prawa.