Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)umiejscowienia w ustawie rodzaju umów kredytu indeksowanego (tj. waloryzowanego walutą obcą, w tym przypadku frankiem szwajcarskim - CHF) w stanie prawnym obowiązującym w dacie jej zawarcia, były one dopuszczalne. (...)(...)osiągają dochody, ale w walucie szwajcarskiej, a spłat rat miele dokonywać po przeliczeniu franków na złotówki. (...)(...)i § 17 umowy) kapitał kredytu Bank przeliczał do waluty CHF na podstawie kursu kupna franka szwajcarskiego w dniu uruchomienia środków, a wartość poszczególnych rat według kursu jego sprzedaży w dniu ich spłaty. (...)Ewę Łętowską, Sąd przypomniał, że abuzywność postanowień umów tzw. kredytów frankowych polegała na wykreowaniu iluzji, że chodzi o umowę bezpieczną, w stabilnym, niskooprocentowanym franku szwajcarskim.

W okresie spłaty zobowiązania, cena waluty franka szwajcarskiego sukcesywnie wzrastała, zarówno w Tabeli walut obowiązującej w pozwanym banku, jak i na światowym rynku walut. Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorczynię rat. (...)Nie wyjaśniono też powódce jakie skutki dla wysokości jej zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)(...)co prawda w umowie określono kredyt udzielony powódce jako denominowany, jednakże wskazanie go w walucie(...)

Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych rat. (...)Powodowie A. B. (1) i Ł. B. (1) wezwali pozwany bank do zapłaty kwoty 319.930,44 zł, wskazując, że umowa o kredyt mieszkaniowy denominowany kursem franka szwajcarskiego zawiera postanowienia niedozwolone, skutkujące jej nieważnością. (...)Powodowie dopiero pismem z dnia 26 maja 2020 r. wezwali pozwany bank do zapłaty kwoty 319.930,44 zł wskazując, iż umowa o kredyt mieszkaniowy denominowany kursem franka szwajcarskiego zawiera postanowienia niedozwolone, skutkujące jej nieważnością. (...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego ustalania w PLN wysokości rat kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego poprzez wykorzystywanie wyznaczanych przez siebie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

Na spotkaniu w oddziale banku pracownik pozwanego przedstawił mu dwie oferty kredytu hipotecznego, jedną w walucie polskiej oraz drugą w kwocie denominowanej do franka szwajcarskiego. Pracownik pozwanego poinformował powoda, że dużo korzystniejsze będzie zaciągnięcie kredytu w walucie franka szwajcarskiego ze względu na jego niższe oprocentowanie. Przedstawiciel ten zapewniał, że waluta franka szwajcarskiego jest stabilna, Szwajcaria jest bezpiecznym krajem oraz że powód nie ma się czego obawiać. Obrazując powodowi skalę ryzyka związanego z wahaniem kursów waluty franka szwajcarskiego pracownik banku przedstawił ich porównanie do jena, tłumacząc, że w przypadku tej drugiej waluty wahania są dużo większe.

Pracownik banku, będącego poprzednikiem prawnym pozwanego, zaproponował im zawarcie umowy we frankach wskazując, że kurs franka jest stabilny, ale mogą być jego lekkie wahania. (...)Harmonogram spłat rat kredytu opiewał na kwoty wyrażone w frankach. (...)Za niewątpliwe uznał, że pozwany bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka. (...)(...)co prawda w umowie określono kredyt udzielony powodom jako denominowany, jednakże wskazanie go w walucie(...)

Nieakceptowany zapis umowy dotyczy bowiem nie tego, że wysokość raty kredytu powiązana jest z kursem franka (to jest oczywiste i normalne) ale tego, że ów kurs jest dowolnie ustalany przez bank. (...)W konsekwencji jest niewątpliwe, że w rozpatrywanej sprawie pozwany bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka. (...)Kredyty bankowe udzielane konsumentom ukierunkowanym na(...)wysokości, w tym ich indeksacji do franka szwajcarskiego. (...)Zeznania te są przede wszystkim spójne i rzeczowe jak również odpowiadają zasadom logiki i doświadczenia życiowego w szczególności odnoszą się do realiów czasów, w jakich zawierane były masowo umowy kredytowe związane z frankiem szwajcarskim.

Zaoferowano im kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Powodowie zdecydowali się z uwagi na brak konieczności wkładu własnego, informacji o dużej wiarygodności franka szwajcarskiego i atrakcyjności kredytu. (...)(...)lat poprzedzających datę zawarcia umowy kredytu, kurs franka szwajcarskiego do waluty polskiej według kursu średniego kurs NBP, ulegał wahaniom w granicach nawet do 200 % (przykładowo: średni kurs franka szwajcarskiego wg NBP w dniu 4(...)(...)Jedynie na marginesie Sąd Apelacyjny wskazuje, że z doświadczenia życiowego oraz doświadczenia orzeczniczego sąd wie, że banki oferowały kredytobiorcom kredyty indeksowane bądź denominowane do franka szwajcarskiego, zachwalając ich atrakcyjność oraz podkreślając stabilność franka szwajcarskiego.

Pozwana była informowana o możliwości spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Sąd Okręgowy wziął pod uwagę, że pozwana we wniosku kredytowym pośród walut, w jakich oferowano kredyty, zdecydowała się na franka szwajcarskiego. (...)Strona pozwana ma natomiast rację co do tej zasadniczej dla sprawy kwestii, iż sporna umowa kredytu bynajmniej nie miała charakteru kredytu walutowego oznaczonego w walucie franka szwajcarskiego. (...)Umowa w dalszym ciągu pozostała jednak ustabilizowana jako obejmująca obowiązek spłaty rat w złotówkach, z uprawnieniem dłużniczki do spłaty we franku szwajcarskim.