Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powódka poniosła wydatki na promocję swojej formy oraz działania zmierzające do stwierdzenia nowego wizerunku przedsiębiorstwa. (...)Również nie znajduje potwierdzenia w materiale dowodowym sprawy twierdzenie jakoby w związku z tym powódka podjęła działania w kierunku stworzenia nowego wizerunku (odmiennego brzmienia firmy, logo) i poniosła związane z tym koszty reklamy. Nie tylko do pozwu, ale i w toku całego procesu nie została dołączona powoływana przez powódkę umowa z agencją (...) s.c. w P. a rzekomo zawarta w związku z działaniami w kierunku stworzenia nowego wizerunku, ani też jakiekolwiek inne mogące to potwierdzić dowody. (...)Z faktur tych nie wynika bowiem, aby związane one były z twierdzoną przez powódkę zmianą wizerunku, a li tylko sam fakt reklamy w miesięczniku (...) , nie wiadomo w jaki formie i postaci, oraz konkretnie czego dotyczącej.

W ocenie powódki, inny kolor ściągacza skarpety oraz mniejsza liczba wizerunków tworzących wzór, nie wpływają na odmienność ogólnego wrażenia wywieranego na zorientowanym użytkowniku. (...)Skarpety z wzorem (...) istniały na rynku co najmniej od 2016 r., te z wizerunkiem (...) od 21 grudnia 2018 r. (...)W wyniku porównania wzorów powódki i pozwanej zawierających wizerunek (...) pozwana wskazała następujące elementy(...)kształt i kolor (...) , wizerunek (...) , oznaczenie nazwy i logo producenta (pozwanej) na podeszwie skarpety. (...)Na podstawie sporządzonych wykazów powódka wzajemna stwierdziła, że skarpety ze wzorem (...) zostały wprowadzone do obrotu co najmniej w 2016 r., a skarpety z wizerunkiem (...) w dniu 21 grudnia 2018 r.

(...)biegłych k. 133-138, protokół okazania wizerunku k. 143-145, 157-159, wyjaśnienia M. B. (1) z akt sprawy II K 643/11 – k. 332, wyjaśnienia M. B. (1) k. 171-172, 208-209, 225, 421-422, 769-770) Koszty naprawy uszkodzeń dokonanych przez M. B. (1) w pojeździe M. (...) wyniosły 4.774,01 zł. (...)Podkreślenia wymaga, iż w toku postępowania przygotowawczego przeprowadzono z udziałem świadka K. czynności okazania wizerunku oraz okazania osoby, podczas których J. K. wskazał odpowiednio na wizerunek i osobę oskarżonego jako sprawcę(...)(...)Podobnie jak oskarżyciel posiłkowy, A. B. była w stanie rozpoznać oskarżonego podczas czynności okazania wizerunku, a następnie okazania osoby. (...)Stało to w sprzeczności zarówno z zeznaniami J. K. jak i A. B. , którzy zeznali, że oskarżony atakował samochód pokrzywdzonego i którzy jako bezpośredni adresaci działania oskarżonego mieli najlepszą możliwość zaobserwowania wizerunku i sylwetki napastnika, stało również(...)

Już na marginesie wzmiankować trzeba, że jakość opublikowanych wizerunków domniemanych sprawczyń była żenującej jakości. (...)W trakcie okazania wizerunku rozpoznała jako sprawczynię S. Ł. (1) , której wygląd w sposób radykalny odbiega od wizerunku G. K. (2) . (...)Opis sprawczyń przedstawiony przez S. M. (1) nie odpowiada wizerunkowi G. K. (2) . (...)Tym bardziej, że opisy kobiet przedstawiane przez M. C. (1) i G. B. nie pokrywały się z faktycznym wizerunkiem F. G. .

Z treści art. 23 k.c. wynika, że dobrami osobistymi człowieka są w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska. (...)Prawo prasowe i prawo autorskie uzależniają, co do zasady, możliwość rozpowszechniania wizerunku oraz publikowania informacji dotyczących prywatnej sfery życia od zgody osoby zainteresowanej. Istnienia zgody uprawnionego ani też jej zakresu nie domniemuje się, pozwanego zaś obciąża obowiązek wykazania, że uzyskał zgodę uprawnionego na rozpowszechnianie informacji o jego życiu prywatnym lub na rozpowszechnianie jego wizerunku. (...)Dz.U. z 2006 r. nr 60, poz. 631), skoro powód nie twierdził nawet, że doszło do naruszającego jego dobra osobiste rozpowszechnienia jego wizerunku.

Teza orzeczenia: W niniejszej sprawie istnieją wątpliwości, których nie da się już usunąć w oparciu o posiadany materiał dowodowy, ani redukować wszechstronną inicjatywą dowodową. Wątpliwości te wynikają z faktu, że pokrzywdzony w chwili zdarzenia znajdował się pod znacznym wpływem alkoholu, przez co jego zdolność postrzegania była ograniczona. Pokrzywdzony (...)

Pokrzywdzony wskazał wówczas na wizerunek oskarżonego P. P. (1) i stwierdził, że jest to osoba, która jako pierwsza zaczęła go bić i krzyknęła „brać go”. (...)Na rozprawie w dniu 20 maja 2014 r. pokrzywdzony A. P. (1) stwierdził: „Kiedy okazywano mi dokumentację fotograficzną, to jest tablicę poglądową z wizerunkami osób, kilka dni po zdarzeniu nie miałem wątpliwości, że wskazana przeze mnie osoba była osobą, która podczas zdarzenia krzyczała” brać go”. (...)To „opóźnione” wskazanie na podobieństwo sprawcy zdarzenia do kolegi, z którym pokrzywdzony miał przecież kontakt bezpośrednio przed zdarzeniem, może wskazywać na to, że widząc wizerunki na tablicach poglądowych, pokrzywdzony podświadomie wskazał na najbardziej znajomą mu twarz. (...)Nie bez znaczenia jest to, że okazanie wizerunku miało miejsce tuż po pobiciu, kiedy pokrzywdzony przebywał w szpitalu i jego percepcja mogła być zaburzona ze względu na bolesne obrażania oraz przyjmowane leki.

Świadek nie rozpoznała oskarżonego na okazanych w toku dochodzenia wizerunkach. Na rozprawie kategorycznie wskazała na oskarżonego, podając, że nabrała pewności z uwagi na osobistą styczność z oskarżonym i usłyszany jego głos (czyli te elementy, których nie zawierała czynność okazania wizerunków/zdjęć). (...)Wprawdzie w toku okazania tablic poglądowych z wizerunkami osób świadkowie Ł. R. i K. R. (1) nie rozpoznali oskarżonego, jednakże powiązanie oskarżonego z transakcją sprzedaży pojazdu jest oczywiste, wynika bowiem z nieodpartej logiki wydarzeń i powiazania faktów, ustalonych w sposób pewny. (...)Na rozprawie świadkowie wyjaśnili, że same wizerunki (bez możliwości przyjrzenia się osobom „na żywo”) nie dawały im możliwości formułowania stanowczych wskazań.

Treść tych artykułów miała negatywny wpływ na wizerunek S. S. a także była szeroko komentowana, m.in. w internecie. (...)W konsekwencji należy uznać, że publikacje te naruszyły również wizerunek powódki. (...)Zezwolenia nie wymaga - zgodnie z art. 81 ust 1 pkt 2 prawa autorskiego - rozpowszechnianie wizerunku osoby powszechnie znanej, jeżeli wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez nią funkcji publicznych, w szczególności politycznych, społecznych, zawodowych. (...)Podobnie, jak stanowi art. 81 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zgoda jest potrzebna na publikację wizerunku osoby – wyłączywszy wizerunek osoby powszechnie znanej, jeżeli wizerunek wykonano w związku z pełnieniem(...)