Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W pierwszej bowiem kolejności wskazać należy, że przepisy prawa bankowego regulującego kwestię tajemnicy bankowej zakazują bankom udzielania informacji dotyczących ich klientów poza wypadkami wyraźnie wymienionymi. Przedmiot niniejszej sprawy nie został wskazany jako jeden z wyjątków uzasadniających zwolnienie z tajemnicy bankowej.

Teza orzeczenia: Za uzgodnione indywidualnie w rozumieniu art. 385 (1) § 1 k.c. ,można uznawać tylko takie klauzule umowne, na których treść konsument istotnie mógł w praktyce oddziaływać tzn. miał realny wpływ na ewentualną zmianę klauzul proponowanych przez przedsiębiorcę i z możliwości tej zdawał sobie sprawę.

Zobowiązany do przedłożenia odpisu umowy, pozwany co prawda przedstawił odpis umowy, jednak część postanowień umownych, także określających zasady wymiaru składki, została przez niego ukryta, jak wyjaśnił z uwagi na obowiązek zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa.

Nr 8, poz. 60 ze zm.) do zachowania tajemnicy skarbowej oraz na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o ochronie danych osobowych (Dz. (...)Nr 8, poz. 60 ze zm.) do zachowania tajemnicy skarbowej oraz na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o ochronie danych osobowych (Dz. (...)(...)informacje o rozliczeniach podatkowych objęte tajemnicą skarbową . (...)Prawidłowo bowiem ustalono , że na skutek ustnych zleceń , oskarżony podjął się pośrednictwa w załatwieniu spraw polegających na pozyskaniu informacji objętych tajemnicą skarbową i przekazaniu ich małżeństwu S. w zamian za korzyść majątkową.

Dokumenty objęte tajemnicą przedsiębiorstwa zostały przez Sąd pominięte również z uwagi na powyższą okoliczność.

Wobec zatem mnogości tych danych oraz tego, że dane innych odbiorców niż powódka pozostają bez związku z niniejszą sprawą a nadto stanowią tajemnicę przedsiębiorstw zostały pominięte przez organ.

(...)porozumiewania się między ludźmi, natomiast tajemnica korespondencji jest pojęciem znacznie węższym, związanym przede wszystkim z prawem każdego człowieka do poszanowania jego życia prywatnego, jego prawa do zachowania w tajemnicy treści przekazu kierowanego do innych osób lub instytucji. Wymienione w art. 23 k.c. dobro osobiste w postaci tajemnicy korespondencji mieści się w szeroko rozumianym prawie komunikowania się, jest jednak odrębnym dobrem osobistym o znacznie węższym zakresie, chroniącym prawo do zachowania w tajemnicy przed osobami trzecimi treści korespondencji. (...)Naruszenie tajemnicy korespondencji ma miejsce także wówczas, gdy w wyniku zagubienia cudzej korespondencji stworzono realne warunki (niebezpieczeństwo) umożliwiające, z dużym stopniem prawdopodobieństwa, zapoznanie się osób trzecich z jej treścią. Takie naruszenie tajemnicy korespondencji może nastąpić także w odniesieniu do korespondencji osoby pozbawionej wolności (zob. wyrok SN z dnia 24.09.2010 r., IV CSK 87/10, LEX nr 622216).

(...)z obowiązkiem zachowania przez powoda tajemnicy przedsiębiorstwa oraz ochrony danych osobowych I zasądzenia na swoją rzecz kosztów procesu.

Przez „załatwienie kogoś” podmiot wypowiadający dane słowa może bowiem rozumieć różnorakie sytuacje, np. konsekwencje natury ekonomicznej, wyjawienia tajemnicy, czy rozwiązania łączącej strony umowy,(...)