Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)na utratę dobrego imienia i wizerunku w przestrzeni publicznej.

Porównanie wyglądu mężczyzn idących na przejściu dla pieszych z wizerunkami oskarżonych i pokrzywdzonego oraz protokołem przeszukania i oględzin odzieży oskarżonego D. K. (k.87,k.182), prowadzi do wniosku, że wśród tych 3 mężczyzn oprócz pokrzywdzonego znajdowali się: M. P. , R. L. i D. K. .

Zdjęcia znajdowały się na portalu facebook i bez wątpienia przedstawiają wizerunek oskarżonego. (...)Wcześniej, w postępowaniu przygotowawczym, nikt jej nie okazał ani osoby, ani chociażby wizerunku oskarżonego, co wydawałoby się czynnością absolutnie kluczową. (...)Oczywiście, możliwe było okazanie pokrzywdzonemu M. G. osoby oskarżonego lub jego wizerunku.

Wizerunek tej osoby pokrywa się ze zdjęciem twarzy obwinionego, znajdującym się w danych zawartych w Rejestrze Dowodów Osobistych. (...)Z uwagi na brak stawiennictwa osób, które podróżowały z obwinionym nie można było zweryfikować ich ewentualnego podobieństwa z wizerunkiem osoby na zdjęciu zrobionym przez urządzenie rejestrujące.

Wskazać należy, iż K. K. (2) szedł za oddalającym się sprawcą, rozmawiał z nim i widział jego twarz, a następnie rozpoznał oskarżonego na okazanych zdjęciach po kształcie i wyrazie twarzy, przy czym był pewien swojego rozpoznania w trakcie okazania wizerunku 12 dni po zdarzeniu. (...)Sąd Rejonowy błędnie także przyjął, że zeznania pokrzywdzonego nie zasługują na wiarę, skoro nie mógł zapamiętać czy sprawca kradzieży z włamaniem miał na sobie kaptur czy czapkę, a zdaniem sądu jest mało prawdopodobne aby pokrzywdzony po kształcie twarzy oskarżonego rozpoznał jego wizerunek. (...)Sąd meriti zaznaczył na stronie 4 pisemnych motywów wyroku, że jest mało prawdopodobnym aby pokrzywdzony po kształcie twarzy oskarżonego rozpoznał jego wizerunek.

Zdjęcie wskazane wówczas przez T. D. obrazowało bowiem postać oskarżonego M. S. i tylko omyłkowo opisano je jako wizerunek T. W. . (...)Otóż podczas kolejnego okazania tablic poglądowych w dniu 24 kwietnia 2012 r. pokrzywdzony stwierdził, że o ile z uwagi na upływ czasu ma pewne problemy z rozpoznaniem wizerunku sprawcy, to byłby swego wskazania całkowicie pewien, gdyby usłyszał jego głos. (...)(...)zapamiętać, opisać i następnie rozpoznać wizerunek sprawców przestępstwa, jakie miało być popełnione na jego szkodę w dniu 10 kwietnia 2001 r.

(...)swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.

Odpowiadał za wizerunek regionu i oddziałów w sensie marketingowo – wizualnym.