Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zatem w dacie jej zawarcia musi dojść do ustalenia wysokości kredytu, a tym samym wysokości zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Przeliczenie złotówek na franki szwajcarskie i odwrotnie następowało przy przyjęciu kursów wynikających z tabel kursowych pozwanego. (...)Sąd Okręgowy trafnie stwierdził, że pozwany nie wykazał, by poinformował powodów o ryzyku wiążącym się z zawarciem umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)(...)sprawach dotyczących umów kredytowych indeksowanych frankiem szwajcarskim zawieranych z pozwanym bankiem kredytobiorcy „wynegocjowali” dokładnie te same warunki (termin przeliczenia płatności, walutę kredytu, harmonogram spłat).

Pozwana przyznała, iż jest dłużnikiem rzeczowym strony powodowej wobec ustanowienia zabezpieczenia hipotecznego na nieruchomości stanowiącej jej własność w związku z zawarciem pomiędzy stroną powodową i A. Ł. (1) kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Pozwana zarzuciła również, iż postanowienie umowy kredytu w zakresie § 7 ust.1, określającego wysokość kredytu w odniesieniu do cen kupna waluty szwajcarskiej ustalanych jednostronnie przez powódkę, jest klauzulą abuzywną, nie wiążącą pozwanej jako konsumentki. (...)Zgodnie z § 1 ust. 8 kredyt został udzielony w walucie obcej frankach szwajcarskich. (...)Nie miała wątpliwości od momentu złożenia wniosku do podpisania umowy, że zaciągnięcie kredyt we frankach będzie właściwe skoro wszyscy brali wówczas kredyty we frankach.

Uzasadniając żądnie pozwu podał, że 23 września 2008 roku zawarł z pozwanym (poprzednio (...) Bank S.A. z siedzibą w W. ) umowę kredytu hipotecznego indeksowanego do franka szwajcarskiego (dalej CHF). (...)Kredyt miał być spłacony do 31 marca 2032 roku. (...)O ich trafności świadczy m.in. późniejsza nowelizacja Prawa bankowego dotycząca kredytów indeksowanych i denominowanych do walut obcych czy tzw. ustawa antyspreadowa zezwalająca na spłatę zadłużenia w walucie obcej, która ma sens tylko w przypadku utrzymania umów tego rodzaju w obrocie prawnym. (...)Powód zdecydował się zaś na kredyt w walucie polskiej indeksowany do CHF ze względu na korzystniejsze oprocentowanie niż dla kredytów w walucie polskiej.

Teza orzeczenia: W przypadku nieważnej umowy kredytu stroną pierwotnie wzbogaconą jest konsument, który otrzymał od banku sumę kredytu. Bank zaś staje się wzbogacony z chwilą, gdy suma spłaconych przez konsumenta rat kredytu przewyższa wysokość przekazanego mu przez bank kapitału - i jedynie w zakresie nadpłaty. Umowa kredytu nie jest umową wzajemną. Brak (...)

Kredyt oprocentowano według zmiennej stopy procentowej, ustalonej jako stawka bazowa LIBOR 3M dla franka szwajcarskiego, powiększona o stałą marżę Banku w wysokości 1,00%. (...)Tymczasem, jak wskazali sami powodowie, w chwili przyznania kredytu zdecydowali się na kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego, ponieważ mieli wówczas odpowiednią zdolność kredytową, pozwalająca zaciągnąć kredyt. (...)Sąd Apelacyjny podtrzymuje stanowisko co do wykładni przepisów prawa materialnego mających zastosowanie w sporach z umów kredytów hipotecznych indeksowanych do franka szwajcarskiego, które przyjął na tle analogicznej umowy kredytu waloryzowanego w wyroku z dnia(...)(...)W oczywisty sposób nie spełnia powyższych wymogów samo pouczenie o możliwości wzrostu kursu franka szwajcarskiego i w efekcie - wzrostu raty kredytu.

Pomimo wezwania pozwanego do zapłaty należności wynikających z umowy o kredyt hipoteczny nr (...) , do dnia wniesienia pozwu suma ta nie została uregulowana. (...)Z samego faktu wyboru kredytu denominowanego nie można również wywieźć, że postanowienia umowy o ten kredyt, były z pozwanym indywidualnie uzgadniane,(...)z wyrażenia woli zawarcia umowy kredytu denominowanego nie można wywieźć, że pozwany świadomie godził się na nieograniczone ryzyko. (...)(...)dotyczącym postanowienia zastrzeżonego w umowie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego przewidującego, że raty kredytu są wyrażone w walucie obcej(...)poprzedzającego dzień wymagalności raty spłaty kredytu (pkt 19). (...)Konsument bowiem musi móc zrozumieć, do czego się zobowiązuje, zwłaszcza co do sposobu obliczenia rat spłaty kredytu, który zaciąga (pkt 54).

Teza orzeczenia: a. Brak [jest] możności wyeliminowania jedynie części klauzuli dotkniętej wadliwością (marży kupna/sprzedaży) z pozostawieniem klauzuli w pozostałej części (średniego kursu NBP); b. Konsekwencją wyeliminowania ryzyka kursowego, charakterystycznego dla umowy kredytu denominowanego do waluty obcej jest konieczność stwierdzenia nieważności umowy (...)

(...)z poprzednikiem pozwanego banku, umowy kredytu hipotecznego z oprocentowaniem zmiennym, udzielonego w walucie krajowej, ale wyrażonego w kwocie 36641 franków szwajcarskich (w tym 718 CHF składki ubezpieczenia pobranej automatycznie przez bank) oraz treść tej umowy. (...)(...)powodowie dostali równowartość określonej ilości franków szwajcarskich, ale żeby otrzymali kwotę w PLN nie przenoszącą łącznie 104800 zł (por. § 1 ust. 3 i 4), a to ilość franków była dostosowywana do tej kwoty, czyli frank miał być jej przelicznikiem – miernikiem wartości. (...)(...)ust. 1 pr.bank. (w odniesieniu do kredytów denominowanych bezpośrednią płaszczyzną kontroli jest ustalenie,(...)się banków przed zmianami kursu franka szwajcarskiego poprzez operacje na rynku międzybankowym,(...)(...)Ryzyka Systemowego z dnia 21.09.2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie samodzielnie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich, który był proponowany przez banki,(...)

Przedstawiona przez Bank oferta kredytu we frankach szwajcarskich na dzień zawarcia umowy była najbardziej korzystną ofertą dla kredytobiorców. (...)W dniu 24 czerwca 2008 r. strony zawarły umowę o kredyt hipoteczny, powód udzielił pozwanym kredytu w wysokości 78 835, 51 franków szwajcarskich z przeznaczeniem na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w B. . (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i pominięcie odesłania do kursu kupna franka czyni niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu wyrażonej we frankach, tym samym odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych denominowany kursem franka. (...)Strony zawarły umowę kredytu denominowanego, w której kwota kredytu oznaczona została w walucie obcej z zastrzeżeniem, że kredyt wypłacony zostanie i ratalnej spłacie podlegać będzie w walucie krajowej po przeliczeniu według kursu franka szwajcarskiego.

Pracownik Banku, J. Ł. , prywatnie kuzyn pozwanego poinformował ich, że kredyt można pobrać w pięciu walutach: złoty polski, jen japoński, dolar amerykański, euro i frank szwajcarski, przy czym jako najbardziej bezpieczną walutę polecił franka szwajcarskiego. (...)Z zeznań powoda i świadka J. G. jasno wynika, że pozwany świadomie wybrał formę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, albowiem raty takiego kredytu w dacie jego zawarcia były bardziej korzystne (mniejsze) od rat kredytu w złotych polskich. (...)Okoliczność stabilności kursu franka szwajcarskiego była wówczas powszechnie znana wśród potencjalnych kredytobiorców. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i pominięcie odesłania do kursu franka czyni niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu udzielonego we frankach, tym samym odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych denominowany do franka.