Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Należą do nich zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska ( art. 23 k.c ). (...)Powszechnie jednak przyjmuje się, że w przypadku osób prawnych ochronie podlegają takie dobra jak renoma, wizerunek firmy, nazwa, tajemnica korespondencji. (...)Trudno bowiem utożsamiać, co zdaje się czynić powódka, każdego nieprawidłowego działanie pracownika (niewłaściwego wykonywania obowiązków) dostrzegalnego dla osoby trzeciej (współpracownika, osoby spoza firmy) jako naruszającego wizerunek (renomę) pracodawcy. (...)W ocenie sądu członkowie zarządu pozwanej nie kreowali swoich twierdzeń na potrzeby postępowania, a pozostawali w faktycznym przekonaniu, że ich firma doznała uszczuplenia wizerunku na rynku pracy przez postawę pracownicy.

Dalsze działania (...) u polegające na pobieraniu opłat od turystów powinny być traktowane jako działania bezprawne dyktowane jedynie żenującą pazernością i chciwością, szkodzącą wizerunkowi Miasta". (...)W związku z powyższym dalsze działania (...) polegające na pobieraniu opłat od turystów będą traktowane, jako działania bezprawne, szkodzące wizerunkowi Miasta S. . (...) zobowiązany(...)Działania (...) u szkodzą wizerunkowi Miasta i mogą mieć nieodwracalne skutki. (...)(...)traktowane jako działania bezprawne, szkodzące wizerunkowi Miasta S. ” nie naruszają(...)

(...)okazaniu pokrzywdzonemu w terminie wcześniejszym wizerunku osoby okazywanej co stanowiło sugestię,(...)w trakcie okazania tablic z wizerunkami czterech mężczyzn pokrzywdzony wskazał, że(...)(...)Jak wskazuje się w orzecznictwie możliwe jest przeprowadzenie w procesie zarówno czynności okazania wizerunku, jak i czynności okazania osoby. Przepis art. 173§1 k.p.k. nie wyklucza okazania osoby, po wcześniejszym okazaniu wizerunku (porównaj m.in. postanowienie Sądu Najwyższego(...)(...)W realiach rozpoznawanej sprawy nie można nadawać kluczowego znaczenia obu przeprowadzonym w tym zakresie dowodom (okazaniu wizerunku, osoby), z tej przyczyny, że pokrzywdzony od początki wiedział kto jest sprawcą ataku na niego, znał oskarżonego, wiedział jak się nazywa.

W toku rozprawy kasacyjnej 27 października 2009 r. w sprawie przeciwko powodowi SN nie wyraził zgody przedstawicielom mediów na publikację danych osobowych i wizerunków skazanych. (...)Zdaniem Sądu Okręgowego bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie pozostawał fakt, że sądy orzekające w postępowaniu karnym prowadzonym przeciwko powodowi nie udzieliły zezwolenia na publikowanie w prasie jego danych osobowych i wizerunku. Zgodnie z art. 13 ust. 2 i 3 Prawa prasowego nie wolno publikować w prasie danych osobowych i wizerunku osób, przeciwko którym toczy się postępowanie przygotowawcze lub sądowe, jak również danych osobowych i wizerunku świadków, pokrzywdzonych i poszkodowanych, chyba że osoby te wyrażą na to zgodę. Właściwy prokurator lub sąd może zezwolić, ze względu na ważny interes społeczny, na ujawnienie danych osobowych i wizerunku osób, przeciwko którym toczy się postępowanie przygotowawcze lub sądowe.

Powód zwrócił również uwagę na fakt, iż szeroko zakrojona i agresywna kampania reklamowa (...) która była prowadzona w 2008 roku wpłynęła zdecydowanie negatywnie na wizerunek agentów ubezpieczeniowych. (...)Wizerunek pośrednika i budowana przez wiele lat marka są częstokroć decydujące dla pozyskiwania nowych klientów jak i kontynuowania współpracy z klientami dotychczasowymi. (...)Zdaniem pozwanej, tak ujawniony wizerunek agentów ubezpieczeniowych stanowi dobro osobiste w rozumieniu art. 23 k.c. i art. 43 k.c. w postaci dobrego imienia.. Ponadto pozwana zarzuciła ,że roszczenia członków grupy nie są oparte na tej samej lub takiej samej podstawie faktycznej. (...)Ponadto wskazać należy , iż reklamy posługiwały się wizerunkiem agenta ubezpieczeniowego, dotyczyły wyłącznie ubezpieczeń komunikacyjnych, a nie innych produktów ubezpieczeniowych .

W związku z tym rozpoznanie, które nastąpiło po okazaniu pokrzywdzonemu tablicy poglądowej (k. 46) i z której to rozpoznał wizerunek oskarżonego podając, iż jest pewien na 100 procent (k. 53v), należy uznać za jednoznaczny dowód wskazujący na sprawstwo oskarżonego. (...)Jednocześnie osobę tę rozpoznał na okazanej tablicy poglądowej, wskazując na wizerunek oskarżonego (k. 50v). (...)Ponadto świadek zaprzeczył sytuacjom, które obiektywnie miały miejsce i wynikają z protokołów zgromadzonych w aktach sprawy (kwestia rozpoznania wizerunku oskarżonego z tablicy poglądowej). (...)Ponadto za niezasadny uznano zarzut dotyczący sposobu dobrania wizerunków figurujących na okazywanych pokrzywdzonym tablicach poglądowych, skoro dotyczą one osób w zbliżonym wieku a rozpoznanie nie nastąpiło wyłącznie na podstawie fryzury i koloru włosów.

Wbrew wywodom skarżących nie można podważyć wyników rozpoznania wizerunku oskarżonego i to nie tylko z tego względu, iż kwestionowany § 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 czerwca 2003r. w sprawie warunków technicznych przeprowadzenia okazania (Dz.U. z 2003 r. (...)I w tym przedmiocie stwierdzić należy, że wbrew stanowisku przedstawionemu w apelacji, osoby prezentowane na załączonych do akt wizerunkach były w zbliżonym wieku, miały(...)on bez znaczenia przy okazaniu wizerunku popiersia. (...)(...)jednoznacznego i stu procentowego rozpoznania wizerunku okazywanego mężczyzny, odnosi się nie do D. H. , a do towarzyszącego mu mężczyzny będącego jednocześnie kierowcą samochodu marki B. . Już na zakończenie tej części rozważań zauważyć należy, iż wbrew stwierdzeniom oskarżonego nie może podważyć wiarygodności świadka to, że przed rozpoznaniem wizerunku Ł. G. wskazał, iż sprawca(...)

Analogicznie należało ocenić fakt poprzedzającego okazanie oskarżonych, okazania pokrzywdzonemu (i L. S. (1) ) ich wizerunków (tablic poglądowych). (...)dokonywanej przez niego identyfikacji osoby, wizerunku czy rzeczy, co nie oznacza, że układ takowy powstaje od razu z tytułu okazania wizerunku osób poprzedzającego ich okazanie na żywo. (...)Nie wydaje się zaś, by wcześniejsze obejrzenie wizerunku fotograficznego mogło być działaniem sugestywnym... (...)Przede wszystkim H. K. (1) w sposób przekonujący i wiarygodny rozpoznał tychże oskarżonych w toku czynności okazania wizerunków osób typowanych przez organy ścigania.