Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W dalszej kolejności Sąd I instancji dokonał analizy łączącego strony stosunku obligacyjnego i uznał, iż wiąże je umowa kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Zobowiązanie kredytobiorców, wyrażane są we franku szwajcarskim. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji.

Podkreślił, że łącząca strony umowa była umową kredytu w PLN indeksowanego do waluty obcej, w odróżnieniu od umów kredytowych denominowanych w walucie obcej. (...)Kredyt „denominowany” oznacza kredyt wyrażony w walucie obcej (np. (...)Kredyt „denominowany” wyrażony w walucie obcej (np. (...)Powyższe uwagi odnoszą się także zdaniem Sądu Apelacyjnego do kredytu indeksowanego, funkcjonalnie tożsamego z kredytem denominowanym.

(...)blankietowego oświadczenia będącego częścią umowy kredytu, a także na podstawie wyjaśnień informacyjnych powódki (k. 241 – 242v), zdaniem Sądu Okręgowego, powódka miała świadomość najistotniejszego elementu rozliczeniowego umowy tj. powiązania jej z kursem franka szwajcarskiego. (...)(...)których zaproponowano jej zawarcie umowy kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem CHF. Jako(...)banku i działała w zaufaniu do banku, który zapewniał ją o korzyściach płynących z wyboru kredytu waloryzowanego do waluty CHF, jak również o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)Potwierdza to też powszechność zaciągania przez obywateli kredytów indeksowanych lub denominowanych do walut obcych w tamtym czasie. (...)Ryzyka Systemowego z 21 września 2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich (por. wyrok Sądu Najwyższego z 27 listopada 2019 r., II CSK 483/18).

Prawdą jest, że regulacje dotyczące kredytu denominowanego / indeksowanego do waluty obcej zostały wprowadzone do art. 69 ust. 2 pkt 4a i ust. 3. (...)Kredytobiorcy zobowiązali się do spłaty kapitału wraz z odsetkami miesięcznie w ratach kapitałowo – odsetkowych, w terminach i kwotach zawartych w harmonogramie spłat, który sporządzony został we frankach szwajcarskich. Zgodnie z § 10 ust. 3 umowy, raty kapitałowo – odsetkowe miały być spłacane przez kredytobiorców, w tym powódkę po uprzednim ich przeliczeniu według kursu sprzedaży franka szwajcarskiego z tabeli Banku, obowiązującego na dzień spłaty. (...)W konsekwencji powódka w wyniku postanowień tak zawartej umowy i przyjętego mechanizmu przeliczeń nie wiedziała w jakiej wysokości będzie spłacała raty kredytu z uwagi na to, że raty kredytu zostały uzależnione od obowiązującego w przyszłości kursu waluty – franka szwajcarskiego.

Na temat kursu franka szwajcarskiego oraz ewentualnych ryzyk doradca rozmawiał jedynie z powodem, zaś z powódką nie były poruszane te tematy. (...)Uzasadniał tą argumentację historycznymi danymi dotyczącymi wahań kursu fanka i zapewniał, że frank szwajcarski to stabilna waluta. (...)W kredycie walutowym sensu stricte wysokość udzielonego kredytu jest wyrażona w walucie obcej i wypłacana jest także w walucie obcej a zatem w tym przypadku w walucie CHF (frank szwajcarski). (...)Pytałem co będzie jak frank wzrośnie do 4 zł.

Teza orzeczenia: W konsekwencji powyższych rozważań Sąd uznał, że postanowienia umowne opisane w § 2 ust 1. Umowy w zakresie odwołania do klauzuli indeksacyjnej oraz § 9 ust 2 pkt 1 Regulaminu mają charakter niedozwolonego postanowienia umownego i nie wiążą powódki. Umowa nie zawiera bowiem żadnych czytelnych reguł pozwalających na ustalenie kursu banku (...)

Dnia 9 czerwca 2008 r. zawarła ona z (...) S.A. umowę kredytu hipotecznego w złotych polskich waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego (dalej: (...) ) nr (...) . (...)Kredytodawca miał bowiem dowolność przy ustalaniu kursu franka szwajcarskiego, po którym dokonywano przeliczenia spłat i pozostałego do zapłaty kapitału. (...)Powódka L. I. zawarła w dniu 4 czerwca 2008 r. z (...) spółką akcyjną oddział w Polsce umowę kredytu hipotecznego nr (...) indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)W sprawie niniejszej strony zawarły umowę kredytu hipotecznego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego.

Teza orzeczenia: Prawem zatrzymania na podstawie 496 kc w zw z art 497 kc objęte sa wylacznie swiadczenia strony spelnione na podstawie niewaznej umowy. Nie mozna rozciągac prawa zatrzymania wynikajacego z tych przepisow na roszczenia o wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z kapitalu.

Z samego faktu wyboru przez powódkę kredytu waloryzowanego nie można wywieźć, że postanowienia umowy o ten kredyt, były z nią indywidualnie uzgadniane,(...)z wyrażenia woli zawarcia umowy kredytu denominowanego nie można wywieźć, że powódka została należycie poinformowana o ryzyku kredytowym. (...)W okolicznościach niniejszej sprawy mamy więc do czynienia z kredytem indeksowanym Świadczenie kredytodawcy miało bowiem(...)w PLN, a odwołanie się do wartości tego świadczenia w CHF(...)(...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i odesłania do ustalanego przez bank kursu kupna franka powoduje niemożliwość ustalenia w walucie obcej równowartości kwoty kredytu wypłaconego w złotych. Z kolei brak mechanizmu waloryzacji i odesłania do kursu sprzedaży franka uniemożliwia ustalenie wysokości płatnych w złotych rat kredytu stanowiących równowartość rat w walucie obcej.

Powodowie zarzucili również pozorność umowy, wskazując, że pozwany udzielając kredytu w istocie nie dysponował kwotą we frankach szwajcarskich (pozew - k. 2-17). (...)Dnia 21 grudnia 2006 r. zawarli z (...) Bank (...) SA w G. dwie umowy kredytu mieszkaniowego na kwotę stanowiącą równowartość 487.880,56 franków szwajcarskich, która to kwota na dzień zawarcia umów odpowiadała wartości 1.130.858,30 zł. (...)Powyższe kredyty były denominowane na franki szwajcarskie, co oznacza, że po ich wykorzystaniu kwota kredytu była przeliczona ze złotych polskich na franki szwajcarskie i od tego momentu saldo kredytu zostało wyrażone w tej walucie. (...)W rozpoznawanej sprawie kredyt był wykorzystywany w kilku transzach, a więc istotny dla wysokości ustalenia kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich jest kurs kupna tej waluty w dniu wykorzystania poszczególnych transz.