Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W 2006 r. (...) Bank posiadał ofertę kredytów hipotecznych w złotówkach oraz powiązanych z walutami obcymi – CHF, EUR i USD. Kredyty powiązane z walutą franka szwajcarskiego były najpopularniejsze wśród klientów indywidualnych. (...)W okresie spłaty zobowiązania z tytułu umowy kredytu przez powodów cena waluty franka szwajcarskiego sukcesywnie wzrastała, zarówno w Tabeli walut obowiązującej w pozwanym banku, jak i na światowym rynku walut. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)Redagując w taki sposób postanowienia umowne bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego.

Ponadto pracownik banku zapewniał powódkę o stabilności waluty franka szwajcarskiego. (...)Doradca zaproponował powódce zmianę kredytu złotówkowego na kredyt we frankach szwajcarskich, zapewniając, że zawarcie aneksu i przewalutowanie kredytu spowoduje, że powódka będzie płacić niższą ratę. (...)Nie wskazano w nim konkretnej kwoty w frankach. (...)W wyniku licznych, drastycznych i trwałych zmian kursowych franka szwajcarskiego względem złotego całkowity koszt kredytu znacząco wzrósł, czego następstwa odczuła jedynie jedna strona umowy tj. powódka.

Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był tak stabilny jak zapewniał pośrednik finansowy. (...)Umowa zawarta przez strony nie zawierała żadnych kryteriów ustalania przez Bank kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom na walutę (...) . (...)Mechanizm ustalania przez Bank kursu franka szwajcarskiego przewidziany w umowie kredytu hipotecznego pozostawiał Bankowi swobodę w ustalaniu tego kursu dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom na walutę (...) . (...)Bank mógł w zasadzie dowolnie określić kursy walut w tabeli kursów, a następnie przy ich wykorzystaniu jednostronnie określić we frankach kwotę, którą kredytobiorca ma zwrócić i która stanowić będzie podstawę naliczania odsetek.

Powodowie 5 czerwca 2008 r. zawarli z pozwanym kolejną umowę kredytu - hipotecznego, indeksowanego do franka szwajcarskiego. b. (...)Łącząca strony umowa była tzw. kredytem indeksowanym frankiem szwajcarskim. (...)Spłata kredytu następuje również w złotówkach w odniesieniu do wysokości rat określonych we frankach szwajcarskich, stosownie do kursu tej waluty z dnia zapłaty. (...)Wzrost kursu franka szwajcarskiego powodował więc, że zarówno rata jak i saldo kredytu wzrastały do poziomu znacznie przewyższającego ten, jaki kredytobiorcy mogli zakładać przed zawarciem umowy z bankiem.

W uzasadnieniu pozwu powodowie podali, że w dniu 9 września 2008 r. zawarli z poprzednikiem prawnym pozwanego (...) Bank S.A. w K. umowę kredytu hipotecznego nr (...) , indeksowanego kursem franka szwajcarskiego, na kwotę 458 254,34 zł, na okres 480 miesięcy. (...)W tym czasie nie istniały żadne obiektywne okoliczności, pozwalające uznać, że kurs franka szwajcarskiego gwałtownie wzrośnie. (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był tak stabilny jak zapewniał pracownik banku. (...)Umowa zawarta przez strony nie zawiera nie określa kryteriów ustalania przez Bank kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom na walutę obcą, jak również przeliczenia kwoty raty kapitałowo –odsetkowej wyrażonej w (...) na walutę polską.

Powodów poinformowano, że przy wnioskowanej przez nich kwocie kredytu nie posiadają zdolności do zawarcia umowy kredytu w złotówkach , ale zdolność taka posiadają we frankach szwajcarskich. (...)Zarząd banku decydował o tym, że zabezpieczeniem kredytu była hipoteka w złotówkach, a nie we frankach. (...)Wysokość raty kredytu była uzależniona od aktualnego kursu franka. (...)Umowa zawarta przez strony nie zawierała żadnych kryteriów ustalania przez Bank kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom na walutę (...).

Pracownik banku informował kredytobiorców o stabilności kursu franka. (...)Oprocentowanie kredytu w stosunku rocznym wynosiło 3,5325 %.( § 6 ust. 2 umowy) Stosownie do § 1 ust. 6 umowy stawka referencyjna kredytu wynosiła LIBOR dla franka szwajcarskiego ( (...) ) dla międzynarodowych depozytów trzymiesięcznych (LIBOR 3M). (...)Wysokość raty kredytu była uzależniona od aktualnego kursu franka. (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był stabilny.

Przedstawiciel banku zapewnił ich, że frank szwajcarski jest stabilną walutą, że wahania kursu mogą być minimalne. (...)Pozwany przekazał powodom wskazaną kwotę PLN, stanowiącą równowartość określonej ilości franków szwajcarskich. Wartość ta była ustalona w odniesieniu do ceny franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wypłaty kredytu. Powodowie mieli natomiast spłacać kredyt w złotówkach, według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego, obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty.