Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W uzasadnieniu powódka podała, że wraz z R. K. , jako konsument zawarła z poprzednikiem prawnym pozwanego umowę o kredyt hipoteczny denominowany do waluty CHF (franka szwajcarskiego). (...)Oświadczył, że tak gwałtowny wzrost franka nie był możliwy do przewidzenia, a klient mógł negocjować np. marżę kredytu, czy prowizję banku. (...)Trybunał, odnosząc się bezpośrednio do umowy kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego, wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Podsumowując, zawarcie umowy kredytu denominowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego było zgodne z polskim prawem(...)miał wpływu, czyli wzrost kursu franka szwajcarskiego, nie mogą być uznane jako sprzeczne z dobrymi obyczajami.

Pracownik banku poinformował powodów, że z kredytem tym związane jest ryzyko kursowe i przedstawił im historyczne wahania waluty CHF. Powodowie z uwagi, na niższą miesięczną ratę, zdecydowali się na kredyt denominowany do franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)Wskazała, że nie pamięta procedur udzielania kredytów powiązanych z walutą franka szwajcarskiego, jednak zawsze ich przestrzegała. (...)Trybunał, odnosząc się bezpośrednio do umowy kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego, wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Podsumowując, zawarcie umowy kredytu denominowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego było zgodne z polskim prawem(...)miał wpływu, czyli wzrost kursu franka szwajcarskiego, nie mogą być uznane jako sprzeczne z dobrymi obyczajami.

Przed podjęciem decyzji jaki kredyt zaciągnąć, R. J. (2) pobieżnie prześledził jak kształtował się kurs franka szwajcarskiego. (...)Powodowie zdecydowali się na kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)R. J. (2) potwierdził, że miał informację, że z kredytem powiązanym z frankiem szwajcarskim wiąże się ryzyko walutowe, jednak nie sądził, że kurs franka aż tak gwałtownie wzrośnie. (...)Trybunał, odnosząc się bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia), wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Wbrew stanowisku powoda, nie ma podstaw do kwestionowania samej konstrukcji kredytu indeksowanego do waluty obcej i dopuszczalności waloryzacji kwoty kredytu jako takiej. (...)Umowy kredytów indeksowanych czy denominowanych stanowią specyficzny podtyp umów kredytowych, w którym istnieje nierozerwalny związek pomiędzy, indeksacją, ryzykiem kursowym oraz LIBOR-em. (...)W konsekwencji stwierdzić należy, że zastrzeżone w umowie kredytu złotowego indeksowanego/denominowanego do waluty obcej klauzule kształtujące mechanizm(...)Głównym świadczeniem kredytobiorcy (stanowiącym essentialia negotii umów kredytu, w tym kredytu indeksowanego do CHF) jest bowiem otrzymanie określonego świadczenia pieniężnego oraz zwrot kredytu.

Pozwany wprowadził do umowy abuzywne klauzule służące do waloryzacji kwoty udzielonego kredytu Złotowego do kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Zgodnie z postanowieniami umowy kredytu, pozwany bank pozostawił do dyspozycji kredytobiorcy (strony powodowej) kredyt w kwocie wyrażonej we frankach szwajcarskich i mimo, że kwota kredytu jak i wypłaty została wskazana(...)(...)Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez denominację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)W związku z tym, że strony uzgodniły, że zawierają umowę kredytu denominowanego do waluty obcej, tj. do franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorca przyjął na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF z zastosowaniem podwójnej denominacji do waluty.

Dlatego też zaproponowano im kredyt związany z frankiem szwajcarskim, który miał niższe oprocentowanie, niż w przypadku kredytu złotowego. (...)Trybunał, odnosząc się bezpośrednio do umowy kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego, wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)W czasie, gdy kurs franka szwajcarskiego był niski kredytobiorcy nie kwestionowali ważności umowy i nie uważali, że zawiera ona klauzule abuzywne. (...)Podsumowując, zawarcie umowy kredytu denominowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego było zgodne z polskim prawem(...)miał wpływu, czyli wzrost kursu franka szwajcarskiego, nie mogą być uznane jako sprzeczne z dobrymi obyczajami.

Skoro zatem pozwany w oparciu o nieważną zdaniem powoda umowę wypłacił mu łącznie kwotę 339.180,00 franków szwajcarskich to on, a nie powód ma roszczenie o zwrot ww. kwoty. (...)Jedną z takich walut jest z pewnością frank szwajcarski. (...)Nie do końca bowiem można wykluczyć scenariusz, zgodnie z którym na skutek różnych nieprzewidzianych działań wartość franka szwajcarskiego w stosunku do złotego mogłaby nawet radykalnie spaść. (...)Oczywistym dla Sądu jest, iż gdyby nie nastąpiła drastyczna zmiana kursu franka szwajcarskiego, powód z pewnością nie wystąpiłby z powództwem, lecz kontynuowałby wykonywanie umowy.

Poinformowała ich ona, że mają zdolność na potrzebną im kwotę jedynie w przypadku kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim. Wskazała, że w przypadku takiego kredytu potrzebna im kwota w złotych będzie przeliczona na franki szwajcarskie, kwota we frankach znajdzie się w umowie, ale wypłata kredytu nastąpi w złotych, również raty kredytu będą wyrażone w frankach, ale będą podlegały spłacie w złotych. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Za pomocą klauzuli przeliczeniowej powodowie zostali w sposób nieuzasadniony obciążeni całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia ostatniej transzy kredytu oraz całością ryzyka aprecjacji franka przez cały okres spłaty kredytu.