Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zgodnie z § 1 ust. 1 umowy spłata kredytu udzielonego powodom miała następować od tej chwili we frankach szwajcarskich (CHF) w formie wpłaty na wskazany numer rachunku bankowego przeznaczony do spłaty kredytu. (...)To oznacza, że kredytobiorcy nie wiedzą ile jeszcze mają do spłacenia, bo choć rata kredytu podana we frankach nie zmienia się to ilość złotówek, które muszą przeznaczyć na kupno określonej ilości franków na każdą z rat jest(...)lata i zależna od kursu franka. (...)Jest to typowy kredyt złotowy denominowany do waluty franka szwajcarskiego. (...)W sferze faktów ma istotne znaczenie to, czy poszczególne postanowienia umowy były indywidualnie uzgadniane i jaki był zakres pouczenia powodów jako konsumentów o podejmowanym ryzyku zaciągnięcia zobowiązania denominowanego waluty franka szwajcarskiego.

Dotyczyła ona 48 117,16 franków szwajcarskich. Kredyt był denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Bank od kwoty udzielonego kredytu pobrał jednorazowo bezzwrotną opłatę przygotowawczą w wysokości 240,59 franków szwajcarskich. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia.

W pozwie zostało wskazane, że łącząca strony umowa była tzw. „kredytem denominowanym frankiem szwajcarskim”, które to pojęcie nie zostało legalnie zdefiniowane, a wprowadzone zostało do porządku prawnego dopiero w wyniku nowelizacji Prawa Bankowego z dnia 29 lipca 2011r. (...)W ocenie strony powodowej wychodząc z założenia, że udzielony kredyt jest w istocie złotówkowym, zaś odniesienie się w nim do franka szwajcarskiego stanowi wprowadzenie do stosunku prawnego umownej waloryzacji. (...)W okresie kiedy powód zawierał umowę kredytową, kredytu udzielane we frankach szwajcarskich cieszyły się wyjątkowym powodzeniem. (...)Wnioskując w dniu 3 czerwca 2005r. o udzielenie kredytu powód wskazał jako walutę udzielenia kredytu franka szwajcarskiego (k. 72).

Na tym tle wskazano, iż nie może budzić wątpliwości, iż sporna Umowa stanowi umowę kredytu denominowanego do waluty obcej, franka szwajcarskiego. (...)Bank musiał więc być gotowy by świadczyć w wykonaniu Umowy kwoty bezpośrednio we frankach szwajcarskich, a jedynie na mocy dodatkowego porozumienia stron, do obrotu tego ostatecznie nie doszło. (...)Odsetki umowne wyliczane są zatem we frankach (w określonym przedziale czasowym - od kwoty faktycznego zadłużenia - pozostającego do spłaty kapitału) i jedynie przeliczane(...)nie zapewni odpowiednich środków we frankach szwajcarskich na rachunku walutowym przypisanym do Umowy. (...)(...)wynika, aby powodowie zostali „zmuszeni” do zawarcia umowy kredytowej denominowanej kursem franka szwajcarskiego tj. aby nie posiadali zdolności kredytowej dla zaciągnięcia kredytu złotowego jak to niejednokrotnie bywało w okresie „boomu” na rynku kredytów hipotecznych.

Kredytobiorcy nie występowali z własnej inicjatywy o kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Ze strony Banku nie było również żadnych pouczeń co do zachowania się powodów w razie nagłego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Doświadczenie życiowe wskazuje również, że kwestia ryzyka kursowego związanego z przyjęciem indeksacji do obcej waluty nie była rzetelnie przedstawiana klientom, gdyż kurs franka szwajcarskiego w owym czasie pozostawał względnie stabilny, tj. w okolicach 2 zł za 1 franka. (...)W pierwszej kolejności należy podkreślić, że pomimo zastosowania do rozliczenia umowy kredytowej franka szwajcarskiego nie budzi wątpliwości Sądu, że kredyt został udzielony w polskich złotych.

Umowa nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorców wskazanej w umowie kwoty kredytu we frankach szwajcarskich, wskazanych jako waluta kredytu ani też możliwości spłaty (zwrotu) kredytu w walucie kredytu czyli frankach szwajcarskich. Tak skonstruowana umowa była umową kredytu złotowego (a nie walutowego), denominowanego do franka szwajcarskiego, skoro zarówno wypłata, jak i(...)waluta określona w umowie tj. frank szwajcarski służył w dniu zawarcia umowy zasadniczo do saldowania zadłużenia. (...)W niniejszej sprawie kwota kredytu została wyrażone we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu, ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)Z treści umowy z nie wynika jaki miał być kurs złotówki do franka szwajcarskiego ani w dniu uruchomienia kredytu ani w dniu wymagalności spłaty poszczególnych rat kredytu.

Uzasadniając żądanie pozwu powód podniósł, iż w dniu 19 sierpnia 2008 roku razem z A. P. zawarli z poprzednikiem prawnym pozwanego banku umowę o kredyt hipoteczny indeksowany do waluty obcej franka szwajcarskiego na kwotę 274.401,70 zł. (...)Strony umówiły się, że kredyt będzie indeksowany do waluty obcej - franka szwajcarskiego. (...)W dniu 15 grudnia 2013 roku strony zawarły aneks nr (...) do umowy, na podstawie którego spłata kredytu mogła następować w walucie, do której kredyt był indeksowany, tj. we franku szwajcarskim (aneks do umowy k. 39-42, zarządzenie nr (...) k. 212-214, zarządzenie nr (...) k. 215). (...)Tym samym pozwany nie był uprawniony do przeliczenia kwoty kredytu udzielonego w/w kredytobiorcom wedle przyjętego przez siebie kursu kupna franka szwajcarskiego, a następnie do pobierania z rachunku powodów rat(...)przyjętego przez siebie kursu sprzedaży franka szwajcarskiego.

W uzasadnieniu podali, że chcąc zawrzeć z pozwanym umowę kredytu mieszkaniowego w złotówkach zostali namówieni na zawarcie kredytu wyrażonego we frankach szwajcarskich. (...)Wskazała, że strony zawarły umowę o kredyt denominowany do franka szwajcarskiego a umowa kredytu nie ma charakteru złotówkowego. (...)W szczególności na str. 1 wniosku (ostatni wers od dołu) jako walutę kredytu wskazali franka szwajcarskiego (CHF). (...)Wraz z Umową kredytu powodowie złożyli szereg oświadczeń, które potwierdzają jednoznacznie, że walutę kredytu stanowi frank szwajcarski.