Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)czynili „od roku 2013 spłacamy kredyt za pomocą franków szwajcarskich, kupując je w kantorze internetowym,(...)v Kredytobiorcy mieli możliwość przewalutowanie kredytu „klienci mogą wnioskować do banku o przewalutowanie...” co wynika(...)(...)(...)wysokości równowartości raty oraz salda kredytu w złotówkach, będą miały wahania kursu franka szwajcarskiego - „wszystkim klientom przedstawialiśmy historyczne wykresy wahania kursów” 15 oraz „przedstawialiśmy klientom symulacje kredytu. Sama treść Umowy Kredytu nie zawierała żadnych postanowień, które(...)Kredytobiorcy otrzymali dokładnie tę kwotę kredytu w złotych określoną w § 1 ust. 1 Umowy Kredytu 349.347,05 PLN (w brzmieniu po(...)na wysokość wypłacanej Kredytobiorcom kwoty kredytu w złotówkach. (...)Przedmiotowa sprawa dotyczyła umowy o kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego CHF. Konstrukcja kredytu była taka, że kredyt został udzielony w PLN i(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców.

Uprzedzając odniesienie się do zarzutów apelacji należy stwierdzić, że trafnie Sąd I instancji stwierdził, iż powódka zawarła z pozwanym umowę o kredyt denominowany do franka szwajcarskiego (CHF). Kwota kredytu w umowie była wyrażona we franku szwajcarskim – 110.112 CHF (§ 1 ust. 1 umowy) i została wypłacona powódce w złotych przy zastosowaniu kursu kupna waluty obowiązującego w banku w chwili wypłaty (§ 37 ust. 1 Regulaminu). (...)Można więc przyjąć, co do zasady, że umowa kredytu indeksowanego oraz denominowanego, która została powiązana z walutą franka szwajcarskiego, nie narusza istoty umowy kredytowej i mieści się w jej ramach konstrukcyjnych. (...)Już z powyższych przyczyn postanowienia umowy dotyczące denominacji kredytu do waluty obcej w postaci franka szwajcarskiego stanowiły klauzulę niedozwoloną (abuzywną), a więc niewiążącą powódkę z uwagi na treść przepisu art. 385 1 § 1 k.c.

Kwota kredytu opiewała na 518.675,83 zł, walutą kredytu był frank szwajcarski (CHF). (...)Kwota podwyższonego kredytu opiewać miała na 51.000 zł, a walutą wnioskowanego kredytu miał być CHF (frank szwajcarski). (...)(...)(...)Pozwany, odnosząc się do powyższych zarzutów, przedstawił dowód w postaci ekspertyzy pt. „ Koszty finansowania kredytów walutowych (w szczególności denominowanych w CHF) przez (...) Bank ”.

Kwota wnioskowanego przez powoda kredytu została określona jako kwota indeksowana do waluty wymienialnej, tj. franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)W świetle postanowień umowy kredytu z dnia 6 lutego 2005 r. nie budzi zatem wątpliwości, że strony zgodnie postanowiły , że kredyt zostanie powodowi udzielony i wypłacony(...)obu przypadkach będzie on indeksowany do kursu waluty obcej, czyli franka szwajcarskiego. (...)Oznacza to, że w umowę kredytu bankowego co do zasady wpisana jest niepewność co do wielkości ostatecznych kosztów udzielonego kredytu, które wiążą się z jego udzieleniem i które ostatecznie obciążą kredytobiorcę. (...)(...)czasu w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska,(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych oraz zasad przeliczania na walutę wypłaty albo spłaty kredytu ( art. 69 ust. 2 pkt 4a ).

(...)pozwana bowiem przyznała sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości transz kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, wysokości rat kredytowych, czy też salda kredytu w chwili jego przewalutowania, a to poprzez samodzielne ustalanie kursu kupna tej waluty. (...)Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wysokości tzw. spreadu (różnica(...)(...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd zauważył, że ,,abuzywne jest takie postanowienie w umowie o kredyt hipoteczny, z którego wynika, że uprawnienie banku do określania wysokości kursu sprzedaży franka szwajcarskiego nie doznaje żadnych formalnie uregulowanych ograniczeń.

(...)określona kwota pieniężna – suma kredytu, której zasady spłaty określa ta właśnie umowa W realiach i okolicznościach przedmiotowej sprawy strona powodowa zawarła z pozwanym umowę kredytu waloryzowanego kursem waluty obcej – franka szwajcarskiego. Zgodnie z postanowieniami tej umowy na kredytobiorcach ciążył obowiązek spłaty kredytu wraz z odsetkami, opłatami i(...)na siebie obowiązek spłaty kwoty kredytu w walucie obcej franku szwajcarskim ustalonej w złotych polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej ( postanowienia §1(...)(...)W tym przypadku waluta obca – frank szwajcarski, pełnił rolę miernika wartości świadczenia kredytobiorcy bowiem raty kredytu miały być spłacane w złotych polskich w kwotach odpowiadających wartości pewnych ilości waluty obcej. (...)W zasadzie nowelizacja ta potwierdziła i usystematyzowała dopuszczalność zawierania umów o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej.

Bank nie kształtował dowolnie kursu franka szwajcarskiego, a powodowie nie zdecydowali się(...)(...)Jak prawidłowo ustalił Sąd pierwszej instancji, strony zawarły umowę kredytu hipotecznego, indeksowanego walutą franka szwajcarskiego, której sporządzenie w dacie 3 grudnia 2007 r. zostało poprzedzone wnioskiem kredytowym. We wniosku tym powodowie jako walutę kredytu podali walutę – frank szwajcarski. (...)Nie przewidziano nigdzie jednoznacznych, zrozumiałych kryteriów ustalania kursu franka.

Kwota kredytu wyrażona w walucie polskiej wynosiła 200.000 zł, natomiast walutą waloryzacji był frank szwajcarski ( (...) ). (...)W § 1 ust. 2 i 3 umowy wskazano, że kwota kredytu wynosi 200.000 zł, natomiast walutą waloryzacji jest frank szwajcarski ( (...) ). (...)Okoliczność dotycząca zawarcia przez powodów umowy kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, jak również zawartych w niej zapisów pozostaje bezsporna. (...)Przeliczenie kwoty kredytu wyrażonego w złotówkach na franki szwajcarskie i w relacji odwrotnej rat odsetkowo – kapitałowych, dokonywane być miało według kursów walutowych ustalanych przez bank.