Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kredyt był indeksowany do waluty obcej (...) . (...)Uruchomienie kredytu następowało w złotych przy jednoczesnym przeliczeniu w dniu wypłaty na franki szwajcarskie zgodnie z kursem kupna dewiz obowiązującym w banku w dniu uruchomienia. (...)W rozpoznawanej sprawie przedmiotem analizy są postanowienia umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Oprocentowanie kredytu oparto na stawce LIBOR, która znajduje zastosowanie przy wyznaczaniu oprocentowania kredytów hipotecznych w zagranicznych walutach takich jak frank szwajcarski (CHF), funt brytyjski (GBP), dolar amerykański (USD), jen japoński (JPY) oraz euro (EUR).

Strona powodowa wskazała, że pracownik pozwanego przedstawił im symulacje klasycznego kredytu złotówkowego wskazując, że będzie on znacznie droższy od oferowanego kredytu we frankach. (...)Sąd ustalił następujący stan faktyczny: Faktycznie w dniu 15 kwietnia 2008 roku powodowie Z. W. i E. W. oraz poprzednik prawny pozwanego (...) Bank S.A. w G. zawarli umowę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego nr (...) , sporządzoną w dniu 10 kwietnia 2008 roku (dalej zwana też umową). (...)Podczas rozmów powodowie zostali poinformowani o zmianach kursu franka szwajcarskiego, ale jednocześnie zapewniano ich, że CHF jest walutą stabilną i rata kredytu nie będzie wyższa niż udzielona w polskim złotym. (...)(...)kursu wymiany waluty CHF, służącego do obliczenia wysokości rat spłaty kredytu i co za tym idzie salda kredytu, zawierając wyłącznie odwołanie do średniego kursu franka szwajcarskiego ogłoszonego w tabeli kursów średnich(...)

Kredyt był waloryzowany kursem CHF. W Umowie nie określono w sposób wyraźny kwoty kredytu waloryzowanej do franka szwajcarskiego, lecz jedynie wartość informacyjną po waloryzacji według kursu kupna waluty z tabeli kursowej (...) BANK S.A. na dzień 24 maja 2006 r. – 100.332,24 CHF (§ 1 ust. 3A). (...)Przyczyną wybór kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego była niska wysokość rat oraz popularność tego typu produktu. (...)Powód wskazał na brak świadomości, co do zakresu w jakim mogło dochodzić do zmian kursu waluty franka szwajcarskiego. (...)W rozpoznawanej sprawie strona pozwana nie zaoferowała dowodów wykazujących iż powód został należycie, w przytoczonym znaczeniu, poinformowani o ryzyku kursowym wiążącym się z zawarciem umowy kredytu waloryzowanego do franka szwajcarskiego na 30 lat.

Bank jako kredytodawca przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu denominowanego kursem (...) za pomocą wyznaczania kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego, w sposób który nie mógł podlegać żadnej weryfikacji ze strony powodów jako kredytobiorców. (...)Powyższy pogląd należy odnieść także do kredytu denominowanego będącego przedmiotem sporu. (...)(...)(...)Przepis art. 24 ustawy statuował wyłącznie uprawnienie NBP do ustalania kursów walut obcych, przy(...)bieżących kursów walut w odniesieniu do franka szwajcarskiego ustalany był kurs średni, kurs kupna i kurs sprzedaży.

(...)kwot wyrażonych w walucie obcej, do przeliczeń wysokości rat kapitałowo-odsetkowych spłacanego kredytu stosuje się kurs sprzedaży danej(...)(...)(...)razem 41.157,61 PLN. Suma zapłaconych franków szwajcarskich w okresie 27 września 2011 r. – 27 września 2013 r. wynosi 17.776,01 CHF. Suma płatności od 29 marca 2010 r. do 27 stycznia 2020 r. wynosi(...)(...)(...)to, w zakresie odnoszącym się do kwestii uznania umowy za nieważną,(...)(...)Przede wszystkim umożliwienie kredytobiorcy spłacania należności, od pewnego momentu wykonywania umowy, bezpośrednio we frankach szwajcarskich, nie usuwa źródła abuzywności jakim jest nierównomierne rozłożenie ryzyka.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podniosła, że powodowie zawarli z pozwanym umowę kredytu denominowanego kursem waluty euro. (...)Przed 2009 rokiem małżonkowie S. mieli kredyt waloryzowany do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zaciągnięty w 2006 roku. (...)W załączniku nr 2 do umowy kredytobiorcy oświadczyli m.in., że w pierwszej kolejności została im przedstawiona oferta kredytu hipotecznego w złotych, a następnie denominowanego do waluty obcej. (...)Kredytobiorcy po zapoznaniu się z ofertą zdecydowali, że dokonują wyboru kredytu hipotecznego denominowanego do EUR, mając pełną świadomość ryzyka związanego z takim kredytem.

(...)CHF. Zapewniano ich jednak, że frank szwajcarski jest walutą stabilną, co wynikało m.in. z przedstawionych historycznych danych dotyczących wahań kursów. (...)Zobowiązany był również z pouczyć o ryzyku zmiennej stopy procentowej i zależności wysokości kapitału i raty wyrażonych w PLN od wysokości kursu franka. (...)(...)4a wprost przewidujący umowy o kredyty walutowe denominowane i indeksowane do waluty innej niż waluta polska. (...)Sąd Najwyższy również uznał za dopuszczalne zawieranie umów kredytu indeksowanego i denominowanego, nie widząc podstaw do uznania, iż konstrukcja ta narusza obowiązujące przepisy prawa, czy zasadę walutowości. (m.in. wyroki z 25 marca 2011 roku sygn.

Powód czytał umowę przed jej podpisaniem jednak nie posiadał on wykształcenia finansowego, powód nie rozumiał zapisów w umowie odnośnie mechanizmu przeliczania franka na złotówki stosowanego przez bank. (...)Nie ulega wątpliwości, że wprowadzając do umowy klauzule odwołujące się do własnej tabeli kursowej, pozwany bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka, a prawo banku do ustalania kursu waluty nie znalazło(...)(...)Byłby to wówczas kredyt w złotówkach, oprocentowany według stopy procentowej powiązanej z frankiem szwajcarskim. (...)Wynikające z umowy swobodne i arbitralne ustalanie kursu wymiany walut przez pozwanego, a w konsekwencji jednostronne określanie salda kredytu wyrażonego w franku szwajcarskim oraz rat kredytu wyrażonych w PLN powoduje, że(...)