Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)z jej zawarciem, a spłata kredytu we frankach szwajcarskich była możliwa już od dnia zawarcia umowy, jednakże powodowie dokonali indywidualnych uzgodnień w zakresie wyboru rachunku do spłaty w postaci rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego w polskich złotych, a nie we frankach szwajcarskich. (...)Pracownik banku zapewniał powodów, iż frank szwajcarski jest bardzo stabilną walutą. (...)W okresie przed oraz po zawarciu umowy kredytu, dochodziło do znaczących zmian kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego polskiego. (...)Jak wynika z zeznań powodów oraz z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był denominowany.

Kredyt denominowany kursem franka szwajcarskiego był wówczas dominującym produktem na rynku. (...)Istota i konstrukcja kredytu denominowanego do franka jest zupełnie inna. (...)Przy kredycie frankowym denominowanym kredytobiorca nie mógł dokonywać spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Ponadto niektóre umowy kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego przewidywały możliwość złożenia przez kredytobiorcę wniosku do banku o zawarcie aneksu w celu spłaty raty bezpośrednio we franku szwajcarskim.

Gdyby umowa kredytu nie zawiera postanowień odnoszących się do przeliczenia spłat kredytu do franka szwajcarskiego, powodowie nadpłaciliby bankowi kwotę 74 921,69 zł tytułem rat kredytu ( zaświadczenie – k. 85-90, opinia biegłego W. P. – k. 298-304 ). W 2015 roku powodowie złożyli do pozwanego wniosek o zmianę waluty spłaty kredytu na franki szwajcarskie. (...)W okresie przed, a także po zawarciu umowy, dochodziło do znaczących zmian kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego polskiego. (...)Przedmiotowa umowa kredytu była również nieważna z innej(...)ustalania przez pozwany bank kursów franka szwajcarskiego używanych na obu etapach przeliczania (przy ustalaniu kwoty kredytu do wypłaty i wysokości rat kapitałowo odsetkowych), w szczególności do rozsądnego poziomu.

Wskazał też, że spłata kredytu we frankach szwajcarskich była możliwa od dnia zawarcia porozumienia do umowy kredytu z 14 września 2011 r. (...)W przypadku kredytu denominowanego spłata miała nastąpić w złotych, w równowartości kwoty wyrażonej w walucie obcej. (...)W okresie przed, a także po zawarciu umowy, dochodziło do znaczących zmian kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego polskiego. (...)Powodowie zeznali, że otrzymali ofertę zawarcia kredytu denominowanego.

Należy podkreślić, że w rozpoznawanej sprawie chodzi o zawarcie przez stronę powodową umów kredytu denominowanych do franka szwajcarskiego. Każdy z powodów w oświadczeniu o przystąpieniu do grupy wskazywał, że przy zawieraniu(...)sposobów przeliczanie kursów walut w kredycie walutowym oraz wprowadzaniu w błąd co do bezpieczeństwa i braku ryzyka przy zawieraniu umowy kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Prezentowane zaś w siedzibie strony pozwanej wykresy i wyliczenia nie uwzględniały kwestii wzrostu franka szwajcarskiego względem złotego, a co za tym idzie wzrostu wysokości zadłużenia. (...)Nadto pracownik banku nie wyjaśnił powodom wprost, że w czasie trwania umowy nie będą mieli oni wpływu na to z jakiego źródła strona pozwana będzie korzystać przy ustalaniu wartości franka szwajcarskiego dla obliczenia wysokości miesięcznej raty kredytu.

W prezentacji został przedstawiony przykładowy schemat działania transakcji CIRS we franku szwajcarskim dla kredytu w wysokości 10 176 000 złotych przy kurskie stałym i granicznym. (...)Prezentacja pokazuje kształtowanie się kursu euro do złotówki w porównaniu z kursem franka szwajcarskiego do złotówki. (...)Biegła wskazała, że istnienie korelacji między kursami ww. par walut nie oznacza, że wzrost kursu euro do złotówki wywołuje wzrost kursu franka szwajcarskiego do złotówki. (...)Bank miał świadomość, że powód nie posiada finansowania we frankach szwajcarskich w żadnej postaci.

Zdaniem pozwanego, powód zapewnił sobie stały zarobek przy każdej racie – niezależny od jakichkolwiek wahań obiektywnego kursu franka szwajcarskiego. (...)R. R. (1) zawarł z (...) S.A. spółka akcyjna Oddział w Polsce z siedzibą w W. Umowę Kredytu Firmowego na Zakup lub Remont Nieruchomości indeksowanego kursem franka szwajcarskiego nr (...) . (...)Zdaniem Sądu, powód zapewnił sobie stały zarobek przy każdej racie – niezależny od jakichkolwiek wahań obiektywnego kursu franka szwajcarskiego. (...)W datach spłat rat obowiązywał bowiem inny kurs CHF. Podnieść należy, że pozwany kupował franki szwajcarskie w kantorze i wpłacał je do Banku, a zatem jego majątek został zubożony o kwotę jaką musiał zapłacić w PLN w datach zakupu franków.

Przedstawiono im ofertę kredytu denominowanego kursem CHF. Oferta kredytu została im przedstawiona przez przedstawiciela banku jako bardzo bezpieczna i korzystna, w szczególności w związku z niskim oprocentowaniem. (...)Pozwani kupili lokal przy ulicy (...) w W. i w nim zamieszkiwali w okresie od 2008 do 2016 roku. (przesłuchanie stron – k. 292-294) W połowie stycznia 2015 roku, w wyniku decyzji Szwajcarskiego Banku (...) o tzw. „uwolnieniu kursu franka szwajcarskiego”, czyli zaprzestaniu polityki polegającej(...)(...)Powód opierał żądania pozwu na umowie kredytu hipotecznego denominowanego do CHF, stojąc na stanowisku, że umowa jest ważna i pozwala mu na formułowanie roszczeń objętych pozwem. (...)Nie wyjaśniono, że zastosowanie kursu kupna do wypłaty kredytu a kursu sprzedaży do spłaty kredytu stanowi zysk banku.