Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Obie te cechy nie odpowiadają wizerunkowi oskarżonego, jakim sąd dysponował z nagrań. (...)Analiza nagrań monitoringu z wyjścia z plaży oraz sklepu alkoholowego dostarczyła prowadzącym śledztwo wizerunków opisywanych osób, które odpowiadały wizerunkom podanym przez pokrzywdzonego. (...)Niemożliwe jest też, by pokrzywdzony dostrzegł te wizerunki przez sen, gdyby uwzględnić pierwsze wyjaśnienia oskarżonego, że pokrzywdzony w momencie kradzieży spał. (...)Gdyby tak było, nie byłby on w stanie wymyślić wizerunków napastników, które jak już kilkukrotnie wspominano, odpowiadały wyglądowi oskarżonego i osoby o pseudonimie „ Z. ” w chwili zdarzenia.

Teza orzeczenia: Bezprawność zachowania podmiotów zaangażowanych w związku z przedmiotową publikacją,co prawidłowo wskazał Sąd Okręgowy,przejawiła się także w fakcie zamieszczenia fotografii powódki, która w kontekście podawanych w artykule danych/pełne imiona,pierwsze litery nazwisk,wiek. okoliczności zdarzenia/ pomimo zamazania twarzy, była (...)

Sporna publikacja prasowa wywołała negatywny wpływ na wizerunek powódki wśród jej bliższego i dalszego otoczenia a także w środowisku pracy, powodowała uwagi, komentarze, podejrzenia, że T. O. - wówczas narzeczony córki powódki, jest nowym partnerem życiowym powódki. (...)Kwestionowana publikacja prasowa naruszyła także dobro osobiste powódki w postaci prawa do wizerunku, bowiem pozwani wykorzystali fotografię powódki bez jej zgody, a więc rozpowszechnili wizerunek powódki naruszając w ten sposób(...)(...)Specyfika dobra osobistego, jakim jest wizerunek, wyraża się m.in. w tym, iż pozwala on daną osobę wyróżnić spośród innych. (...)Anonimizacja była na tyle słaba, że nie sposób uznać, iż nie doszło do opublikowania wizerunku powódki z możliwością identyfikacji osoby fizycznej, a to - z uwagi na fakt, iż dotyczyło osoby prywatnej i odbyło się bez jej zgody - spowodowało naruszenia art. 14 ust. 6 Prawa prasowego .

Przyjął, że publikacja w 2010r. listu gończego naruszała dobra osobiste powoda w postaci prawa do wizerunku i godności. (...)Trzon podstawy faktycznej powództwa stanowił niekwestionowany fakt opublikowania w Internecie listu gończego, zawierającego wizerunek powoda, z którego wynikało, że powód I. S. (1) , ur. (...) , zam. (...)W tych okolicznościach Sąd Okręgowy mógł zakwalifikować roszczenie powoda jako ukierunkowane na ochronę wizerunku i godności. (...)Publikacja drugiego listu gończego była bezprawna i godziła w godność i wizerunek powoda.

Z powołaniem się na orzecznictwo Sądu Najwyższego omówił Sąd istotne zagadnienia ochrony dóbr osobistych, takich jak wizerunek, godność, dobre imię oraz kwestię obiektywnych kryteriów, według których należy ustalać, czy naruszenie dóbr osobistych miało miejsce. Wskazał, że przez wizerunek w nauce prawa i orzecznictwie rozumie się wszelkie zewnętrzne cechy fizyczne człowieka, które pozwalają na identyfikację konkretnej osoby, tudzież elementy wyrazu scenicznego, charakterystyczne pozy, rekwizyty ściśle związane z konkretną osobą. Rozpowszechnienie tak ujmowanego wizerunku w dowolnej formie graficznej, w sytuacjach sprzecznych z dyspozycją art. 81 pr.aut. stanowi naruszenie prawa do wizerunku. (...)Konfrontując tę podstawę faktyczną roszczenia powódki z pojęciem prawa do wizerunku stwierdził Sąd, że działanie pozwanego nie stanowiło naruszenie prawa powódki do wizerunku w rozumieniu art. 81 pr.aut.

(...)(...) będący przetworzonym zdjęciem przedstawiającym wizerunek (...) w sytuacji, kiedy przystawia(...)(...) będący przetworzonym zdjęciem przedstawiającym wizerunek (...) ubranego w szlafrok i(...)strzałów z broni palnej do wizerunków Bronisława Komorowskiego, tj. o przestępstwo(...)(...)(...)(...) oraz (...) przedstawiające odpowiednio wizerunek Bronisława Komorowskiego w sytuacji, kiedy przystawia on wiertarkę do swojej skroni oraz wizerunek (...) ubranego w szlafrok i(...)prawidłowa ocena treści i wymowy wizerunków prezentowanych w rzeczonych plikach dokonana(...)(...)Pomija przy tym dość ważną okoliczność, do której można odwołać się w kategoriach notoryjności powszechnej, a mianowicie dużej ilości tego rodzaju gier w internecie, które w różnych odmianach funkcjonują w tej sieci od lat i często są to te same gry, lecz występują w nich wizerunki innych osób.

W okresie od maja 2019 r. do maja 2020 r. na stronie internetowej (...) publikowane były zdjęcia z wizerunkiem powoda. Na większości zdjęć jego wizerunek był ukazany jedynie w części (przedramiona, tors, pas), jego pełna sylwetka była widoczna na 5 zdjęciach. (...)Sąd tan uznał natomiast, że za wykorzystanie jego wizerunku powodowi należy się stosowne wynagrodzenie, mając na względzie art. 78 oraz art. 83 Prawa autorskiego, a także generalną zasadę odpłatności umowy zlecenia. (...)Sąd ten przyjął, na podstawie zeznania przedstawiciela pozwanych, że za świadczenie usług pozowania do zdjęć i wykorzystania wizerunku powodowi miało zostać przyznane w umowie z 1 kwietnia 2019 r. dodatkowo 5 zł za godzinę pracy.

Świadek ten w toku czynności, wykonanych po zatrzymaniu B. H. , wskazał na wizerunek oskarżonego jako współsprawcy, precyzując iż odgrywał on rolę lekarza mającego nakłonić go do przeprowadzenia transakcji. (...)Jednocześnie w/wym. wskazał na wizerunek D. B. podając, że jest to osoba bardzo podobna do oferującego monety na sprzedaż a brak jednoznaczności wskazania wynika jedynie z braku możliwości zobaczenia tej osoby „na żywo” (k. 223v). (...)Po okazaniu tablic poglądowych wskazał na wizerunek oskarżonego podając, iż „najbardziej przypomina” sprawcę ale aby utwierdzić się w prawidłowości rozpoznania wniósł o bezpośrednie okazanie osoby (k. 322v, 512). (...)W tym zakresie wiarygodnymi dowodami obciążającymi były zeznania osób pokrzywdzonych oraz wyniki przeprowadzonych okazań wizerunków i osób.

Pokrzywdzony podczas okazania wizerunku oskarżonego G. W. (1) w 2011 r. nie rozpoznał w nim sprawcy. Z kolei podczas okazania wizerunku oskarżonego E. K. (1) w 2012 r. pokrzywdzony wskazał na niego jako sprawcę oszustwa na jego szkodę. (...)Z kolei zaś po okazaniu mu również na rozprawie wizerunków z akt sprawy wskazał na osobę przybraną do czynności, jako tę która wtedy u niego była. (...)Z kolei na rozprawie pokrzywdzony wskazał już osobę drugiego oskarżonego, a po okazaniu wizerunków jeszcze inną osobę.