Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Klauzula umów kredytowych przewidująca zmienne oprocentowanie, uznana za niedozwolone postanowienie umowne, nie wiąże członków grupy w okresie objętym pozwem, jest wobec nich bezskuteczna. Kredytobiorca ponosi wówczas odpowiedzialność odszkodowawczą w stosunku do członków grupy.

Powód wskazał, że w latach 2005-2006 pozwany zawarł z członkami grupy umowy o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych, waloryzowane kursem franka szwajcarskiego (CHF). (...)Bank bowiem pozyskiwał finansowanie we franku szwajcarskim na rynku międzybankowym i był narażony na ryzyko walutowe. W przypadku niekorzystnego dla banku ukształtowania się kursu CHF/PLN uzyskałby od spłacających kredyt mniej środków przeliczonych z franków szwajcarskich niż pierwotnie wypłacił w ramach kredytów udzielanych na wiele lat. (...)Nie zmienia to jednak faktu, że ta konkretna odmiana wskaźnika LIBOR (ani żadna inna) nie wynika z treści kwestionowanej klauzuli, jako właściwa i wyłączna stopa referencyjna dla kredytów hipotecznych, denominowanych we franku szwajcarskim, udzielanych przez pozwanego.

Doradca finansowym udzielił im informacji, że kredyt związany jest z ryzykiem zmiany kursu, ale wahania są małe i od kilku lat jest trend, że złotówka umacniała się do franka. (...)Powodowie nie znali sposobu ustalenia przez Bank kursu franka na dzień podpisani umowy. (...)(...)jakiej wysokości będą spłacali raty kredytu z uwagi na to, że raty kredytu zostały uzależnione od obowiązującego w przyszłości kursu waluty – franka szwajcarskiego ustalanego każdorazowo przez kredytodawcę. (...)Przede wszystkim umożliwienie kredytobiorcy spłacania należności, od pewnego momentu wykonywania umowy, bezpośrednio we frankach szwajcarskich nie usuwa źródła abuzywności jakim jest nierównomierne rozłożenie ryzyka.

Powodowie liczyli się ze zmianą wysokości rat kapitałowo – odsetkowych z uwagi na możliwe zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)(...)od 10 grudnia 2004 roku do dnia 5 października 2011 roku(...)wynikających z rat zapłaconych we frankach szwajcarskich w wysokości 309,51 CHF z(...)dnia 5 października 2011 roku do dnia 11 stycznia 2013 roku(...)§ 11 ust. 2 umowy kredytu. (...)Koszty Finansowania Kredytów Walutowych /w szczególności denominowanych w (...) / przez (...) Bank. (...)Nie ulega również wątpliwości, iż w czasie kiedy powodowie zawierali z pozwanym umowy, kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego był niezwykle korzystny dla klientów z uwagi na korzystne kursy walut, przez co był popularny.

Wybór czy spłata następować będzie w złotówkach czy we frankach należał do powodów. (...)Umowy takie znajdowały się w ofercie pozwanego i były zawierane przez niektórych klientów, dając podstawę kredytobiorcom do sprzedaży bankowi udostępnionych z tytułu kredytu franków szwajcarskich i nabycia złotówek po wynegocjowanym kursie. (...)Oczywiście ten spadek nie zrekompensował wzrostu kursu walut, a właściwie przede wszystkim franka szwajcarskiego. (...)Wynika bowiem ze wzrostu kursu franka szwajcarskiego do waluty krajowej.

Kredytobiorcy zdecydowali się na kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego z uwagi na fakt, iż był on najkorzystniej oprocentowany. (...)Kredytobiorcy nie otrzymali symulacji wzrostu kursu franka oraz wykresów historycznych kursu franka. (...)W dniu 2 marca 2012 roku powodowie dokonali całkowitej spłaty kredytu, uiszczając kwotę 61.490 franków szwajcarskich. (...)Przyjmując hipotetycznie stanowisko pozwanego, iż był to kredyt udzielony we frankach szwajcarskich, Sąd Okręgowy ponownie poczynił zapytanie, z jakich przyczyn umowa jednoznacznie nie odnosi się tylko do określonej liczby franków szwajcarskich.

Teza orzeczenia: wnioski jurydyczne nie leżą w sferze faktów i nie mogą być dowodzone.

Kredyt był indeksowany do waluty obcej (...) , po przeliczeniu wypłaconej kwoty zgodnie z kursem kupna (...) według tabeli kursów walut obcych obowiązującej w Banku (...) w dniu uruchomienia kredytu lub transzy. (...)Miarą ich długu są przecież złotówki, a nie franki szwajcarskie. Na tym w zasadzie polega ryzyko kredytów indeksowanych do walut obcych. (...)(...)na złotówki, z chwili udzielenia kredytu, a drugi raz – przez(...)staje się mocniejsza w stosunku do złotego, maleje, a wzrasta gdy waluta słabnie w stosunku do złotego (tak w uzasadnieniu postanowienia(...)

(...)o zwrot kwoty udzielonego powodowi kredytu tj. kwoty 250.000 zł, w(...)stanowiącej roszczenie pozwanego w stosunku do powoda o zwrot kwoty udzielonego powodowi kredytu oraz kwoty 91.045,06 zł stanowiącej(...)(...)Mimo, że pierwotna treść umowy kredytu posługuje się pojęciem „kredytu denominowanego (waloryzowanego)”, to w rzeczywistości umowa miała charakter kredytu indeksowanego do CHF, co wynika z jej konstrukcji. W kredycie denominowanym kwota kredytu jest wyrażona w walucie obcej, a zostaje wypłacona w walucie krajowej według klauzuli umownej opartej na kursie kupna waluty obcej obowiązującym w dniu uruchomienia kredytu. (...)Przy umowach kredytów bankowych, już w dacie ich zawarcia musi dojść do ustalenia wysokości kredytu, a tym samym wielkości zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego.

Ustawa ta nie wpłynęła na dopuszczalność kredytów denominowanych, ale je uregulowała ograniczając dowolność kontraktową stron. (...)Problem zaczął się po wzroście kursu franka, na który nałożyły się problemy(...)k. 821-822) Pozwany wprowadził produkt kredytu indeksowanego do waluty (...) do swojej oferty w 2001 r. (...)(...)r. w tzw. białej księdze kredytów frankowych już jesienią 2005 r.(...)zaniepokojenie z powodu rosnącego udziału kredytów walutowych. (...)To nie konsument potrzebował zatem franków (konsument potrzebował złotówek na zakup nieruchomości w złotówkach).