Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Euro, dolar amerykański, frank szwajcarski, funt brytyjski i jen japoński i stosowanie innego wskaźnika do ww. walut jest zabronione. (...)Wprowadzenie "klauzuli waloryzacyjnej" ma na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego jest więc skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji (tą jest dążenie do zastosowania niższego oprocentowania i obniżenia przez to odsetkowych kosztów kredytu). (...)Właściwy wniosek z faktu związania stopy LIBOR z frankiem szwajcarskim jest taki, że po wyeliminowaniu klauzul indeksacyjnych dalsze obowiązywanie umowy (przyjęcie, że jest to umowa ważna) nie jest możliwe.

Teza orzeczenia: nie sposób na konsumenta - pod rygorem upływu terminu przedawnienia - nakładać obowiązku formułowania roszczeń, które w utrwalonej na tamten czas praktyce orzeczniczej Sądu Najwyższego i sądów powszechnych nie podlegałyby uwzględnieniu (...) możliwość podjęcia przez uprawnionego czynności w najwcześniej możliwym terminie, następuje tu z (...)

Powodowie nie zostali poinformowani na czym polega indeksacja kredytu, ani że udostępniona kwota będzie przeliczona na walutę franków szwajcarskich, nie wiedzieli że ich saldo zadłużenia będzie kształtować się we frankach szwajcarskich. (...)Zostali uprzedzeni, że kurs franka szwajcarskiego może wzrosnąć, lecz uprzedzano ich, że wzrost będzie niewielki. (...)Klauzula indeksacyjna nie podlegała negocjacji, pracownik banku nie zaprezentował powodom w jaki sposób będzie kształtować się rata kredytu przy konkretnych wartościach franka szwajcarskiego. (...)Miało to miejsce w okresie, kiedy wzrósł kurs franka szwajcarskiego, a także wiadomość taką otrzymali od znajomych.

Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” w postaci określenia kwoty kredytu w walucie obcej miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu denominacji. (...)Nie istnieje zatem żadna podstawa prawna świadczenia spełnionego we frankach szwajcarskich. Ponadto spłacone we frankach kwoty nie mogą być zaliczone na poczet sumy, którą powodowie mają obowiązek zwrócić pozwanemu, ponieważ ani umowa, ani ustawa nie określają właściwego kursu po jakim należałoby przeliczyć kwoty uiszczone we frankach szwajcarskich na złote polskie.

Mieli świadomość, że wysokość rat będzie zależna od kursu franka szwajcarskiego. (...)Pozwany tak redagując wskazane postanowienia przyznała sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem (...) poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego (rozumianego(...)(...)Nie zmienia to jednak faktu, że tzw. kredyty „denominowane” lub indeksowane do kursu waluty obcej są kredytami w walucie polskiej. (...)Ponadto niezależnie od kwestii związanych z tzw. spreadem walutowym, kierując się znacznym wzrostem wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotówki na rynku w ostatnich latach, Bank ustalał kurs wskazanej waluty obcej w (...) na coraz wyższym poziomie.

Umowa jednoznacznie nie odnosiła się jedynie do określonej liczby franków szwajcarskich, lecz w pierwszej kolejności odnosiła się do waluty polskiej. (...)Euro, dolar amerykański, frank szwajcarski, funt brytyjski i jen japoński i stosowanie innego wskaźnika do ww. walut jest zabronione. (...)Rozporządzenie Wykonawcze Komisji (UE) 2021/1847 z dnia 14 października 2021 r. w sprawie wyznaczenia ustawowego zamiennika dla niektórych terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego (CHF LIBOR); Dz. (...)Powodowie bowiem dochodzili zwrotu zarówno świadczeń uiszczonych złotych polskich (PLN), jak i we franku szwajcarskim (CHF).

We wnioskach o wypłatę kredytu wskazywane były kwoty w złotych, nie były wskazywane kwoty we frankach ani kurs przeliczenia. (...)(...)w jakim przewidują przeliczenie wykorzystanego kredytu na kwotę we frankach szwajcarskich przy zastosowaniu kursu z tabeli(...)o zastosowanie marży banku, co do której umowa nie określa zasad jej ustalania. (...)Niedopuszczalne jest uzależnienie od decyzji banku (ustalenia kursu) wysokości kwoty, którą zobowiązany będzie zwrócić kredytobiorca – zarówno wyrażonej we frankach szwajcarskich, jak i w złotych polskich i brak w treści łączącego strony stosunku prawnego granic arbitralności banku. (...)Niedopuszczalne jest uzależnienie od decyzji banku (ustalenia kursu) wysokości kwoty, którą zobowiązany będzie zwrócić kredytobiorca - zarówno wyrażonej we frankach szwajcarskich, jak i w złotych polskich(...)

Teza orzeczenia: "Sąd związany jest zakresem żądania sformułowanego przez powódkę i jego podstawą zgodnie z treścią art. 321 § 1 k.p.c. Ewentualna zmiana żądania pozwu w świetle art. 383 k.p.c. jest niedopuszczalna w postępowaniu apelacyjnym, zaś przed Sądem I instancji wymagałaby w myśl art. 193 § 2 ze znaczkiem 1 k.p.c. dokonania jej na piśmie."

Sąd Okręgowy ustalił następujące istotne fakty: W dniu 23 lutego 2007 r. została zawarta umowa kredytu hipotecznego nr (...) indeksowanego do franka szwajcarskiego pomiędzy powódką (Bankiem) a małżonkami R. i J. P. jako Kredytobiorcą. (...)Wysokość obu transz powódka wykazała we frankach szwajcarskich. (...)Ocenił, że zapisy umowne zawarte w § 1 ust. 1 i 4, § 9 ust. 2 i § 10 ust. 3 umowy nie spełniają wynikającego z art. 4 Dyrektywy wymogu transparentności w zakresie, w jakim przewidują indeksowanie kredytu kursem franka szwajcarskiego oraz regulują sposób ustalania kursu tej waluty. (...)Sąd Okręgowy stwierdził, że nawet jednak po tym przeliczeniu kredytobiorca nie otrzymał informacji o rzeczywistej wysokości zaciągniętego zobowiązania, gdyż posiada jedynie informację o tym, że jego zobowiązanie jest równowartością określonej liczby franków szwajcarskich.

Podkreślili, że zarówno umowy kredytu indeksowanego względem kursu franka szwajcarskiego jak i umowy denominowane we frankach szwajcarskich w rzeczywistości były wykonywane w złotówkach. (...)W umowie nie ma parametrów ani logarytmów umożliwiających zidentyfikowanie w jaki sposób bank ustalał kursy franka szwajcarskiego, który pozwana określa w sposób korzystny dla siebie. (...)Mogli tylko oszacować wysokość kredytu, który zostanie im wypłacony, gdyż ostateczna jego wysokość zależała od przeliczenia wyrażonej we franku szwajcarskim kwoty po kursie ustalonym przez pozwaną. (...)Pracownik banku przedstawił powodom franka szwajcarskiego jako najbardziej stabilną walutę.