Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Co więcej - saldo kredytu określone we frankach szwajcarskich nie było wartością faktycznie wypłaconego kredytu, bo powód nigdy nie otrzymał franków szwajcarskich ale złotówki, których wartość była niższa niż deklarowane saldo kredytów w umowie i dwóch aneksach. (...)Kredyt ten nie jest kredytem w złotych, ani nie jest kredytem wyrażonym w walucie frank szwajcarski ,czyli kredytem denominowanym do waluty frank szwajcarski. (...)Brak w związku z tym podstaw do żądania przez powoda eliminacji z umowy kredytu mechanizmu indeksacji kredytu do kursu franka szwajcarskiego. (...)Strona pozwana wskazała również, że osłabienie waluty polskiej wobec franka szwajcarskiego jest wynikiem działań leżących poza sferą możliwości banków udzielających kredytów denominowanych lub indeksowanych do franka szwajcarskiego.

Zdaniem pozwanego, powód zapewnił sobie stały zarobek przy każdej racie – niezależny od jakichkolwiek wahań obiektywnego kursu franka szwajcarskiego. (...)R. R. (1) zawarł z (...) S.A. spółka akcyjna Oddział w Polsce z siedzibą w W. Umowę Kredytu Firmowego na Zakup lub Remont Nieruchomości indeksowanego kursem franka szwajcarskiego nr (...) . (...)Zdaniem Sądu, powód zapewnił sobie stały zarobek przy każdej racie – niezależny od jakichkolwiek wahań obiektywnego kursu franka szwajcarskiego. (...)W datach spłat rat obowiązywał bowiem inny kurs CHF. Podnieść należy, że pozwany kupował franki szwajcarskie w kantorze i wpłacał je do Banku, a zatem jego majątek został zubożony o kwotę jaką musiał zapłacić w PLN w datach zakupu franków.

W prezentacji został przedstawiony przykładowy schemat działania transakcji CIRS we franku szwajcarskim dla kredytu w wysokości 10 176 000 złotych przy kurskie stałym i granicznym. (...)Prezentacja pokazuje kształtowanie się kursu euro do złotówki w porównaniu z kursem franka szwajcarskiego do złotówki. (...)Biegła wskazała, że istnienie korelacji między kursami ww. par walut nie oznacza, że wzrost kursu euro do złotówki wywołuje wzrost kursu franka szwajcarskiego do złotówki. (...)Bank miał świadomość, że powód nie posiada finansowania we frankach szwajcarskich w żadnej postaci.

Pozwany podniósł, że w jego ocenie rzeczywistą faktyczną przyczyną pozwu jest realny spadek wartości złotówki w stosunku do franka szwajcarskiego, a tak przyczyna nie zasługuje na ochronę. (...)Innymi słowy niniejsza umowa poprzez indeksację odnosi wysokość salda i kwotę kredytu do waluty franka szwajcarskiego. (...)Poza tym pozwany bank powinien przedstawić konsumentowi wpływ zmiany kursu franka szwajcarskiego na ratę kapitało – odsetkową. (...)Nie ulega przy tym wątpliwości, iż kurs franka szwajcarskiego cechuje stabilny wzrost na przestrzeni lat.

Sama kwota kredytu (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z konsumentem – podanie kwoty kredytu w walucie obcej było konieczne z uwagi na konstrukcję kredytu denominowanego i nie wynikało z woli(...)(...)Klauzula ryzyka kursowego w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej określa samą kwotę kredytu, czyli najistotniejsze postanowienie umowy kredytu. (...)(...)ponieważ nie tylko samo powiązanie kredytu z walutą obcą, ale również sposób dokonywania przeliczeń kursowych koniecznych do realizacji takiej umowy określają samą istotę umowy kredytu denominowanego do waluty obcej. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną.

W przypadku kredytu w walucie obcej: 1) Wnioskodawca we wniosku o udzielenie kredytu określa kwotę kredytu w PLN, z zaznaczeniem waluty wnioskowanego kredytu, 2) Kredyt jest kredytem indeksowanym do walut wymienialnych i jest udzielany w złotych polskich. (...)Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu.(…) Podkreślamy jednak, że zaciągając(...)(...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

Nie stanowi również indywidualnego uzgodnienia postanowień umownych dokonanie przez konsumenta wyboru pomiędzy różnego rodzaju umowami oferowanymi przez przedsiębiorcę (np. między kredytem udzielonym w złotych polskich i kredytem indeksowanym do franka). (...)Przede wszystkim przedstawiciel pozwanego banku, co wynika z treści zeznań powódki, przedstawił kredyt we franku szwajcarskim jako najlepszy i bardzo stabilny. Nie przedstawił jednak symulacji zawierającej informacje o historycznych wahaniach kursu franka, obejmujących okres zbliżony do okresu kredytowania. (...)Jeśli zaś nieznany jest kurs, po jakim kwota kredytu udzielonego we frankach miała zostać wypłacona, to nie można ustalić jaką kwotę kredytu należy wypłacić kredytobiorcy.

(...)określona kwota pieniężna – suma kredytu, której zasady spłaty określa ta właśnie umowa W realiach i okolicznościach przedmiotowej sprawy powód zawarł z pozwanym umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej – do franka szwajcarskiego. Zgodnie z postanowieniami tej umowy na powodzie ciążył obowiązek spłaty kredytu wraz z odsetkami, opłatami i(...)na siebie obowiązek spłaty kwoty kredytu w walucie obcej franku szwajcarskim ustalonej w złotych polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej ( postanowienia §1(...)(...)W tym przypadku waluta obca – frank szwajcarski, pełnił rolę miernika wartości świadczenia kredytobiorcy bowiem raty kredytu miały być spłacane w złotych polskich w kwotach odpowiadających wartości pewnych ilości waluty obcej. (...)W zasadzie nowelizacja ta potwierdziła i usystematyzowała dopuszczalność zawierania umów o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej.