Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodom nie zostały przedstawione historyczne wykresy franka szwajcarskiego. (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu. (...)Przykładowo: Bank (...) przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka.

Kwota udzielonego kredytu wyniosła 2.896.800 zł i była denominowana w frankach szwajcarskich. (...)Warunkiem udzielenia kredytu w kwocie 1.989.285,70 zł denominowanego w USD był udział własny powoda w kwocie 1.100.000,00 zł. (...)Według § 3 i 4 umowy kredytowej kwota wykorzystanego kredytu przez powoda wyniosła 1.539.785,70 zł(...)uzyskał w (...) Bank SA kredyt w kwocie 5.757.500 zł denominowany w frankach szwajcarskich. (...)Jeżeli biegły nie miał dokumentów potwierdzających wysokość kursu stosowanego przez bank przy kredycie denominowanym, przyjmowano średni kurs NBP z danego okresu.

Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stóp referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (...)(...)powodów opiewające na zwrot wykorzystanego kredytu zostało bowiem określone z wykorzystaniem(...)ten sposób, że ustalenie salda kredytu a także ustalenie wysokość każdej(...)(...)Różnice zaczęły być tym bardziej wyraźne im wyraźniej wzrastał kurs franka szwajcarskiego (tak Sąd Okręgowy w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z 20 grudnia 2019 r., XXV C 1597/17). (...)Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego określenia salda kredytu w walucie CHF - tj. zobowiązania ekonomicznego powodów oraz wysokości rat kredytu poprzez samodzielne wyznaczanie kursów kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego - dowolnego kształtowania wysokości tzw.(...)

Jako walutę kredytu wskazano frank szwajcarski (CHF). (wniosek k. 167-169, umowa przyrzeczenia sprzedaży wyodrębnionego lokalu mieszkalnego k. 156-161, aneks nr 1 k. 162-163, oświadczenie inwestora zastępczego k. 164). (...)Powyższe nie stanowi ustawowej definicji kredytu indeksowanego lub denominowanego. Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. Kredyt taki jest kredytem złotowym, z tym, że na skutek denominacji lub indeksacji, saldo kredytu wyrażane jest w walucie obcej, do której kredyt został denominowany lub indeksowany.

Co do kwoty we frankach 10.525,63 CHF suma rat uiszczonych przez powodów w okresie od 1 listopada 2013 roku do 31 sierpnia 2015 roku, przy czym z ostatniej raty dochodzona jest kwota 47,58 CHF (k. 388). (...)Powodowie nie zostali poinformowani, że wraz ze wzrostem waluty franka zwiększy się saldo kredytu do spłacenia. (...)Powodowie od momentu podpisania aneksu antyspreadowego spłacali kredyt we franku szwajcarskim. (...)(...)ten sposób, że ustalenie salda kredytu a także ustalenie wysokość każdej raty kapitałowo-odsetkowej jest obliczane z wykorzystaniem dwukrotnego przeliczenia zobowiązania według kursu franka szwajcarskiego z dnia wypłaty kredytu i z dnia poprzedzającego dzień dokonania płatności każdej z rat.

Co do zatrzymania części kwoty ze sprzedaży mieszkania w W. - pozwana wskazała, iż część kwoty została przeznaczona na spłatę kredytu z dnia 18 01 2007 tj. 248 809,61 zł , reszta zaś na spłatę kredytu z dnia 18 04 2008 zaciągniętego na kwotę 84 000,- zł. (...)(...)zakupem tych mieszkań strony zaciągnęły kredyt denominowany (waloryzowany) we frankach szwajcarskich na kwotę 503.800 złotych, na okres 30 lat. (...)Na poczet drugiego z kredytów tj. (...)Niewykluczone zresztą, iż przekazana kwota mogła być np. po części spożytkowana na spłatę kredytu we frankach, skoro takie spłaty miały bezspornie miejsce, a pozwana ich realizację przypisuje wyłącznie sobie.

Nie informowano ich jak wzrośnie rata i saldo kredytu w sytuacji, gdy kurs franka wzrośnie. (...)Bank, który udzielił powodom kredytu, następnie pozyskiwał do swojej dyspozycji z tytułu rat(...)związku z niemal podwojonym kursem franka szwajcarskiego – tak dalece niewspółmierne do środków wydatkowanych i rozsądnych zysków, że skutek ten czyni ważność umowy niemożliwą do obrony. (...)Z kolei spłata rat następowała po przeliczeniu ich z kwoty wyrażonej we franku szwajcarskim na złote polskie po kursie sprzedaży ustalonym przez Bank. (...)Euro, dolar amerykański, frank szwajcarski, funt brytyjski i jen japoński i stosowanie innego wskaźnika do ww. walut jest zabronione.

(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być zgodnie z umową(...)(...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)W kredycie denominowanym kwota kredytu jest wyrażona w walucie obcej, a zostaje wypłacona w walucie krajowej według klauzuli umownej opartej na kursie kupna waluty obcej obowiązującym w dniu uruchomienia kredytu, zaś spłata kredytu następuje w walucie krajowej. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny.