Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pracownik banku informował kredytobiorców o stabilności kursu franka. (...)Oprocentowanie kredytu w stosunku rocznym wynosiło 3,5325 %.( § 6 ust. 2 umowy) Stosownie do § 1 ust. 6 umowy stawka referencyjna kredytu wynosiła LIBOR dla franka szwajcarskiego ( (...) ) dla międzynarodowych depozytów trzymiesięcznych (LIBOR 3M). (...)Wysokość raty kredytu była uzależniona od aktualnego kursu franka. (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był stabilny.

Powodów poinformowano, że przy wnioskowanej przez nich kwocie kredytu nie posiadają zdolności do zawarcia umowy kredytu w złotówkach , ale zdolność taka posiadają we frankach szwajcarskich. (...)Zarząd banku decydował o tym, że zabezpieczeniem kredytu była hipoteka w złotówkach, a nie we frankach. (...)Wysokość raty kredytu była uzależniona od aktualnego kursu franka. (...)Umowa zawarta przez strony nie zawierała żadnych kryteriów ustalania przez Bank kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom na walutę (...).

Mimo, że zgodnie z § 5 ust. 3 i § 19 umowy zarówno wypłata kwoty kredytu jak i spłaty rat kredytu od samego początku umowy następowały w złotych polskich, na otrzymywanych z banku harmonogramach pozwany bank wskazywał powodom kwotę we frankach szwajcarskich. (...)Na dzień podpisania przedmiotowej umowy kurs franka wynosił 2,22 zł. (...)Wahania kursu franka pracownik banku definiował jako chwilowe i przejściowe. (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był stabilny.

Teza orzeczenia: Skutki wyeliminowania z umowy kredytu indeksowanego do CHF niedozwolonych postanowień umownych; status konsumenta; procesowy zarzut potrącenia niewymagalnej wierzytelności banku.

Umowa kredytu nominowanego do CHF została przedstawiona powodom jako produkt korzystny i bezpieczny, a walutę franka szwajcarskiego określano jako walutę stabilną. (...)Całkowita kwota kredytu wynosiła 200 062,83 zł i została przewalutowana do franka szwajcarskiego według kursu 2,4100 zł. (...)(...)(...)Wprowadzenie "klauzuli denominacji" ma na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej.

(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorcy –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być następnie spłacany w(...)(...)Jako całkowicie chybiony należało także ocenić zarzut, że powodowie mogli dokonywać spłat bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Zapewnienia pośrednika oferującego produkty Banku o stabilności kursu franka szwajcarskiego dodatkowo wprowadzały konsumenta w błąd, powodując wrażenie bezpieczeństwa tego typu kredytu. (...)Ma to szczególne znaczenie w sytuacji powyżej już wskazanej, to jest w sytuacji, gdy zawierając umowę została zapewniona o stabilności franka szwajcarskiego przez profesjonalny podmiot.

W załączniku nr 1 do tego aneksu strony przewidziały zabezpieczenie kredytu, które obejmowało: - przystąpienie do umowy zbiorowego ubezpieczenia nieruchomości mieszkalnych(...)w którym wniósł o przewalutowanie kredytu z waluty polskiej na franka szwajcarskiego (CHF). (...)Przedmiotem tego aneksu była zmiana waluty kredytu udzielonego zgodnie z umową (...) z dnia 16.01.2007 r., zmienioną aneksem (...) z dnia 17.04.2007 r. ze złotych polskich (PLN) na franki szwajcarskie (CHF) (§1 ust. 1). Kwota salda kredytu 243 318, 95 zł w dniu zapadalności raty kredytu, tj. 20.04.2008 r. miała zostać przeliczona przez Bank na walutę obcą zgodnie z kursem kupna franka szwajcarskiego obowiązującym w Tabeli kursów walut(...)(...)Oferta kredytu w CHF została przedstawiona powodowi(...)r. (...) S.A. dokonał przeliczenia kredytu udzielonego powodowi na podstawie umowy(...)- w dniu zawarcia aneksu do umowy – 17.04.2008 r. –(...)

Zgodnie z umową, kwota kredytu wynosiła 521 328,98 zł franków szwajcarskich. (...)Wynika to z zatytułowania samej umowy, a w dalszej kolejności ze sformułowania §2 ust. 1, z którego wynika obowiązek postawienia do dyspozycji kredytobiorców kwoty określonej we frankach szwajcarskich. (...)Można byłoby stosownie do niego wypłacać kwotę kredytu w złotych, euro, dolarach USA czy jenach, ale nie we frankach szwajcarskich. (...)Kredytobiorca nie może zwolnić się z obowiązku zwrotu kredytu w żaden inny sposób, jak poprzez zwrot kwoty uzyskanej w złotówkach, z tym, że równowartej określonej z góry sumie franków szwajcarskich.

W związku z umową pozwany bank pobrał od powódki w okresie od dnia 06.06.2008 r. do dnia 29.03.2007 r. następujące kwoty:(...)złotych, 2. 4 828, 02 franków szwajcarskich – tytułem spłaty rat kapitałowych i odsetkowych dokonywanych przez powódkę we frankach szwajcarskich, 3. 5 776 zł –(...)(...)Podniósł, iż nie narzucił powódce zawarcia umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, to był wybór i decyzja kredytobiorcy. (...)Pozwany podniósł, iż brak jest podstaw do podważenia samej zasady indeksacji spornego kredytu za pomocą franka szwajcarskiego. (...)Regulacje dotyczące kredytu denominowanego lub indeksowanego do waluty obcej zostały wprowadzone do art. 69 ust. 2 pkt 4a i ust. 3 pr. bank. z dniem 26.08.2011 r. na mocy ustawy z dnia 26.07.2011 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe i niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 165, poz. 984).