Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Z nich zaś wynikało, że wypłata środków pieniężnych następuje w PLN, zaś frank szwajcarski stanowi jedynie przelicznik dla określenia wysokości kwoty kredytu w złotówkach, tak w chwili postawienia środków do dyspozycji kredytobiorców, jak i w dniach ich przekazania oraz spłaty przez nich rat. (...)W realiach rozpoznawanej sprawy stronie powodowej zaoferowano produkt typowy, przygotowany w całości przez bank i adresowany do klientów zainteresowanych umową kredytu hipotecznego denominowanego do (...) . (...)Możliwość wyboru kredytu złotowego nie jest dowodem na to, że konsument wybierający kredyt denominowany mógł indywidualnie negocjować postanowienia wzorca kredytu denominowanego. (...)Bank przyznał sobie bowiem prawo do jednostronnego regulowania na gruncie zawartej umowy wysokości rat kredytu wyznaczanych kursem franka, bez ograniczeń w postaci skonkretyzowanych obiektywnych kryteriów zmian stosowanych kursów walutowych.

(...)dnia 25 marca 2021 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 41.360,61 CHF (czterdzieści jeden tysięcy trzysta sześćdziesiąt i 61/100 franków szwajcarskich) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 25 marca 2021 r. do dnia zapłaty. 3. (...)W ocenie Sądu sporna umowa kredytu była umową kredytu złotowego, jedynie denominowanego - powiązanego z kursem waluty obcej w zakresie przeliczeń wysokości świadczeń stron. (...)Dominujący jest także pogląd, że zastrzeżone w umowie kredytu indeksowanego (denominowanego) do waluty obcej klauzule kształtujące mechanizm indeksacji (denominacji) określają główne świadczenie kredytobiorcy (m.in. wyroki Sądu Najwyższego z 9 maja 2019 r. (...)Wyeliminowanie odniesienia do tabel kursowych banku czyni niemożliwym dokonanie przeliczenia kwoty wypłacanego kredytu i rat kredytowych z franków szwajcarskich na złote polskie.

Ostatecznie otrzymali propozycję zawarcia umowy kredytowej we frankach szwajcarskich oraz w złotówkach. (...)Jednak saldo zadłużenia, a więc kwota podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich, po przeliczeniu według kursu wskazanego w aktualnej Tabeli banku. (...)(...)aby spłata stanowiła wymaganą równowartość franków szwajcarskich według ustalanych przez stronę pozwaną tabel kursowych stanowiących równowartość określonej liczby franków szwajcarskich. Sąd Okręgowy wskazał, że w rozpoznawanej sprawie poza sporem pozostawało, iż strony były związane umową kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego.

Przy składaniu wniosku powodowie podpisali informację o istniejącym ryzyku kursowym i ryzyku zmian stóp procentowych, które dotyczy przede wszystkich kredytów w euro i we franku szwajcarskim oraz że występujące ryzyko kursowe(...)rzutuje również na wysokość oprocentowania kredytu. (...)(...)budowy jednorodzinnego, nabycia prawa własności do domu jednorodzonego i spłatę kredytu konsumpcyjnego, kredytu w kwocie 165 000 PLN indeksowanego do waluty obcej (frank szwajcarski), tj. po przeliczeniu wypłaconej(...)(...) S.A. w dniu uruchomienia kredytu (§ 2 ust. 1 i 2 umowy). (...)W praktyce odróżnia się m.in. jako odmiany umowy o kredyt w złotych, kredyt waloryzowany (indeksowany) kursem waluty obcej i kredyt denominowany w walucie obcej. (...)Nie przewidziano nigdzie jednoznacznych, zrozumiałych kryteriów ustalania kursu franka.

Kredyt był denominowany (waloryzowany) w walucie CHF (§ 2 ust. 1). Kwota kredytu denominowanego (waloryzowanego) w CHF lub transzy kredytu zostanie określona według kursu kupna dewiz dla wyżej wymienionej waluty zgodnie z „Tabelą kursów” obowiązującą w banku w dniu wykorzystania kredytu lub transzy kredytu (§ 2 ust. 2). (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

Jednocześnie oświadczyli, że akceptują zasady funkcjonowania kredytu denominowanego (waloryzowanego) w walucie wymienialnej, w szczególności zasady dotyczące określenia kwoty kredytu w walucie wskazane w § 2 umowy, sposobu uruchomienia i wykorzystania kredytu określone § 4 oraz warunków(...)(...)Oprocentowanie kredytu określono jako zmienne i stanowiące(...)ust. 1 umowy). (dowód: umowa kredytu k. 51-55) Zgodnie z § 5 ust. 4 (...) w przypadku kredytów denominowanych w walucie obcej ustalona w(...)(...)(...)zawartej pomiędzy stronami umowy, stosownie do jej postanowień, strony umówiły się, że kwota kredytu w wysokości wskazanej w umowie(...)w walucie polskiej, po uruchomieniu kredytu zostanie w drodze indeksacji przeliczona na walutę franka szwajcarskiego i oprocentowana w sposób właściwy(...)(...)Jak wynika z bezspornych w sprawie okoliczności, powodowie wnieśli o udzielenie kredytu w PLN, ale określonego (indeksowanego) w walucie szwajcarskiej.

Umowa kredytu indeksowana do CHF miała mieć o 300 – 400 zł mniejszą ratę niż kredyt złotówkowy. (...)Powodowie nie zostali w pełni poinformowani o ryzyku kursowym związanym z zawarciem umowy kredytu, mieli świadomość, że kurs franka może się zmieć, jednak przewidywali możliwość niewielkiego, kilkuprocentowego wzrostu tego kursu. (...)(...)spreadu, co sam wzrost kursu franka szwajcarskiego, to świadomość powodów o możliwym wzroście kursu CHF nie obejmuje uwolnienia kursu waluty przez kraj emisji i w efekcie tak ogromnej zwyżki, jaka miała miejsce w niniejszych okolicznościach. (...)(...)poszczególnych klauzul zawartych w umowie kredytu zwartej przez strony nie wyeliminowało(...)w 2011 r. ust. 3 do art. 69 Prawa bankowego ,(...)spłaty pełnej lub częściowej kwoty kredytu bezpośrednio w walucie obcej.

Powodom nie zostały przedstawione historyczne wykresy franka szwajcarskiego. (...)Powodom nie wyjaśniono na spotkaniach przed podpisaniem umowy kredytu jaka jest rola franka szwajcarskiego w umowie. (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu.