Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zgodnie z § 1 ust. 1 umowy spłata kredytu udzielonego powodom miała następować od tej chwili we frankach szwajcarskich (CHF) w formie wpłaty na wskazany numer rachunku bankowego przeznaczony do spłaty kredytu. (...)To oznacza, że kredytobiorcy nie wiedzą ile jeszcze mają do spłacenia, bo choć rata kredytu podana we frankach nie zmienia się to ilość złotówek, które muszą przeznaczyć na kupno określonej ilości franków na każdą z rat jest(...)lata i zależna od kursu franka. (...)Jest to typowy kredyt złotowy denominowany do waluty franka szwajcarskiego. (...)W sferze faktów ma istotne znaczenie to, czy poszczególne postanowienia umowy były indywidualnie uzgadniane i jaki był zakres pouczenia powodów jako konsumentów o podejmowanym ryzyku zaciągnięcia zobowiązania denominowanego waluty franka szwajcarskiego.

Wbrew ich twierdzeniom kredyt jaki został im udzielony był kredytem walutowym denominowanym we franku szwajcarskim, co było dopuszczalne na podstawie ówcześnie obowiązującej ustawy Prawo bankowe . (...)Po usunięciu abuzywnych postanowień, zobowiązanie pieniężne do zwrotu udostępnionego kredytu pozostaje nadal wyrażone we franku szwajcarskim i w konsekwencji umowa może być nadal wykonywana przez strony. (...)W dniu 16 września 2011 r. strony zawarły do umowy aneks nr (...) , na podstawie którego spłata kredytu udzielonego powodom następować miała we franku szwajcarskim w formie wpłaty na wskazany nr rachunku bankowego przeznaczony do spłaty kredytu. (...)(...)

Z uwagi na to, że kredyt udzielony był we frankach szwajcarskich, koszt kredytu wynikający jedynie ze zmiany kursu walut na podstawie art. 7 ustawy o kredycie konsumenckim, nie powinien być uwzględniony w całkowitym koszcie kredytu. (...)W związku z tym jest to klauzula sprzeczna z dobrymi obyczajami i rażąco narusza interesy konsumenta bowiem odsetki indeksowane są we frankach szwajcarskich, a ich zapłata następować ma w walucie kredytu, czyli w walucie polskiej. (...)Dnia 15 lutego 2008 r. strona powodowa dokonała jednorazowej wpłaty kwoty kredytu na konto pozwanych w wysokości 912.702 zł, przeliczając kredyt udzielony we frankach szwajcarskich po kursie wyrażonym w tabeli walut obowiązującej w banku (okoliczność bezsporna). (...)Z uwagi na to, że kredyt udzielony był we frankach szwajcarskich, w związku z tym koszt kredytu wynikający jedynie ze zmiany kursu walut na podstawie art. 7 ustawy o kredycie konsumenckim, nie powinien być uwzględniony w całkowitym koszcie kredytu.

(...)spełnionego w wykonaniu umowy o kredyt denominowany do waluty obcej ( franka szwajcarskiego), powołując się na jej nieważność, będącą konsekwencją zastosowania niedozwolonych postanowień umownych, dotyczących zasad przeliczania kwoty kredytu na walutę polską. (...)Na jej podstawie pozwany bank zobowiązał się postawić do dyspozycji kredytobiorców kwotę 14 620 CHF ( franków szwajcarskich ) z przeznaczeniem na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w T. ( § 2 ). (...)Świadczenia obu stron zostały w umowie określone jako równowartość w złotych polskich wskazanych sum, wyrażonych we frankach szwajcarskich. (...)Obie te kwoty zostały bowiem określone jako równowartość określonej sumy franków szwajcarskich.

Kredytobiorcy nie występowali z własnej inicjatywy o kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Ze strony Banku nie było również żadnych pouczeń co do zachowania się powodów w razie nagłego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Doświadczenie życiowe wskazuje również, że kwestia ryzyka kursowego związanego z przyjęciem indeksacji do obcej waluty nie była rzetelnie przedstawiana klientom, gdyż kurs franka szwajcarskiego w owym czasie pozostawał względnie stabilny, tj. w okolicach 2 zł za 1 franka. (...)W pierwszej kolejności należy podkreślić, że pomimo zastosowania do rozliczenia umowy kredytowej franka szwajcarskiego nie budzi wątpliwości Sądu, że kredyt został udzielony w polskich złotych.

W uzasadnieniu podali, że chcąc zawrzeć z pozwanym umowę kredytu mieszkaniowego w złotówkach zostali namówieni na zawarcie kredytu wyrażonego we frankach szwajcarskich. (...)Wskazała, że strony zawarły umowę o kredyt denominowany do franka szwajcarskiego a umowa kredytu nie ma charakteru złotówkowego. (...)W szczególności na str. 1 wniosku (ostatni wers od dołu) jako walutę kredytu wskazali franka szwajcarskiego (CHF). (...)Wraz z Umową kredytu powodowie złożyli szereg oświadczeń, które potwierdzają jednoznacznie, że walutę kredytu stanowi frank szwajcarski.

Powód skorzystał z tej możliwości i od połowy 2013 r. spłaca raty kredytu we franku szwajcarskim. (...)Zapewniał powoda o stabilności franka szwajcarskiego jako waluty. (...)(...)postanowień, pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości salda kredytu, jak również wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, poprzez dowolne niczym nieograniczone wyznaczanie w tabelach kursów kupna lub sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Powód z powyższej możliwości skorzystał i od połowy 2013 r. spłaca przedmiotowy kredyt hipoteczny we frankach szwajcarskich.

Sąd Okręgowy w Olsztynie zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 100.202,89 złotych, kwotę 11.583,89 franków szwajcarskich i oddalił powództwo w pozostałym zakresie (pkt I), znosząc jednocześnie między stronami koszty procesu (pkt II). (...)Powodowie nie otrzymali zatem – i zgodnie z umową stron (por. § 12 ust. 2 (...) , k. 15) – otrzymać nie mieli, umówionej sumy w walucie franka szwajcarskiego. (...)W świetle ujawnionych w sprawie danych nie sposób także przyjąć, że powodowie zostali pouczeni o niestabilności waluty polskiej w stosunku do waluty franka szwajcarskiego. (...)Po usunięciu abuzywnych zapisów umowa stron, w której pozostałby jedynie zapis, że Bank udzielił I. i K. G. kredytu w złotych polskich, w kwocie stanowiącej równowartość 111.701,94 franków szwajcarskich, powyższej definicji ustawowej nie spełnia.