Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Odnosząc się do kwestii zastosowania klauzuli waloryzacyjnej w umowie kredytu zawartego z konsumentem (niezależnie indekscyjnej(...)że będąca przedmiotem rozstrzygnięcia umowa kredytu denominowanego do waluty franka szwajcarskiego, zawiera niedozwoloną klauzulę umowną, którą(...)(...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był tak stabilny jak zapewniał pośrednik finansowy. (...)Umowa zawarta przez strony nie zawierała żadnych kryteriów ustalania przez Bank kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom na walutę (...). (...)Mechanizm ustalania przez Bank kursu franka szwajcarskiego przewidziany w umowie kredytu hipotecznego zawartej z powodami pozostawiał Bankowi swobodę w ustalaniu tego kursu dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom na walutę (...).

Pracownik banku informował kredytobiorców o stabilności kursu franka. (...)Oprocentowanie kredytu w stosunku rocznym wynosiło 3,5325 %.( § 6 ust. 2 umowy) Stosownie do § 1 ust. 6 umowy stawka referencyjna kredytu wynosiła LIBOR dla franka szwajcarskiego ( (...) ) dla międzynarodowych depozytów trzymiesięcznych (LIBOR 3M). (...)Wysokość raty kredytu była uzależniona od aktualnego kursu franka. (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był stabilny.

Powodów poinformowano, że przy wnioskowanej przez nich kwocie kredytu nie posiadają zdolności do zawarcia umowy kredytu w złotówkach , ale zdolność taka posiadają we frankach szwajcarskich. (...)Zarząd banku decydował o tym, że zabezpieczeniem kredytu była hipoteka w złotówkach, a nie we frankach. (...)Wysokość raty kredytu była uzależniona od aktualnego kursu franka. (...)Umowa zawarta przez strony nie zawierała żadnych kryteriów ustalania przez Bank kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom na walutę (...).

Mimo, że zgodnie z § 5 ust. 3 i § 19 umowy zarówno wypłata kwoty kredytu jak i spłaty rat kredytu od samego początku umowy następowały w złotych polskich, na otrzymywanych z banku harmonogramach pozwany bank wskazywał powodom kwotę we frankach szwajcarskich. (...)Na dzień podpisania przedmiotowej umowy kurs franka wynosił 2,22 zł. (...)Wahania kursu franka pracownik banku definiował jako chwilowe i przejściowe. (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był stabilny.

(...)spełnionego w wykonaniu umowy o kredyt denominowany do waluty obcej ( franka szwajcarskiego), powołując się na jej nieważność, będącą konsekwencją zastosowania niedozwolonych postanowień umownych, dotyczących zasad przeliczania kwoty kredytu na walutę polską. (...)Na jej podstawie pozwany bank zobowiązał się postawić do dyspozycji kredytobiorców kwotę 14 620 CHF ( franków szwajcarskich ) z przeznaczeniem na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w T. ( § 2 ). (...)Świadczenia obu stron zostały w umowie określone jako równowartość w złotych polskich wskazanych sum, wyrażonych we frankach szwajcarskich. (...)Obie te kwoty zostały bowiem określone jako równowartość określonej sumy franków szwajcarskich.

Na jej podstawie pozwany bank zobowiązał się postawić do dyspozycji kredytobiorców kwotę 18 271,51 CHF ( franków szwajcarskich ) z przeznaczeniem na wyposażenie lokalu mieszkalnego ( § 2 Części Szczegółowej Umowy ; dalej (...) ). (...)W okolicznościach sprawy bank zobowiązał się oddać do dyspozycji kredytobiorców określoną sumę złotych polskich ( równowartość 18 271,51 franków szwajcarskich, ustaloną przy zastosowaniu aktualnego kursu kupna z obowiązującej w banku tabeli kursów ). (...)Świadczenia obu stron zostały w umowie określone jako równowartość w złotych polskich wskazanych sum, wyrażonych we frankach szwajcarskich. (...)Obie te kwoty zostały bowiem określone jako równowartość określonej sumy franków szwajcarskich.

Rozstrzygnięcie swoje Sąd Rejonowy wydał w oparciu o następujące ustalenia faktyczne: Do trzeciego kwartału 2006r. kredyty hipoteczne udzielane przez (...) Bank S.A. w walucie polskiej, denominowane do walut obcych, oprocentowane były w(...)(...)J. K. i M. K. złożyli w dniu 12 czerwca 2006 r. w (...) S.A. wniosek o udzielenie kredytu hipotecznego w kwocie 350.000 zł w walucie frank szwajcarski, na okres 30 lat, z ustalonym terminem spłat na 28-ty dzień każdego miesiąca. (...)Powodowie J. K. i M. K. w dniu 12 lipca 2006 r. zawarli z (...) Bank S.A. (obecnie: (...) S.A. ) z siedzibą w W. umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Z samej istoty kredytu bankowego, który jest czynnością odpłatną, wynika, że świadczenie kredytobiorcy nie ogranicza się do zwrotu kwoty głównej kredytu, lecz również do zapłacenia odsetek umownych, stanowiących swoiste „wynagrodzenie” banku za udostępnienie kredytu.

Teza orzeczenia: Skutki wyeliminowania z umowy kredytu indeksowanego do CHF niedozwolonych postanowień umownych; status konsumenta; procesowy zarzut potrącenia niewymagalnej wierzytelności banku.

Umowa kredytu nominowanego do CHF została przedstawiona powodom jako produkt korzystny i bezpieczny, a walutę franka szwajcarskiego określano jako walutę stabilną. (...)Całkowita kwota kredytu wynosiła 200 062,83 zł i została przewalutowana do franka szwajcarskiego według kursu 2,4100 zł. (...)(...)(...)Wprowadzenie "klauzuli denominacji" ma na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej.