Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pomimo wezwania pozwanego do zapłaty należności wynikających z umowy o kredyt hipoteczny nr (...) , do dnia wniesienia pozwu suma ta nie została uregulowana. (...)Z samego faktu wyboru kredytu denominowanego nie można również wywieźć, że postanowienia umowy o ten kredyt, były z pozwanym indywidualnie uzgadniane,(...)z wyrażenia woli zawarcia umowy kredytu denominowanego nie można wywieźć, że pozwany świadomie godził się na nieograniczone ryzyko. (...)(...)dotyczącym postanowienia zastrzeżonego w umowie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego przewidującego, że raty kredytu są wyrażone w walucie obcej(...)poprzedzającego dzień wymagalności raty spłaty kredytu (pkt 19). (...)Konsument bowiem musi móc zrozumieć, do czego się zobowiązuje, zwłaszcza co do sposobu obliczenia rat spłaty kredytu, który zaciąga (pkt 54).

Teza orzeczenia: Nie można mówić o jakimkolwiek (a nie tylko rażącym) naruszeniu interesów, w tym ekonomicznych, konsumenta, jeżeli nawet klauzula naruszająca dobre obyczaje powodowała nieusprawiedliwioną dysproporcję praw i obowiązków banku i kredytobiorcy, w sytuacji, gdy kredyt waloryzowany czy denominowany do waluty obcej, w czasie zawierania umowy, był (...)

Wybraną we wniosku walutą kredytu był frank szwajcarski (k. 77). (...)Przed zawarciem umowy powodowie nie otrzymali symulacji porównującej kredyt walutowy do złotówkowego, nie zostali poinformowani o historycznych zmianach kursu franka szwajcarskiego. (...)W efekcie uwolnienia kursu franka przez Narodowy Bank Szwajcarii raty kredytów udzielanych w Polsce denominowanych we franku bądź indeksowanych do franka, w przeliczeniu na złotówki, gwałtownie i znacząco wzrosły. (...)(...)stopa referencyjna WIBOR stosowana dla kredytów w złotych, raty analogicznych kredytów złotowych zmniejszyły się poniżej poziomu rat kredytów walutowych wyrażonych we franku (denominowanych czy waloryzowanych do franka).

Uzasadniając żądnie pozwu podał, że 23 września 2008 roku zawarł z pozwanym (poprzednio (...) Bank S.A. z siedzibą w W. ) umowę kredytu hipotecznego indeksowanego do franka szwajcarskiego (dalej CHF). (...)Kredyt miał być spłacony do 31 marca 2032 roku. (...)O ich trafności świadczy m.in. późniejsza nowelizacja Prawa bankowego dotycząca kredytów indeksowanych i denominowanych do walut obcych czy tzw. ustawa antyspreadowa zezwalająca na spłatę zadłużenia w walucie obcej, która ma sens tylko w przypadku utrzymania umów tego rodzaju w obrocie prawnym. (...)Powód zdecydował się zaś na kredyt w walucie polskiej indeksowany do CHF ze względu na korzystniejsze oprocentowanie niż dla kredytów w walucie polskiej.

Pozwana przyznała, iż jest dłużnikiem rzeczowym strony powodowej wobec ustanowienia zabezpieczenia hipotecznego na nieruchomości stanowiącej jej własność w związku z zawarciem pomiędzy stroną powodową i A. Ł. (1) kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Pozwana zarzuciła również, iż postanowienie umowy kredytu w zakresie § 7 ust.1, określającego wysokość kredytu w odniesieniu do cen kupna waluty szwajcarskiej ustalanych jednostronnie przez powódkę, jest klauzulą abuzywną, nie wiążącą pozwanej jako konsumentki. (...)Zgodnie z § 1 ust. 8 kredyt został udzielony w walucie obcej frankach szwajcarskich. (...)Nie miała wątpliwości od momentu złożenia wniosku do podpisania umowy, że zaciągnięcie kredyt we frankach będzie właściwe skoro wszyscy brali wówczas kredyty we frankach.

Pracownik Banku, J. Ł. , prywatnie kuzyn pozwanego poinformował ich, że kredyt można pobrać w pięciu walutach: złoty polski, jen japoński, dolar amerykański, euro i frank szwajcarski, przy czym jako najbardziej bezpieczną walutę polecił franka szwajcarskiego. (...)Z zeznań powoda i świadka J. G. jasno wynika, że pozwany świadomie wybrał formę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, albowiem raty takiego kredytu w dacie jego zawarcia były bardziej korzystne (mniejsze) od rat kredytu w złotych polskich. (...)Okoliczność stabilności kursu franka szwajcarskiego była wówczas powszechnie znana wśród potencjalnych kredytobiorców. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i pominięcie odesłania do kursu franka czyni niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu udzielonego we frankach, tym samym odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych denominowany do franka.

Przedstawiona przez Bank oferta kredytu we frankach szwajcarskich na dzień zawarcia umowy była najbardziej korzystną ofertą dla kredytobiorców. (...)W dniu 24 czerwca 2008 r. strony zawarły umowę o kredyt hipoteczny, powód udzielił pozwanym kredytu w wysokości 78 835, 51 franków szwajcarskich z przeznaczeniem na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w B. . (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i pominięcie odesłania do kursu kupna franka czyni niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu wyrażonej we frankach, tym samym odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych denominowany kursem franka. (...)Strony zawarły umowę kredytu denominowanego, w której kwota kredytu oznaczona została w walucie obcej z zastrzeżeniem, że kredyt wypłacony zostanie i ratalnej spłacie podlegać będzie w walucie krajowej po przeliczeniu według kursu franka szwajcarskiego.

Zwrócono uwagę, że ani umowa, ani związane z umową dokumenty nie wskazują w jaki sposób pozwany bank określał wysokość kursu franka szwajcarskiego, a tym samym wysokość zobowiązania powodów. (...)Ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcom, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)Przypomnieć zatem należy, że powodowie jako konsumenci zawarli w dniu 3 marca 2008 r. z pozwanym Bankiem umowę kredytu hipotecznego w kwocie wyrażonej we franku szwajcarskim. (...)(...)Bank dysponował odpowiednim zasobem waluty szwajcarskiej, z którego mogłyby być wypłacane klientom sumy pożyczek, czy kredytów, a co za tym idzie,(...)wypłacona powodom pochodziła z wymiany franków szwajcarskich na złote polskie, a to(...)

Powodowie nie zaciągali wcześniej kredytu waloryzowanego kursem waluty franka szwajcarskiego. (...)Pracownik nie przedstawił przy tym powodem żadnych historycznych wykresów kształtowania się kursów franka szwajcarskiego. (...)Od 2009 roku następowało stopniowe osłabienie złotówki w stosunku do franka szwajcarskiego. (...)W konsekwencji tak znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego w stosunku do jego wartości obowiązującej w dacie uruchomienia kredytu (2,1794 złotych) wzrosły o jedną trzecią koszty kredytu i wysokość rat.