Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: bez tezy

Był to bowiem kredyt denominowany kursem franka szwajcarskiego, to jest ukrytą i korzystną dla banków formą uzyskiwania dodatkowego dochodu. (...)Pokazywał klientom symulacje zarówno kredytów złotówkowych jak i we frankach szwajcarskich. (...)Konto kredytowe pozwanego prowadzone było we frankach szwajcarskich, również harmonogram spłat otrzymywał on we frankach szwajcarskich. (...)Celem pozwanego było uzyskanie taniego kredytu, co spowodowało, że uzyskał kredyt najtańszy z możliwych w danym czasie, czyli kredyt denominowany we frankach szwajcarskich.

W ocenie powodów zastosowany w umowie miernik wartości w postaci ceny waluty franka szwajcarskiego nie wyraża dokładnie wartości zobowiązania i w sposób abstrakcyjny moduluje wartość zaciągniętego zobowiązania. (...)Wedle przepisów ustawy, żadnego wpływu na dopuszczalność zastosowania indeksacji do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, nie mają także różnice w gospodarce Polski i Szwajcarii, ani nieobecność Polski w strefie Euro. (...)Sąd uznał, że abuzywny charakter mają postanowienia umowy, z których wynika, że przeliczenia kredytu (ze złotych na franki szwajcarskie) oraz raty kredytu (z franków szwajcarskich na złote) mają następować według tabeli kursowej Banku (w konkretnej dacie oraz godzinie). (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta była jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

(...)S.A. ) wniosek o udzielenie kredytu mieszkaniowego na refinansowanie zakupu mieszkania i kosztów jego remontu w łącznej kwocie 190 000 zł (refinansowanie 170 000 zł, koszt remontu 20 000zł) wskazując, że walutą kredytu ma być frank szwajcarski (CHF). (...)Do § 14 warunków umowy kredytu dodano ust. od 8 do 11, które precyzyjnie określały sposób ustalania kursu wymiany walut dokonywanego przez bank ( dowód: aneks nr (...) do umowy kredytu k. 267-269 ). (...)(...)doświadczenia życiowego powodów odnoszącego się do ich kontaktów z produktami bankowymi(...)się z zwarciem umowy kredytowej denominowanej do CHF. Niewątpliwie powodowie w oparciu(...)zgodnie z tym dokonał wyboru kredytu. (...)Nie oznacza sprzeczności z naturą zobowiązania lub zasadami współżycia społecznego także okoliczność, że to bank ustalał kurs kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

Kwota kredytu wynosiła 972.789,75 zł i była indeksowana do franka szwajcarskiego. (...)Udzielony powodom przez stronę pozwaną kredyt jest kredytem w walucie polskiej (§ 2 ust. 1 umowy), indeksowanym do waluty obcej – franka szwajcarskiego (CHF), co wynika z § 2 ust. 2 umowy. (...)Podkreślenia jednak wymaga, że oprocentowanie przewidziane w umowie miało odnosić się do sumy wyrażonej w walucie szwajcarskiej (§ 6 ust 3). (...)Odsetki, o których mowa w umowie były odsetkami, które dotyczyły wyłącznie kwoty wyrażonej we frankach szwajcarskich, co jasno wynika z umowy kredytu.

Uzasadniając swoje stanowisko powodowie wskazali, iż objęte pozwem roszczenie o zapłatę wywodzą z umowy kredytu denominowanego frankiem szwajcarskim z 29 września 2018 r. w kwocie 146 610,91 CHF zawartego z poprzednikiem prawnym pozwanego. (...)Analizując treść łączącego strony stosunku prawnego, zważywszy na przywołane cechy kredytów walutowych i denominowanych, nie może budzić wątpliwości, iż sporna Umowa stanowi umowę kredytu denominowanego do waluty obcej, franka szwajcarskiego. (...)(...)wynika, aby powodowie zostali „zmuszeni” do zawarcia umowy kredytowej denominowanej kursem franka szwajcarskiego tj. aby nie posiadali zdolności kredytowej dla zaciągnięcia kredytu złotowego jak to niejednokrotnie bywało w okresie „boomu” na rynku kredytów hipotecznych. (...)Jak już bowiem wspomniano, Umowa nie zastrzegała ani górnej, ani dolnej granicy kursowej franka szwajcarskiego, w dniu uruchomienia kredytu.

To, że w skutek późniejszego wzrostu kursu franka szwajcarskiego pozyskanie przez kredytobiorcę tychże 40 000,00 CHF koniecznych do spłacenia kredytu wymagałoby wyłożenia 160 000,00 zł nie oznacza więc, że jego zadłużenie wobec banku wzrosło, wysokość zobowiązania nie była ściśle określona. (...)Kredytobiorcom nie zostało zagwarantowane, że wzrost kursu franka szwajcarskiego nie przekroczy określonej wartości, ani nie zapewniano, że raty nigdy nie wzrosną powyżej określonego pułapu. (...)Powodowie jak już wspomniano zdawali sobie sprawę z ryzyka zaciągnięcia kredytu we frankach szwajcarskich (a przynajmniej powinni zdawać sobie sprawę – taki wniosek wyciągnąłby każdy rozsądnie myślący człowiek). (...)Jak już zostało to uprzednio podniesione przez Sąd przedmiotowy kredyt nie został udzielony we frankach szwajcarskich, lecz w złotych.

Powódce po wstępnej rozmowie z nią zaproponowano kredyt denominowany do franka szwajcarskiego. Udzielono jej informacji, iż zaproponowany kredyt zostanie wypłacony w złotówkach , denominowanych do franka szwajcarskiego po kursie kupna, a spłata będzie następować wg kursy sprzedaży waluty. (...)Wystąpiła do sądu z przedmiotowym pozwem w związku ze wzrostem kursu franka szwajcarskiego po 2011r. i podwyższeniem wysokości rat oraz kwoty pozostałej do spłaty. (...)Nie budzi zdaniem sądu wątpliwości, iż sam wzrost poziomu zadłużenia powódki wynika wyłącznie z faktu wzrostu rynkowego kursu waluty franka szwajcarskiego, który miał miejsce w minionych latach, był jednak powszechny i miał zasięg globalny.

(...)dwóch – trzech lat kursu franka (...) , które obrazowały tę(...)(...)Powodowie nie sprawdzali historycznego kursu franka (...) za okres wcześniejszy niż przedstawiony przez bank. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają bowiem bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka (...) na chwilę uruchomienia transz kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka (...) i stałby się kredytem złotowym.