Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodowie nie wiedzieli, w jaki sposób bank ustala kurs franka w swoich tabelach. (...)Powodów poinformowano, że w dłuższym okresie kurs franka może zmienić się maksymalnie o kilkanaście groszy. Powodów nie informowano, że wzrost kursu franka spowoduje wzrost raty i kapitału do spłaty. (...)Bank natomiast, który udzielił powodom kredytu następnie pozyskiwał do swojej dyspozycji z tytułu rat(...)związku z niemal podwojonym kursem franka szwajcarskiego – tak dalece niewspółmierne do środków wydatkowanych i rozsądnych zysków, że skutek ten czyni ważność umowy niemożliwą do obrony.

Pozwany bank nie wyjaśnił powodom jak realnie ostatecznie będzie kształtować się kurs franka szwajcarskiego, który będzie niezbędny dla wykonania umowy. (...)(...)powodów pozostała nieznana, a kwota kredytu oraz wysokość raty spłaty kredytu uzależniona została od mierników wartości im nieznanych, w tym w postaci kursu kupna i kursu sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującego i ustalonego przez pozwanego w sposób arbitralny. (...)Powodom nie przedstawiono żadnej symulacji, jak będzie wyglądała wysokość raty i kapitału w razie wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Bank natomiast, który wypłacił powodom kredyt w złotych polskich, a następnie(...)rosnącym kursie ją nabywał, pozyskiwał do swojej dyspozycji środki znacznie wyższe,(...)te czyni ważność umowy niemożliwą do obrony.

Bank zaproponował powodowi kredyt indeksowany do (...) tłumacząc, że kredyt zostanie wypłacony w PLN i informując, że kredyty frankowe są bardzo popularne i nie rodzą większych zagrożeń, a kurs franka nie powinien podlegać większym wahaniom. (...)Powoda informowano, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny i nie ma możliwości, żeby kurs tej waluty znacznie się zmienił. (...)Powód przedstawił okoliczności, w których zaproponowano mu zawarcie umowy kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem (...) , jak również zapewnienia co do stabilności kursu franka szwajcarskiego i co do korzystności takiej umowy. (...)Niniejszą umowę należy uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego i dobrymi obyczajami także nawet gdyby za rzeczywistą przyczynę wytoczenia powództwa uznać nie tyle skutki tzw. spreadu, co sam wzrost kursu franka szwajcarskiego.

(...)(...)Nie uzyskali też informacji, w jaki sposób ustalana będzie kwota kapitału przy zastosowaniu jako przelicznika kursu franka szwajcarskiego. Wobec kredytobiorców zaniechano ponadto udzielenia rzetelnej informacji w jaki sposób bank ustalać będzie kurs franka szwajcarskiego na potrzeby przeliczenia wypłaconej kwoty kredytu i rat spłacanych przez kredytobiorców. (...)Może to nastąpić w sposób kwotowy albo poprzez zastosowanie obiektywnie weryfikowalnego mechanizmu jego waloryzacji, w tym indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego.

W istocie nie ograniczała ona swobody Banku w określaniu kursu franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Ponadto obciążenie powoda całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego nastąpiło w sposób nietransparentny. (...)Strata taka mogła jednak nastąpić tylko w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego.

Taka konstrukcja nie występuje w obrocie i jest sprzeczna z prawem oraz elementarnymi zasadami ekonomii i bankowości – LIBOR 3M (...) to „cena” franka szwajcarskiego, podczas gdy WIBOR 3M to „cena” waluty polskiej (i tylko tej waluty). (...)(...)24 maja 2007 roku o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...)(...)z którą pozwany udzielił powodom kredytu w kwocie 307.000 złotych, który(...)ich przeliczeniu według kursu sprzedaży franka szwajcarskiego z tabeli (...) Banku. (...)Prawdą jest, że regulacje dotyczące kredytu denominowanego / indeksowanego do waluty obcej zostały wprowadzone do art. 69 ust. 2 pkt 4a i ust. 3. (...)Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka.

Pierwszy kredyt, który powódka zaciągnęła, też był we frankach szwajcarskich w wysokości 30.000 zł i było to w 2003 r. (...)Dobrała wówczas kredyt samochodowy do mieszkaniowego, łącznie do kwoty ok. 65.000 zł we frankach szwajcarskich. W jej ocenie kredyt we frankach był stabilny. (...)Były do wyboru kredyty w (...) , USD, Euro i PLN. Sposób liczenia kursu franka szwajcarskiego był zawarty w umowie.

W uzasadnieniu powodowie wskazali, że zawarli z pozwanym umowę o kredyt hipoteczny denominowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Po wykonaniu kalkulacji okazało się, że nie mają zdolności kredytowej aby zaciągnąć kredyt złotówkowy, ale ich zdolność kredytowa była wystarczająca na zaciągnięcie kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka. (...)Przenosząc powyższe rozważania na niniejszą sprawę należy opowiedzieć się za możliwością wyeliminowania z umowy kredytu zawartej przez strony w dniu(...)części umowy jako ważnej umowy kredytu bankowego, udzielonego w złotych polskich denominowanych do franka szwajcarskiego.