Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Bank może również przewalutować kredyt na złote bez wniosku kredytobiorcy, m.in. jeżeli kurs franka wzrośnie o co najmniej 40% (§ 9.8). (...)Powodowie dokonali spłaty 2 rat kredytu w walucie szwajcarskiej. (...)(...)zostali wprowadzeni w błąd co do waloryzacji/indeksacji kredytu przy przeliczaniu franków na złote, gdyż to bank, a nie czynniki obiektywne, jednostronnie decydował o wysokości długu i wysokości raty (k. 407). (...)Ponadto powodowie przy zarzucie nieważności umowy powołują się na te same okoliczności co przy żądaniu głównym, tj. występowanie w umowie klauzul abuzywnych dotyczących przeliczenia złotych na franki szwajcarskie, a te kwestie zostały już uwzględnione.

Kwota kredytu określona została na 120.000 zł, zaś waluta waloryzacji kredytu na franki szwajcarskie (§1 ust. 2 i 3). (...)Powód przy zawieraniu umowy miał świadomość, że kurs franka szwajcarskiego może ulec zmianie, o czym był informowany przez pracowników banku. (...)Sytuacja zmieniła się dopiero w 2008 r., w wyniku dynamicznego wzrostu w szczególności franka szwajcarskiego. (...)(...)

(...)stosowane przez pozwanego zmiany kursu franka szwajcarskiego odpowiadały zmianom publikowanym przez Narodowy(...)na cele konsumpcyjne. (wniosek o kredyt k.95 – 106) W dniu(...)Oddziałem DomBank w Ł. umowę kredytu hipotecznego nr 9260 indeksowanego do waluty obcej. (...)W myśl § 14 Regulaminu oprocentowanie kredytu udzielonego w złotych indeksowanego do waluty obcej jest zmienne i ulega zmianie w pierwszym dniu najbliższego miesiąca następującego po ostatniej zmianie indeksu (...) dla kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Stosownie bowiem do treści uchwały nr 51/2002 zarządu(...)obcych kursy kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego obliczane są na podstawie średniej(...)skrajnych notowań, a następnie odniesionej do rynkowych kursów ( T. R. , B. ) EUR do poszczególnych walut. (...)W tym kontekście można jedynie czysto teoretycznie dokonać porównania kursu sprzedaży franka szwajcarskiego stosowanego przez pozwanego do kursu sprzedaży waluty obcej ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dat, w których następowała spłata poszczególnych rat.

Teza orzeczenia: Umowa jest nieważna, ponieważ nie określa kwoty kredytu.

Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji pozwanej nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową strona pozwana miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka.

Powodowie uzyskali kredyt w wysokości 187.576,36 zł w 2007 roku, przy kursie franka 2,197 zł i spłacili go w 2009 roku kwotą 305.012,32 zł, przy kursie franka 2,76 zł. (...)Powodowie zaprzestali spłaty kredytu nie tyle ze względu na kurs franka szwajcarskiego, którego wysokość zaczęła rosnąć dopiero po grudniu 2009, lecz ze względu na niespodziewane pogorszenie swojej sytuacji życiowej, osobistej i finansowej. (...)Zarzut ten nie został bliżej uzasadniony, natomiast Sąd Okręgowy zasadnie podniósł, że powodowie zdecydowali się na zwarcie umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, bo umowa ta była w wielu aspektach korzystniejsza, niż umowa kredytu złotowego. (...)Powodowie zaś nie wykazali, sprzecznie z art. 6 k.c. , jaki inny, czy inaczej wyliczony kurs franka szwajcarskiego, przy przyjęciu także godziwego zysku banku mógł mieć zastosowanie.

(...)a polegająca na odwoływaniu się do wewnętrznych aktów bez przybliżenia dokładnych mechanizmów ustalania kursu waluty obcej (niejako zakamuflowanie samego sposobu przeliczania kursu franka szwajcarskiego), w ramach dokonywanej kontroli(...)(...)Dodatkowo akceptacji Sądu nie uzyskała koncepcja powodów sprowadzająca się do zmiany zawartego kredytu indeksowanego na zwykły kredyt złotowy przy jednoczesnym zachowaniu oprocentowania właściwego dla kredytu denominowanego/indeksowanego do waluty obcej. (...)(...)Dodatkowo byli oni uprawnieni do wcześniejszej spłaty kredytu (bez ponoszenia dodatkowych kosztów), a od 1 lipca 2009 r. do dokonywania spłat bezpośrednio w walucie, do której był indeksowany kredyt, jak i przewalutowania kredytu.

Powódka nie została poinformowana, że Bank uzależniał to zabezpieczenie od wysokości udzielanego kredytu, to jest, że zależy od stosunku kwoty kredytu do wartości nieruchomości. (...)Dodatkowo Sąd Rejonowy zwrócił uwagę, iż analizowany kredyt hipoteczny jest waloryzowany w walucie obcej (frank szwajcarski – (...) ), przy czym(...)obcej na walutę polską, wysokości kredytu pozostałego do spłaty po pewnym czasie obowiązywania umowy, może być wyższa od pierwotnie zaciągniętego. (...)Nie sposób zresztą tych rozważań nie odnieść do dokonanych przez Sąd I instancji ustaleń co do braku środków u powódki na(...)wkładu własnego, co prowadzić musi do wniosku, iż udzielenie jej kredytu na mniejszą kwotę nie pozwalałoby(...)celu, jaki w związku z kredytem powódka pragnęła osiągnąć. (...)(...)iż powódka otrzymała harmonogram spłaty kredytu, a tym samym mogła ustalić, iż w okresie pierwszych 36 miesięcy kwota kredytu odpowiadająca kwocie niskiego wkładu własnego(...)mogła jedynie ustalić jaka część kredytu denominowana do waluty CHF zostanie w tym okresie spłacona.

(...)pozwana bowiem przyznała sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości transz kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, wysokości rat kredytowych, czy też salda kredytu w chwili jego przewalutowania, a to poprzez samodzielne ustalanie kursu kupna tej waluty. (...)Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wysokości tzw. spreadu (różnica(...)(...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd zauważył, że ,,abuzywne jest takie postanowienie w umowie o kredyt hipoteczny, z którego wynika, że uprawnienie banku do określania wysokości kursu sprzedaży franka szwajcarskiego nie doznaje żadnych formalnie uregulowanych ograniczeń.