Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być następnie spłacany w(...)prawa krajowego; - istnieją podstawy do uznania całej umowy za nieważną;(...)w szczególności nie ma podstaw do żądania zapłaty przez bank jakiegokolwiek(...)nadwyżka nad kwotą wypłaconą; - do nadpłaty doszło w takim okresie,(...)(...)Dodać w tym miejscu należy, że z uwagi na odesłanie do sporządzanej przez bank tabeli kursów walut za abuzywne uznać należało także postanowienie umowy dotyczące wysokości rat kredytu spłacanych comiesięcznie (§3 ust. 3). (...)(...)ryzyka kursowego, charakterystycznego dla umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej i uzasadniającego powiązanie(...)W ocenie Sądu Apelacyjnego pogląd powyższy odnieść należy także do kredytów denominowanych, w których kurs waluty i związane z tym ryzyko mają kluczowe znaczenie dla określenia wysokości zobowiązania.

Decydując się na zawarcie umowy o kredyt indeksowany lub waloryzowany do franka szwajcarskiego kredytobiorca miał pewność, że otrzyma kwotę o jaką wnosił (w złotówkach), ale nie znał do końca dokładnej kwoty zadłużenia (we franku szwajcarskim). (...)Wracając do realiów sprawy, należało wskazać, że umowa podpisana przez strony sporu nosiła znamiona umowy kredytu złotowego indeksowanego do franka szwajcarskiego – tak jak zresztą precyzowała to wprost umowa (§ 1 ust. 1). (...)Na podstawie umowy konsument nie miał prawa dokonywać wpłat bezpośrednio we franku szwajcarskim, a Bank nie miał prawa tego żądać od pozwanej. (...)Pozwana nigdy nie spłacała rat bezpośrednio we franku szwajcarskim, a jej jedynym dochodem była emerytura wypłacana w polskim złotym.

Po zgłoszeniu się przez powodów do jednostki pozwanego banku zaproponowano tam powodom udzielenie kredytu waloryzowanego kursem waluty szwajcarskiej – wyjaśniając powodom, że jest to kredyt atrakcyjny, bo „frank to stabilna waluta”. (...)Kredyt wypłacono powodom w walucie polskiej(...)W. umowę nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Z kolei w §1 ust. 3 umowy wskazano, że walutą waloryzacji będzie frank szwajcarski. (...)Przepisy tej ustawy wprowadziły do ustawy Prawo bankowe m.in. przepis art. 69 ust. 2 pkt 4a , który określa, że umowa kredytu powinna określać w szczególności - w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska(...)

Waluta i kwota kredytu wyrażone są we frankach szwajcarskich. (...)Precyzyjne ustalenie kwoty i waluty kredytu we franku szwajcarskim oznacza, że udzielony kredyt był kredytem walutowym. (...)Otóż celem wprowadzenia mechanizmu waloryzacji do umowy kredytu było odniesienie wartości świadczeń stron do miernika innego niż złoty polski, w tym wypadku do waluty zagranicznej – franka szwajcarskiego. Sama waloryzacja do franka szwajcarskiego, jako indywidualnie uzgodniona między stronami, nie może być kwestionowana.

Bank zaproponował powodowi kredyt indeksowany do (...) tłumacząc, że kredyt zostanie wypłacony w PLN i informując, że kredyty frankowe są bardzo popularne i nie rodzą większych zagrożeń, a kurs franka nie powinien podlegać większym wahaniom. (...)Powoda informowano, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny i nie ma możliwości, żeby kurs tej waluty znacznie się zmienił. (...)Powód przedstawił okoliczności, w których zaproponowano mu zawarcie umowy kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem (...) , jak również zapewnienia co do stabilności kursu franka szwajcarskiego i co do korzystności takiej umowy. (...)Niniejszą umowę należy uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego i dobrymi obyczajami także nawet gdyby za rzeczywistą przyczynę wytoczenia powództwa uznać nie tyle skutki tzw. spreadu, co sam wzrost kursu franka szwajcarskiego.

Powodom nie wytłumaczono, jak będzie wyglądał mechanizm przeliczenia franków szwajcarskich na złotówki oraz po jakim kursie będzie on dokonywany. (...)Jako konsumenci, a zatem słabsza strona obrotu gospodarczego, polegali na zaufaniu do pracowników banku, którzy zapewniali ich o korzystności wyboru kredytu waloryzowanego do waluty obcej (...) , jak również o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)W rezultacie strona powodowa nie wiedziała, jak ewentualny wzrost kursu franka szwajcarskiego wpłynie na ich bieżące saldo oraz wysokość rat kredytowo - odsetkowych. (...)Za wystarczające pouczenie w tym zakresie nie sposób także traktować informacji, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny i może wzrosnąć nieznacznie.

Pracownik pozwanego banku zapewnił powodów, że frank szwajcarski jest walutą stabilną i bezpieczną, nie przedstawiono im symulacji rat kredytu w zależności od zmian kursu waluty CHF, nie wyjaśniono w jaki sposób będzie ustalony kurs waluty, na podstawie którego przeliczane być miały raty kredytu. (...)Kredyt został udzielony powodom w złotych polskich, zaś frank szwajcarski nie był walutą zobowiązania banku, a walutą indeksacji kredytu stanowiącą mechanizm przeliczania świadczeń stron. (...)(...)rozliczenia świadczeń stron odnoszącego się do waluty obcej zostało zrównoważone poprzez zastosowanie preferencyjnej stawki bazowej oprocentowania LIBOR, a znaczny wzrost kursu franka szwajcarskiego był niezależny od stron i niemożliwy do przewidzenia. (...)(...)charakter zobiektywizowany i uniwersalny, służą do wszystkich transakcji, a nie dla(...)kursu na potrzeby tego konkretnego kredytu.

Przy tej okazji pozwani podnieśli, że udzielony kredyt był w istocie swej kredytem złotowym indeksowanym jedynie frankiem szwajcarskim. (...)Z doświadczenia pozwanych wynikało, że w przypadku franka szwajcarskiego różnice kursowe wynosiły od dwóch do pięciu procent. (...)Kredytobiorcy mieli możliwość spłaty rat kredytu we frankach i w złotówkach. (...)A. F. i B. F. mieli w banku (...) zarówno rachunek złotowy, jak i walutowy we frankach szwajcarskich.