Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Od pośrednika dowiedziała się, że nie ma zdolności kredytowej do zaciągnięcia takiego kredytu lecz może otrzymać kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Powodowie nie zostali szczegółowo pouczeni na czym polega indeksacja kredytu, że wzrost kursu franka przełoży się zarówno na wysokość raty jak i kapitał kredytu i że możliwość wzrostu waluty jest nieograniczona. (...)Zatem w dacie jej zawierania musi dojść do ustalenia wysokość kredytu, a tym samym wysokości zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy.

W odniesieniu do ryzyka wiążącego się z zaciągnięciem kredytu w walucie obcej, powódka kierowała się ogólną sugestią, że jest ono niewielkie i brała pod uwagę, że frank szwajcarski jest waluta stabilną. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji (tą było dążenie do zastosowania niższego oprocentowania i obniżenia przez to odsetkowych kosztów kredytu). (...)Taka redakcja postanowienia umownego przyznaje bankowi prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF przez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego.

Teza orzeczenia: 1. Ocena czy dane postanowienie wzorca umowy, kształtując prawa i obowiązki konsumenta „rażąco" narusza interesy konsumenta, uzależniona jest od tego, czy wynikająca z tego postanowienia nierównowaga praw i obowiązków stron na niekorzyść konsumenta jest istotna. 2. Skoro sam wzrost poziomu zadłużenia powodów wynika wyłącznie z faktu wzrostu (...)

Zdaniem powodów postanowienia tej umowy nie podają bowiem sposobu i nie wyjaśniają w jaki sposób kurs franka szwajcarskiego będzie przez pozwany Bank ustalany do operacji przeliczeniowych. (...)Kurs franka szwajcarskiego na dzień 22 września 2011 r. wynosił 3,7790 zł. (...)Mimo tego powodowie ponownie i z pełną świadomością zdecydowali się na wybór kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Z opinii biegłego wprost wynika, że do ewentualnego pogorszenia sytuacji ekonomicznej powodów przyczynił się wzrost kursu franka szwajcarskiego, który był jednak powszechny i miał zasięg globalny.

Powodowie nie mieli zdolności do zaciągnięcia kredytu denominowanego w innej walucie niż frank szwajcarski. (...)Na dzień wystawienia tytułu egzekucyjnego kurs sprzedaży CHF według tabeli (...) Bank SA pozwanego banku wynosił 3,5317 zł za franka szwajcarskiego; kurs średni NBP wynosił 3,4301 zł za franka szwajcarskiego. (...)Zawarto umowę o kredyt hipoteczny, waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Harmonogram ten jest sporządzany w CHF.Takie zapisy umowy oznaczają ,że istotnie pozwany przyznał sobie w umowie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego.

Zgodnie z treścią tej umowy bank udzielił pozwanemu kredytu złotowego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego, stanowiącego równowartość w złotych polskich kwoty 45.228,74 CHF na okres 96 miesięcy. (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji pozwanego nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonej w umowie kwoty franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową, strona pozwana miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)Zakwestionowane przez pozwanego postanowienia dotyczące indeksowania waluty (przeliczania kwoty kredytu i poszczególnych rat do franka szwajcarskiego) miały na celu wyłącznie określenie wysokości rat kredytowych.

W przedmiotowej umowie, z uwagi na udzielenie przez bank kredytu denominowanego w walucie obcej, harmonogram spłat wyrażony został we frankach szwajcarskich. (...)W dniu uruchomienia kredytu kurs kupna franka szwajcarskiego wynosił 1,9408 zł, co po przeliczeniu kwoty udzielonego kredytu 107.324,71 CHF stanowiło kwotę 208.295,7970 zł. (...)Żądania powódki dotyczą w istocie zniweczenia skutków wzmocnienia franka szwajcarskiego do złotego. (...)Takie rozwiązanie byłoby jednak ewidentnie sprzeczne z umową, która odsyła do franka szwajcarskiego.

Powodom przekazano informację, że rata kredytu we frankach będzie dla nich niższa. (...)Z uwagi na większą atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, B. i A. Ż. zdecydowali się na kredyt dewizowy w tej walucie. (...)W dacie zawarcia umowy pozwany bank stosował spread dla waluty franka szwajcarskiego w wysokości 0.0901. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat.

Z uwagi na większą atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt denominowany do tej waluty. (...)W dniu uruchomienia kredytu (pierwszej transzy – 10.06.2008 roku) bank zastosował kurs ceny franka szwajcarskiego 2,06 złotych. (...)Z analizy powyższych postanowień umownych wynika, że charakter zawartej między stronami umowy od początku dotyczył kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego. (...)Oznacza to, że bankowi została pozostawiona zupełna dowolność w zakresie wyboru kryteriów ustalania kursu franka szwajcarskiego w swoich tabelach kursowych, a przez to kształtowania wysokości zobowiązań klientów, których kredyt jest denominowany we franku szwajcarskim.