Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodowie przekonywali, że udzielony kredyt ma charakter kredytu złotowego, pomimo, że kwota kredytu została wyrażona w umowie we franku szwajcarskim. (...)W praktyce mianem kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego określa się kredyt, którego kwota wyrażona jest w(...)następuje w złotówkach w odniesieniu do rat wyrażonych w CHF stosownie do kursu tej waluty z dnia spłaty. (...)W regulaminie kredytu strony określiły, że powodom zostanie wypłacony kredyt w złotych polskich, który będzie odpowiadał kwocie określonej w umowie we franku szwajcarskim według kursu kupna dewiz obowiązującym w pozwanym banku w dniu uruchomienia kredytu. (...)W przypadku kredytu złotówkowego wprowadzenie klauzuli waloryzacji do umowy powinno polegać na tym, że w umowie zostanie wskazane, że kwotą kredytu jest kwota złotych polskich odpowiadająca określonej kwocie franków szwajcarskich według ściśle określonego kursu z konkretnego dnia.

Kurs kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego zależał wyłącznie od decyzji Banku. (...)Niewątpliwe jest, iż konsument powinien dysponować wiedzą na temat tego, czy kurs franka do waluty krajowej jest w chwili(...)w przeszłości była relacja pomiędzy frankiem a innymi walutami. (...)W niniejszej sprawie kwota kredytu wyrażona jest we frankach szwajcarskich, co tym bardziej powoduje nieprawidłowość(...)po jakich nastąpić ma wypłata kredytu oraz jego spłata nie jest możliwe jej wykonanie właśnie w tejże walucie obcej. (...)Jeśli zaś nieznany jest kurs po jakim kwota kredytu udzielonego we frankach miała zostać wypłacona, to nie można ustalić jaką kwotę kredytu należy wypłacić kredytobiorcy.

Teza orzeczenia: Mechanizmy stosowane przez pozwany bank przy konstruowaniu zapisów umownych były rażąco niekorzystne dla konsumenta, nakładając na niego niewspółmierne obowiązki i przerzucając nie tylko w całości ryzyko związane ze zmianą kursu CHF ale też wprowadzając takie mechanizmy ustalania tego kursu, które były niezrozumiałe a sam sposób ich tworzenia (...)

Pracownik banku oferując powodowi kredyt we frankach szwajcarskich zapewniał go, że jest to bezpieczny instrument finansowy oraz że powód uzyska sumę w polskich złotych aby zapłacić za nabywaną nieruchomość. (...)Ponownie bowiem należy podkreślić, że pozwany bank w sprawie niniejszej udzielił powodowi kredytu w polskich złotych a kurs franka szwajcarskiego stanowić miał jedyne czynnik waloryzacyjny. (...)Rata uiszczana przez powoda wyrażana była w walucie franka szwajcarskiego, przy czym miał on możliwość zapłaty tej raty wyłączne w polskich złotych. (...)Przypomnieć należy, że powodowi udzielony został kredyt w wysokości 214.000 zł, przeliczany następnie w dniu uruchomienia kredytu na określoną ilość franków szwajcarskich.

Nie przedstawiono im także historii kursu franka. (...)Prezentacja ta przekonywała, iż zaciągnięcie kredytu w walucie franka szwajcarskiego będzie dla powodów korzystniejsze od kredytu złotowego, a dodatkowo wprowadzała w błąd co do stabilności kursu tej waluty. Powodom nie przedstawiono żadnej historii stabilności kursu franka szwajcarskiego, wskazując jedynie, że zawarcie umowy kredytu w walucie franka szwajcarskiego jest bezpieczne. (...)Wskazać należy, że w 2006 r. kurs franka szwajcarskiego kształtował się na wyjątkowo niskim poziomie w stosunku do waluty złotego.

Przed zawarciem umowy kredytobiorcy zostali poinformowani o ryzyku zmiany kursu franka szwajcarskiego, a nadto, że zmiana ta będzie miała wpływ na wysokość zadłużenia z tytułu kredytu oraz wysokość rat kredytu. (...)Nie ma zatem wątpliwości, że walutą kredytu jest PLN, a frank szwajcarski służy wyłącznie do określania salda kredytu, pełniąc funkcję waloryzacyjną. (...)Sąd Rejonowy zdaje sobie sprawę, że bank, który udzielał kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego, musiał pozyskać odpowiednią sumę franków, a po przeliczeniu udzielonego w złotówkach kredytu na franki, to w tej walucie było zapisane saldo aktywów banku w jego księgach. (...)Zupełnie niezrozumiałe są tezy, że istnienie umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego po wyeliminowaniu klauzul indeksacyjnych byłoby niesprawiedliwe wobec tych kredytobiorców, którzy w tym samym czasie zawarli umowy o kredyt z złotówkach bez mechanizmu indeksacji.

Pozwanym złożono ofertę kredytu we fankach szwajcarskich. Ekspert, która obsługiwała pozwanych w (...) S.A. twierdziła, że będzie to korzystny kredyt, ponieważ frank szwajcarski to pewna waluta. Pozwani nie byli w ogóle poinformowani o ryzyku związanym z zaciągnięciem długoterminowego zobowiązania powiązanego z walutą frank szwajcarski. (...)Spłata kredytu opierała się o harmonogram, w którym poszczególne raty annuitetowe były wyrażone we franku szwajcarskim, zatem bez tabel kursowych nie jest możliwe ustalenie jak spłata należała się bankowi.

Bank udzielał kredytu w walucie wymienialnej, to jest w dolarach, w euro, w frankach szwajcarskich, jak w omawianej sprawie. (...)I na tym cała ta istota franka szwajcarskiego polegała. (...)Ponieważ powód wybrał, mając pełną świadomość ryzyka kursowego, kredyt we frankach szwajcarskich został o tym uprzedzony. (...)To był kredyt udzielony we frankach szwajcarskich.

Kredytobiorca zobowiązany był do spłaty należności związanych z udzielonym kredytem na prowadzone przez bank konto kredytobiorcy w walucie franków szwajcarskich (§ 6 ust. 1 i 2 umowy k. 51). (...)Po pierwsze, zgodnie z treścią umowy, wysokość kredytu została wyrażona we franku szwajcarskim 79.934,04 CHF, którą to kwotę powódka zobowiązała się do wykorzystania i zwrotu wraz z odsetkami zgodnie z warunkami umowy. (...)(...)faktycznie umowa nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik waloryzacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie.