Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W pozwie zostało wskazane, że łącząca strony umowa była tzw. „kredytem denominowanym frankiem szwajcarskim”, które to pojęcie nie zostało legalnie zdefiniowane, a wprowadzone zostało do porządku prawnego dopiero w wyniku nowelizacji Prawa Bankowego z dnia 29 lipca 2011r. (...)W ocenie strony powodowej wychodząc z założenia, że udzielony kredyt jest w istocie złotówkowym, zaś odniesienie się w nim do franka szwajcarskiego stanowi wprowadzenie do stosunku prawnego umownej waloryzacji. (...)W okresie kiedy powód zawierał umowę kredytową, kredytu udzielane we frankach szwajcarskich cieszyły się wyjątkowym powodzeniem. (...)Wnioskując w dniu 3 czerwca 2005r. o udzielenie kredytu powód wskazał jako walutę udzielenia kredytu franka szwajcarskiego (k. 72).

Początkowo, chciała zaciągnąć kredyt w złotówkach ale pracownicy pozwanego banku zaoferowali jej kredyt we frankach szwajcarskich i zapewnili, że wysokość rat będzie mniejsza niż w kredycie złotówkowym. (...)Kredytobiorca zobowiązany był do spłaty należności związanych z udzielonym kredytem na prowadzone przez bank konto kredytobiorcy we frankach szwajcarskich (§ 6 ust. 1 i 2 umowy). (...)Sporna umowa stanowi kredyt denominowany we franku szwajcarskim, gdyż kwota kredytu została wyrażona w umowie w walucie CHF. W ocenie Sądu powódka posiada interes prawny w rozumieniu art. 189 k.p.c. w żądaniu ustalenia nieważności umowy. (...)(...)faktycznie umowa nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie.

Dotyczyła ona 48 117,16 franków szwajcarskich. Kredyt był denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Bank od kwoty udzielonego kredytu pobrał jednorazowo bezzwrotną opłatę przygotowawczą w wysokości 240,59 franków szwajcarskich. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia.

Jest to umowa kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Zapewniono go o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)Tam przedstawiono mu ofertę dwóch kredytów: jednego w złotych i drugiego indeksowanego do franka szwajcarskiego – proponowanego przez (...) Bank SA . (...)Powód zdecydował się na zaproponowany mu kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego i w związku z tym złożył wniosek kredytowy.

Na jednym ze spotkań M. B. poinformował ich, że na 200.000 zł kredytu złotowego nie mają zdolności kredytowej, natomiast w (...) Banku SA mogą zaciągnąć kredyt w tej wysokości indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczyły jedynie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu i spłacie rat. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umowy bez zmiany jej istoty jako kredytu indeksowanego do waluty obcej.

Kredyt został określony we frankach szwajcarskich jako kwota 160306,54 CHF a okres kredytowana to 300 miesięcy. (...)Wprawdzie powodowie spłacali i spłacają kredyt również w walucie kredytu , tj. we frankach ale na każdą ratę muszą zabezpieczyć określoną ilość złotówek odpowiednią do aktualnego kursu franka szwajcarskiego. (...)Powiązanie tej umowy z frankiem szwajcarskim wywołało efekt z powodu którego zaskarżono tę umowę . (...)Trzeba pamiętać ,że kwota kredytu w umowie określona została w frankach szwajcarskich i to stanowi stały punkt odniesienia tak co do oprocentowania rat kredytowych jak i wysokości salda w przeliczeniu na złotówki.

Sąd Okręgowy podkreślił, że sporna umowa kredytu nie jest umową o kredyt denominowany do CHF lub kredyt indeksowany w rozumieniu art. 69 ust 2 pkt 4a i ust 3 ustawy prawo bankowe . (...)Trafnie przyjęto, że to powód składał wniosek kredytowy na udzielenie kredytu w walucie frank szwajcarski i samodzielnie wybrał tę walutę jako walutę zobowiązania. (...)(...)powoda i pozostałe dowody co do oceny możliwości majątkowych i finansowych powoda, przekładających się na zdolność kredytową do wzięcia kredytu w złotówkach i we frankach szwajcarskich i wyciągnięcia błędnych wniosków co do faktycznej oceny zdolności kredytowej stanowi(...)(...)Stosownie do treści art. 3 prawa dewizowego z 2007 r. ograniczenia w obrocie dewizowym nie dotyczą czynności prawnych dokonywanych z udziałem banków Podsumowując należy podkreślić, że powód zawarł umowę kredytową, w której określono walutę kredytu – frank szwajcarski.

Należy podkreślić, że w rozpoznawanej sprawie chodzi o zawarcie przez stronę powodową umów kredytu denominowanych do franka szwajcarskiego. Każdy z powodów w oświadczeniu o przystąpieniu do grupy wskazywał, że przy zawieraniu(...)sposobów przeliczanie kursów walut w kredycie walutowym oraz wprowadzaniu w błąd co do bezpieczeństwa i braku ryzyka przy zawieraniu umowy kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Prezentowane zaś w siedzibie strony pozwanej wykresy i wyliczenia nie uwzględniały kwestii wzrostu franka szwajcarskiego względem złotego, a co za tym idzie wzrostu wysokości zadłużenia. (...)Nadto pracownik banku nie wyjaśnił powodom wprost, że w czasie trwania umowy nie będą mieli oni wpływu na to z jakiego źródła strona pozwana będzie korzystać przy ustalaniu wartości franka szwajcarskiego dla obliczenia wysokości miesięcznej raty kredytu.