Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Prezentacja produktu hipotecznego w walucie franka szwajcarskiego polegała m.in. na porównaniu oferty kredytu złotowego z kredytem walutowym. (...)Prezentowano również historyczne kursy franka. (...)Powodowie mając do wyboru walutę, w której ma być udzielony kredyt wybrali opcję franka szwajcarskiego. (...)W badanej sprawie powodowie, wyrażając wolę zawarcia umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, nie mieli wpływu na kształt poszczególnych postanowień umowy uznanych za niedozwolone klauzule umowne.

Doradca poinformował, że powódka nie ma zdolności kredytowej na uzyskanie kredytu w złotych polskich, jednak (...) Bank ma ofertę, która umożliwi uzyskanie niezbędnej kwoty, jednakże we frankach szwajcarskich. (...)Osią sporu były postanowienia, które tyczyły indeksacji (waloryzacji) kwoty kredytu, wyrażonej w złotówkach do franka szwajcarskiego (CHF) i w jego ocenie umowa ta jest nieważna z uwagi na występujące w niej abuzywne postanowienia umowne, po eliminacji których kontynuowanie umowy jest niemożliwe. (...)(...)postanowieniach pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości salda kredytu, jak również wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego przez dowolne, niczym nieograniczone wyznaczanie w tabelach kursów kupna lub sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Dla powódki wiążące było saldo kredytu wyrażone we frankach szwajcarskich, a w dalszej kolejności przy określaniu każdej kolejnej raty, przeliczano wskazywaną przez bank kwotę franków szwajcarskich na złotówki znów po kursach ustalanych przez bank na podstawie jego tabel.

Umowa zawarta przez powodów z poprzednikiem prawnym strony pozwanej w ogóle nie przewidywała możliwości oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty kredytu wskazanej w umowie we frankach szwajcarskich, ani też możliwości zwrotu kredytu w tej walucie. (...)W konsekwencji jest niewątpliwe, że w rozpatrywanej sprawie pozwany bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka. (...)Rezultatem takiej wykładni jest ustalenie, że strony zobowiązane rozliczać się zgodnie z kursem zwyczajowym dla przeliczeń walutowych, tj. wg średniego kursu NBP dla franka szwajcarskiego. (...)Był to wyliczany na bieżąco kurs średni franka szwajcarskiego jako określonej w § 1 waluty obcej wymienialnej.

Kredytobiorca został ponownie zapewniony o stabilności kursu franka i możliwych niewielkich wahnięciach kursu. (...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny. (...)(...)wzajemnych świadczeń stron z odwołaniem do kursu franka szwajcarskiego.

Pracownicy pozwanego Banku przedstawili powodowi ofertę uzyskania tzw. kredytu „we frankach". (...)Pracownik nie wyjaśnił dlaczego kredyt jest powiązany z frankiem. (...)Jak wynikało z wniosku i umowy, powód od samego początku zamierzał zawrzeć i zawarł umowę we frankach szwajcarskich. (...)Mechanizm waloryzacyjny stanowi element nierozerwalnie związany z umową kredytu denominowanego do waluty obcej.

Otrzymali wówczas od pracownicy Agencji informację, że ze względu na brak zdolności kredytowej nie mogą otrzymać kredytu we wskazanej przez nich kwocie, innego niż indeksowany kursem franka szwajcarskiego. (...)W § 1 ust. 1 umowy wskazano, że przy założeniu uruchomienia całości kredytu w dacie sporządzenia umowy równowartość kredytu wynosiłaby 101 306,27 CHF, natomiast rzeczywista równowartość kwoty udzielonego kredytu we frankach szwajcarskich miała zostać określona po wypłacie ostatniej transzy kredytu. (...)Proces sporządzania przez bank tabeli kursów nie wiązał się z wykreowaniem w żadnym momencie po stronie banku obowiązku nabywania i zbywania franków szwajcarskich po określonym kursie względem złotego. (...)Nawet gdyby kurs franka szwajcarskiego nie uległ zmianie w trakcie wykonywania umowy, obowiązkiem kredytobiorcy była zapłata z tytułu kapitału kredytu kwoty wyższej niż uzyskana oraz odsetek od różnicy tych kwot.

Kredytodawca udzielił kredytobiorcy kredytu w złotych indeksowanego kursem franka szwajcarskiego w łącznej kwocie 89 414,97 (§ 2 ust. 1). (...)Doradca finansowy zachęcał powoda do zaciągnięcia zobowiązania w CHF z uwagi na stabilność franka szwajcarskiego i niewielkie zmiany kursu. (...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter wyłącznie waloryzacyjny.

Jedynym dokumentem, jaki powód otrzymał przy zawieraniu umowy kredytowej, obrazującym wysokość rat, był harmonogram spłaty we frankach szwajcarskich przy kursie franka na tamtejszą chwilę. (...)Po zawarciu umowy kredytu, kwota kredytu została wypłacona w trzech transzach, a w 2011 r. powodowie zawarli aneks do umowy umożliwiający im zakup franków szwajcarskich celem spłaty rat. (...)W pozwanym Banku skala produktów indeksowanych do franka szwajcarskiego jest wielomilionowa. (...)Różnica oprocentowania kredytu pomiędzy złotówką, a frankiem szwajcarskim wynosiła bowiem w 2008 r. od 2,5 % do 3%.