Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Skarżący nie podważył także skutecznie zeznań powoda w kwestii zapewnienia go o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)Bez znaczenia dla kwestii abuzywności postanowień dotyczących przeliczania kursów walut był fakt, że w momencie zawierania umowy uzyskanie kredytu we franku szwajcarskim było korzystniejsze niż w polskim złotym. (...)W kwestii jednoznacznego określenia kwoty kredytu udzielonego powodom zgodzić można się jedynie z tym, że w istocie w umowie wyraźnie określono sumę kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Dokonując spłaty w złotówkach, kredytobiorcy nie wiedzieli, o ile pomniejszeniu ulegnie saldo kredytu wyrażone we frankach szwajcarskich.

Kredytobiorcy podnieśli, że nigdy nie otrzymali żadnej wypłaty we frankach szwajcarskich. (...)Pracownik banku poinformował klientów, że nie mają zdolności na kredyt w walucie PLN i zaproponował zaciągnięcie kredytu denominowanego do waluty CHF. I. P. była bardzo zdziwiona, że nie posiada zdolności na kredyt w złotówkach, a posiada zdolność na kredyt denominowany we franku szwajcarskim. (...)Nie wiedzieli, że saldo kredytu może rosnąć w przypadku wzrostu kursu franka szwajcarskiego mimo regularnej spłaty kredytu. (...)Kredytobiorcy nigdy nie otrzymali bowiem od banku kwoty we frankach szwajcarskich, która została wskazana w umowie.

Podpisując opisaną umowę powódka zaakceptowała ponadto wysokość kwoty kredytu wyrażoną we frankach szwajcarskich. (...)W pozwanym Banku nie proponowano powódce kredytu w walucie polskiej, a proponując kredyt we frankach szwajcarskich tłumaczono, że kredyt w tej walucie jest tańszy, nie ma żadnego ryzyka, gdyż kurs franka nie zmieni się drastycznie. (...)Z umowy kredytu, pomimo brzmienia § 5 ust. 3 pkt 2, wcale nie wynika, że kwota kredytu mogła zostać wypłacona powódce również we frankach szwajcarskich. (...)III Odnośnie do kwestii poinformowania powódki o ryzyku(...)że pracownicy Banku proponując powódce kredyt we frankach szwajcarskich, tłumaczyli, że taki kredyt jest tańszy, nie ma żadnego ryzyka, gdyż kurs franka nie podlega istotnym zmianom, jest w zasadzie stabilny.

Tam doradczyni klienta poinformowała ich, że na potrzebną im kwotę mają zdolność kredytową tylko w przypadku kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Zatem w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursu franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)W świetle jej postanowień Bank ryzykował stratę znacznej części kapitału kredytu w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

Oferując kredyt indeksowany pracownica pośrednika wyjaśniła małżonkom K. , że wysokość raty kredytu jest w nim uzależniona od kursu franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczyły jedynie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu i spłacie rat. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umowy bez zmiany jej istoty jako kredytu indeksowanego do waluty obcej.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności kredytu bankowego.

Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową, strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)

Powodowi zaprezentowano na jego życzenie symulację wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Ponadto P. B. zdecydował się na kredyt mieszkaniowy we franku szwajcarskim w pozwanym banku, albowiem była to dla niego najkorzystniejsza oferta zakładając, że kurs franka nie wzrośnie, a jednostki uczestnictwa w funduszu będą przynosić zyski. (...)Podkreślić jednakże należy, że w zasadzie powodów nie interesował sposób ustalania przez bank kursu franka szwajcarskiego, chcąc zaciągnąć kredyt najważniejszymi dla nich elementami były: kurs franka, koszt kredytu i wysokość raty. (...)Powodowie zdecydowali się na zaciągnięcie kredytu we franku szwajcarskim z uwagi na atrakcyjność raty, która była znacznie niższa aniżeli w przypadku kredytu złotowego.

Wbrew ich twierdzeniom kredyt jaki został im udzielony był kredytem walutowym denominowanym we franku szwajcarskim, co było dopuszczalne na podstawie ówcześnie obowiązującej ustawy Prawo bankowe . (...)Po usunięciu abuzywnych postanowień, zobowiązanie pieniężne do zwrotu udostępnionego kredytu pozostaje nadal wyrażone we franku szwajcarskim i w konsekwencji umowa może być nadal wykonywana przez strony. (...)W dniu 16 września 2011 r. strony zawarły do umowy aneks nr (...) , na podstawie którego spłata kredytu udzielonego powodom następować miała we franku szwajcarskim w formie wpłaty na wskazany nr rachunku bankowego przeznaczony do spłaty kredytu. (...)(...)