Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Na podstawie Umowy Bank udzielił Kredytobiorcom kredytu hipotecznego w wysokości 338.743,15PLN indeksowanego kursem franka szwajcarskiego (CHF) z przeznaczeniem określonym w § 2 ust. 4 tejże umowy, w tym w szczególności na pokrycie kosztów budowy lokalu mieszkalnego. (...)Ostatecznie pozwany wskazał, że powód kwestionuje zasadność stosowania do wyliczeń wielkości jego rat kursów Banku, natomiast miał możliwość zakupu franków szwajcarskich na spłatę kredytu w dowolnym miejscu, po wybranym przez siebie kursie. (...)Na podstawie Umowy Bank udzielił Kredytobiorcom kredytu hipotecznego w wysokości 338.743,15PLN indeksowanego kursem franka szwajcarskiego (CHF) z przeznaczeniem określonym w § 2 ust. 4 tejże umowy, w tym w szczególności na pokrycie kosztów budowy lokalu mieszkalnego. (...)Regulamin w § 14 przewidywał, że oprocentowanie kredytu udzielonego w złotych, indeksowanego do waluty obcej jest zmienne i(...)ostatniej zmianie indeksu DBD (dla kredytu indeksowanego do dolara amerykańskiego), DBF (dla kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego).

Z uzasadnienia pozwu wynikało, że w dniu 8 marca 2006 roku strony zawarły umowę o kredyt hipoteczny nr (...) , indeksowany kursem waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)W ocenie Sądu w odniesieniu do klauzul pozwalających na waloryzację kwoty udzielonego powodowi kredytu kursem franka szwajcarskiego wszystkie te przesłanki zostały spełnione. (...)Klauzule pozwalające na waloryzację kwoty zobowiązań strony powodowej kursem franka szwajcarskiego pochodziły ze wzoru umowy zaproponowanego(...)(...)Co więcej, przewidują one dodatkowe wynagrodzenie dla banku w postaci różnicy wynikającej z ustalenia wysokości każdej raty w złotych według kursu sprzedaży waluty (a więc wyższego) oraz ustalenia wypłaconej kwoty kredytu we frankach szwajcarskich według kursu kupna waluty (a więc niższego).

Pracownik nie wyjaśnił dlaczego kredyt jest powiązany z frankiem. W trakcie rozmów w pracownikami poprzednika prawnego Pozwanego banku, Powodowie uzyskali Informacje, że zaciągnięcie kredytu waloryzowanego do franka szwajcarskiego jest dla nich korzystne, ponieważ frank szwajcarski jest walutą stabilną, nie podlegającą znaczącym wahaniom. (...)(...)stopa referencyjna WIBOR stosowana dla kredytów w złotych, raty analogicznych kredytów złotowych zmniejszyły się poniżej poziomu rat kredytów walutowych wyrażonych we franku (denominowanych czy waloryzowanych do franka). (...)Sąd Najwyższy przyjął, że „w sytuacji, kiedy zobowiązanie pozwanych wynikające z umowy kredytu zostało wyrażone w walucie polskiej, a jedynie jego saldo miało być przeliczane według kursu franka szwajcarskiego, nie ma podstaw do dochodzenia od pozwanych zapłaty we frankach szwajcarskich.

Powodowie nie zostali poinformowani jakie jest powiązanie pomiędzy kredytem a frankiem szwajcarskim. (...)Z uwagi na pozornie wysoką atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt indeksowany do tej waluty. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)Ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcom, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego.

(...)o ustalenie nieważności umowy o kredyt mieszkaniowy (...) z dnia 3 sierpnia 2010 roku, będący kredytem denominowanym, waloryzowanym kursem franka szwajcarskiego. (...)(...)(...)Zgodnie z umową między stronami waluta kredytu została określona jako franki szwajcarskie, a kwota na 430.277,17 CHF (§ 1 ust. 2 c.s.u.). (...)Waluta i kwota kredytu wyrażone są we frankach szwajcarskich.

Z uwagi na pozornie wysoką atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt waloryzowany do tej waluty. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)Począwszy od lutego 2012 roku powodowie spłacali kredyt bezpośrednio walutą franka szwajcarskiego. (...)Z analizy powyższych postanowień umownych wynika, że charakter zawartej między stronami umowy od początku dotyczył kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego.

O ile środki z kredytu po spełnieniu warunków do pozostawienia do dyspozycji (jego „uruchomienia”) choćby przez chwilę miały postać sumy franków szwajcarskich, a brak jest przesłanek do stwierdzenia że takiej postaci nie miały, to znajdowały się poza dyspozycją powoda. (...)O ile bowiem nie budzi wątpliwości sposób przeliczenia, to nie jest umówiony między stronami jego punkt kluczowy – ustalenie kursu kupna franka szwajcarskiego. (...)Umowa nie zawiera także uprawnienia owego kredytobiorcy do uczestnictwa, w szczególności na zasadach równości, w każdorazowym ustalaniu kursu, w tym wypadku franka szwajcarskiego. (...)Treść tejże umowy pozwala zatem na ustalenie kursu złotego do franka szwajcarskiego i odwrotnie na poziomie np.: 1:1 lub wyższym, albo też 2:1, 4,5:1, 100:1 lub dowolnie innym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny: Powodowie w dniu 9 października 2006r. zawarli z pozwanym umowę kredytu hipotecznego nr KH / (...) indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Jako konsumenci, a zatem słabsza strona obrotu gospodarczego polegali na zaufaniu pracowników banku, którzy zapewniali ich o korzyści wyboru kredytu waloryzowanego do waluty obcej (...) , jak również o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)W tym kontekście przedłożenie przez pozwanego oświadczenia o pouczeniu powodów o możliwych do zaistnienia skutków wzrostu kursu franka szwajcarskiego oraz stóp procentowych można jedynie traktować jako formalne ich pouczenie. (...)Za wystarczające pouczenie w tym zakresie nie sposób także traktować informacji, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny i może wzrosnąć nieznacznie.