Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Aneks nr (...) do umowy zawarto na wniosek powodów, gdy pojawiła się możliwość spłaty kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Nie przedstawiono im jednak oferty kredytu w złotych, a tylko we frankach szwajcarskich. (...)Kwota kredytu została wyrażona we frankach szwajcarskich 65 380 CHF (§ 2 ust. 1 umowy). (...)Powodowie nie chcieli uzyskać franków szwajcarskich.

Kredyt był denominowany we frankach szwajcarskich, a został wypłacony i był spłacany w złotych polskich. (...)Pracownik banku zaproponował powodom kredyt złotowy i kredyt waloryzowany frankiem szwajcarskim, przy czym ten ostatni był korzystniejszy ze względu na znacznie niższą ratę. (...)Powodom nie została wyjaśniona rola franka szwajcarskiego w umowie. (...)Jej istotą było bowiem udzielenie kredytu denominowanego ( indeksowanego ) do franka szwajcarskiego.

Powodowie wskazali, że zawarli umowę kredytu mieszkaniowego z (...) SA, denominowanego we frankach szwajcarskich, która jednak była nieważna z uwagi na występujące w niej klauzule abuzywne. (...)(...)przyjmując, że zastosowanie odmiennego kursu franka szwajcarskiego do wypłaty i spłaty kredytu ma charakter abuzywny, podczas gdyby kredytobiorca otrzymał i spłacał kredyt we frankach, to musiałby dokonać sprzedaży środków z kredytu w kantorze, a potem przy(...)(...)Nie był to więc kredyt denominowany we frankach szwajcarskich (udzielony w walucie obcej) jak to w sposób wprowadzający w błąd nazwano w samej umowie, lecz kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego (kredyt udzielony w walucie polskiej, wypłacany(...)(...)Wbrew twierdzeniom apelacji, stosownie do postanowień umowy kredytu , powodowie nie mieli możliwości spłacania rat we frankach szwajcarskich.

Według stanu na dzień 1 listopada 2019 r. kwota kapitału pozostałego powodom do spłaty, licząc we frankach szwajcarskich, wynosi 118.347,86 zł. (...)Doradca kredytowy zapewniał powodów, iż frank szwajcarski jest bardzo stabilną walutą. (...)Sąd oddalił wniosek pozwanego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu ekonomii na okoliczności związane z poprawnością konstrukcji oferowanego przez pozwanego kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego, z uwagi na nieprzydatność tego dowodu dla rozstrzygnięcia sprawy. (...)Jak wynika z zeznań powodów oraz z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był denominowany.

Z żadnego postanowienia umowy czy regulaminu nie wynikał sposób tworzenia tych kursów czy też możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)Zwrócono także uwagę na możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim od lipca 2009 roku. (...)W trackie rozmów poinformowano S. P. i D. P. , iż posiadają zdolność kredytową jedynie do uzyskania kredytu w którym kwota do wypłaty wyrażona była we frankach szwajcarskich. (...)Spłata kredytu w CHF i ustawa „antyspreadowa” Pozwany zwracał uwagę, iż powodowie mogli od 2009 roku dokonywać spłat kredytu we frankach szwajcarskich ( k. 121 – 121v ).

Kredyt był denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Bank od kwoty udzielonego kredytu pobrał jednorazowo bezzwrotną opłatę przygotowawczą w wysokości 295,22 franków szwajcarskich. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia. (...)Po wyeliminowaniu postanowień o denominacji kredytu, w tym postanowień o sposobie przeliczania kwoty kredytu wyrażonej we frankach szwajcarskich na złote polskie, a następnie salda kredytu wyrażonego we frankach szwajcarskich na złote polskie celem ustalenia(...)

W uzasadnieniu powodowie podnieśli, że w dniu 29 czerwca 2007 roku zawarli z (...) Bank (...) S.A. umowę kredytu mieszkaniowego (...) nr (...) , denominowany do franka szwajcarskiego (CHF). (...)Powodowie we wniosku wskazali, że frank szwajcarski ma być walutą kredytu. (...)Pracownik banku przekonywał powodów, że kredyt we frankach szwajcarskich jest korzystną ofertą, zaś frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Pracownik banku przedstawił powodom franka szwajcarskiego jako najbardziej stabilną walutę.

Strona pozwana zarzuciła, że powodowie mieli od początku możliwość spłaty kredytu we franku szwajcarskim, do której indeksowany był kredyt i nie wykazali, że nie mogli skorzystać z możliwości spłaty kredytu bezpośrednio z rachunku walutowego w walucie franka szwajcarskiego. (...)Bank udzielił powodom kredytu indeksowanego do waluty franka szwajcarskiego. (...)Strona pozwana sprzeciwiła się również przekształceniu umowy indeksowanej do franka szwajcarskiego ze stopą procentową właściwą dla tej waluty w umowę indeksowaną do złotych polskich, lecz nadal podlegającą niższej stopie oprocentowania LIBOR -odpowiedniej dla franka szwajcarskiego. (...)Stopy referencyjne dla kredytów złotowych wynosiły 3,95 %, a dla kredytów indeksowanych kursem franka szwajcarskiego 0,17 %.