Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Od dnia uruchomienia I transzy kredytu do dnia całkowitej wypłaty kwoty kredytu oraz w okresie karencji kredytobiorca zobowiązuje się spłacać odsetki naliczane zgodnie z §4 niniejszej umowy w terminie do dnia 25 każdego miesiąca. (...)Powodowie w okresie do 18 grudnia 2019 r. dokonali całkowitej spłaty kredytu. (...)Zgodnie z wiążącą strony umową kredyt jest kredytem złotowym indeksowany do waluty obcej CHF. Bank zobowiązał się oddać do dyspozycji kredytobiorcy kwotę kredytu w złotych. (...)Sprawa, której przedmiotem jest ważność kredytu indeksowanego czy denominowanego walutą obcą jest standardowym rodzajem postępowania, który aktualnie dominuje w sądach powszechnych.

Zatem w dacie jej zawierania musi dojść do ustalenia wysokości kredytu, a tym samym wysokości zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy. (...)Przeliczenie złotówek na franki szwajcarskie i odwrotnie ma następować przy przyjęciu kursów wynikających z tabel kursowych pozwanego, zatem to bank uzyskał wyłączne prawo do określania kursu CHF dla potrzeb rozliczeń. (...)Wbrew stanowisku pozwanego Sąd Okręgowy trafnie przyjął, że klauzule (postanowienia) umowy umożliwiające przeliczanie przy wypłacie kredytu oraz spłacaniu rat kredytu franka szwajcarskiego według tabeli kursowej pozwanego banku(...)

Uzasadniając żądnie powodowie zarzucili, że umowa kredytowa zawarta przez strony dotyczyła kredytu denominowanego frankiem szwajcarskim (CHF). (...)Zdaniem skarżących prawidłowa wykładnia tych przepisów nie pozwalała na ustalanie kredytów w walucie polskiej denominowanych do waluty obcej. (...)O tym, że zaaprobowali wypłatę kredytu denominowanego do waluty obcej w złotych polskich i tak go też spłacali świadczy § 4 ust. 2 Części Ogólnej Umowy i sposób jej realizacji przez szereg lat. (...)W tym czasie zapadło szereg orzeczeń Sądu Najwyższego dotyczące kredytów denominowanych i indeksowanych do walut obcych.

W § 2 umowy, Bank zobowiązał się postawić do dyspozycji kredytobiorców kredyt w kwocie 230.000 zł denominowany (waloryzowany) w walucie (...) na(...)dnia 3 września 2008 r. do dnia 3 września 2038 r.(...)Warunkach Kredytowania w Zakresie Udzielania Kredytów na Cele Mieszkaniowe i P.(...)(...)Warto odnotować także stanowisko (...) , zaprezentowane w wyroku z dnia 10 czerwca 2021 r., w połączonych sprawach C-776/19 do C-782/19, mimo że odnosiło się ono do kredytu denominowanego do waluty obcej. (...)(...)warunków kredytowania w zakresie udzielania kredytów na cele mieszkaniowe oraz kredytów i pożyczek hipotecznych w (...)(...)kursy kupna (w przypadku wypłaty kredytu) i sprzedaży (w przypadku jego spłaty) franka szwajcarskiego i na jakich konkretnych kryteriach się przy tym opierał. (...)Zarówno bowiem wypłata, jak i spłata kredytu następowały w walucie polskiej, po dokonaniu stosownego przeliczenia z waluty franka szwajcarskiego.

Pracownicy pozwanego Banku przedstawili powodowi ofertę uzyskania tzw. kredytu „we frankach". (...)Pracownik nie wyjaśnił dlaczego kredyt jest powiązany z frankiem. (...)Jak wynikało z wniosku i umowy, powód od samego początku zamierzał zawrzeć i zawarł umowę we frankach szwajcarskich. (...)Mechanizm waloryzacyjny stanowi element nierozerwalnie związany z umową kredytu denominowanego do waluty obcej.

(...)(...) będący podstawą przeliczenia wysokości kredytu na (...) , która to kwota miała być podstawą późniejszego wyliczenia rat we frankach. (...)Badał w jaki sposób przedstawiono im jako konsumentom, umowę kredytu denominowanego z mechanizmem indeksacji. (...)F. szwajcarski nie był tą walutą, z którą Polacy mieli najczęściej do czynienia w związku z koniecznością dokonania wymiany, jak to był np. w przypadku euro i dolara amerykańskiego. (...)Odnosząc się do tego zarzutu po raz kolejny należy wskazać, że zarówno sąd I instancji, jak i Sąd Apelacyjny nie negują co do zasady dopuszczenia do obrotu umów kredytu denominowanego, co zresztą obecnie jest wprost uregulowane w art. 69 ust. 2 pkt 4a prawa bankowego .

Wskazali, że do marca 2013 r. spełniali na rzecz banku świadczenie w walucie złotego, a dalej bezpośrednio w walucie franka szwajcarskiego. (...)Z uwagi na atrakcyjność zaoferowanego produktu opartego na indeksacji do waluty franka szwajcarskiego, oraz zaufanie do pracownika banku powodowie zdecydowali się na kredyt indeksowany do tej waluty. (...)W dacie podpisania umowy kredytu według Tabeli kursów walut stosowanej w pozwanym banku, kurs kupna waluty franka szwajcarskiego wynosił 2,0790 zł. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorcę rat.

Byli zapewniani, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Byli zapewniani, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Istotne jest, czy powodowie mieli świadomość co do skali tego ryzyka w oparciu o informacje Banku, a te wskazywały, że waluta franka szwajcarskiego jest stabilna i bezpieczna, a ewentualne wahania kursowe nie wpłyną znacząco na wysokość ich zobowiązania. (...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego ustalania w PLN wysokości rat kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego poprzez wykorzystywanie wyznaczanych przez siebie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.