Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Dlatego też zaproponowano jej kredyt związany z frankiem szwajcarskim, który miał niższe oprocentowanie, niż w przypadku kredytu złotowego. (...)Powódka przed podpisaniem umowy nie miała wiedzy na temat sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego, ani świadomości, że wysokość raty wyrażonej w złotych będzie zależna od kursu franka szwajcarskiego. (...)Zarówno umowy kredytowe indeksowane do franka szwajcarskiego jak i znajdujące do nich zastosowanie regulaminy winny być dla konsumentów przejrzyste i zrozumiałe. (...)Związanie stopy LIBOR z walutą obcą (frankiem szwajcarskim) przekłada się na to, że po wyeliminowaniu klauzul indeksacyjnych dalsze obowiązywanie umowy kredytu nie jest możliwe.

Dotyczyło to jednak tylko kredytu związanego z frankiem szwajcarskim. (...)Zostali przy tym poinformowani przez pracownika banku, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny. (...)Powodowie nie pamiętają nadto, aby złożono im ofertę związaną z zabezpieczeniem na wypadek znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Nie jest zatem możliwym przyjęcie, iż powodowie spłacali i spłacą nominalną wartość kredytu, albowiem wartość ta ulegała permanentnej zmianie stosownie do różnic w kursie franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

(...)spełnionego w wykonaniu umowy o kredyt denominowany do waluty obcej ( franka szwajcarskiego), powołując się na jej nieważność, będącą konsekwencją zastosowania niedozwolonych postanowień umownych, dotyczących zasad przeliczania kwoty kredytu na walutę polską. (...)Na jej podstawie pozwany bank zobowiązał się postawić do dyspozycji kredytobiorców kwotę 14 620 CHF ( franków szwajcarskich ) z przeznaczeniem na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w T. ( § 2 ). (...)Świadczenia obu stron zostały w umowie określone jako równowartość w złotych polskich wskazanych sum, wyrażonych we frankach szwajcarskich. (...)Obie te kwoty zostały bowiem określone jako równowartość określonej sumy franków szwajcarskich.

Tam doradczyni klienta poinformowała go, że w przypadku oferowanego mu kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego kwota kredytu w złotych będzie przeliczona na franki szwajcarskie i raty kredytu będą wyrażone w tej walucie,(...)w kwocie uzależnionej od kursu franka. (...)Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego i w związku z tym złożyli wniosek kredytowy. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)W świetle jej postanowień Bank ryzykował stratę znacznej części kapitału kredytu w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

Dlatego też zaproponowano im kredyt związany z frankiem szwajcarskim, który miał niższe oprocentowanie, niż w przypadku kredytu złotowego. (...)Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)Kurs franka szwajcarskiego, po którym miało nastąpić przeliczenie kwoty kredytu na franki szwajcarskie, nie był przez powodów negocjowany i nie był im znany. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Na spotkaniach poprzedzających zawarcie umowy nie zaproponowano im kredytu w złotych, lecz zarekomendowano kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Poinformowała ona powodów, że jedyną dostępna dla nich opcją jest kredyt powiązany z frankiem szwajcarskim. (...)Do informacji został dołączony wykres obrazujący zmiany kursu franka szwajcarskiego od sierpnia 2007 r. do maja 2010 r. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Spłata kredytu następowała w formie obciążenia należną(...)Bank według kursu sprzedaży waluty, do której indeksowany był kredyt podanego w Tabeli kursów kupna/sprzedaży(...)Bank w dniu wpływu środków do Banku (§ 1 ust. 1,(...)(...)(...)(...)(...)dotyczące marży Banku w odniesieniu do ustalania kursu franka szwajcarskiego ma charakter samodzielny. (...)W razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu indeksowanego lub denominowanego umowa nie wiąże także w pozostałym zakresie.

W uzasadnieniu wskazali, że w dniu 22 lutego 2006 roku strony zawarły umowę kredytu budowlano-hipotecznego nr (...)- (...) na okres do dnia 3 lutego 2031 roku na kwotę (...) ,24 franków szwajcarskich (dalej (...) ), która miała(...)(...)Nadto wcześniej zawierali z tym bankiem umowy kredytu złotowego i walutowego dotyczącego franków szwajcarskich (okoliczności bezsporne; zeznania powódki M. J. – k. 243v., 245 i 298-299, 300 w zw. z 232v.-233v., 231; zeznania powoda S. J. – k. 243v.-244, 245 i 299, 300 w zw. z k. 233v., 231). (...)Pracownik banku poinformował ich, że kredyt złotowy jest nieopłacalny – natomiast opłacalny jest kredyt we frankach szwajcarskich, jest to kredyt bezpieczny, najtańszy i najpopularniejszy nawet(...)Małżonkowie J. przystali na tę propozycję i ostatecznie tego dnia złożyli wniosek kredytowy o zawarcie umowy kredytu w kwocie (...) franków szwajcarskich (dalej (...) ), co według kursu przewidzianego w tym wniosku 2,3994 CHF oznaczało równowartość 106499,77 złotych.