Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego (...) hipoteczny o numerze (...) na kwotę 41 140,66 franków szwajcarskich doszło 26 kwietnia 2006 r. (...)Prowizja kredytu wynosiła 0,5 % kwoty kredytu, tj. 205,70 franków szwajcarskich. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia. (...)Po wyeliminowaniu postanowień o denominacji kredytu, w tym postanowień o sposobie przeliczania kwoty kredytu wyrażonej we frankach szwajcarskich na złote polskie, a następnie salda kredytu wyrażonego we frankach szwajcarskich na złote polskie celem ustalenia(...)

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności i skuteczności umowy kredytu bankowego.

Kredyt spłacany był początkowo w złotych poprzez ściągnięcie z konta bankowego równowartości w złotych polskich oznaczonej w harmonogramie spłat kwoty franków szwajcarskich. (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich.

W uzasadnieniu powodowie wskazali, że zawarli z pozwanym umowę o kredyt hipoteczny denominowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Po wykonaniu kalkulacji okazało się, że nie mają zdolności kredytowej aby zaciągnąć kredyt złotówkowy, ale ich zdolność kredytowa była wystarczająca na zaciągnięcie kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka. (...)Przenosząc powyższe rozważania na niniejszą sprawę należy opowiedzieć się za możliwością wyeliminowania z umowy kredytu zawartej przez strony w dniu(...)części umowy jako ważnej umowy kredytu bankowego, udzielonego w złotych polskich denominowanych do franka szwajcarskiego.

Zawierając umowę kredytu powodowie mieli świadomość, że wysokość ich zobowiązań z tytułu kredytu będzie zależała od kursu franka szwajcarskiego, ale nie mieli świadomości, ze kurs franka szwajcarskiego może rosnąć w sposób nieograniczony. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienie umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)W świetle powyższego, powyższe klauzule umowne przewidujące mechanizm indeksacji do franka szwajcarskiego zobowiązań stron umów kredytu należy uznać za niedozwolone postanowienia umowne.

Pracownik banku zapewniał powodów o tym, że zaciągnięcie kredytu hipotecznego w złotówkach, jest dla nich mniej korzystne, aniżeli uczynienie tego w stabilnej walucie obcej jaką jest frank szwajcarski. (...)W związku z tym, że strony uzgodniły, że zawierają umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, a zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorcy przyjęli na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w złotych polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej. (...)Analizowana umowa miała charakter umowy o kredyt złotowy, z tym jedynie zastrzeżeniem, że waluta obca, frank szwajcarski, pełniła rolę miernika wartości świadczenia kredytobiorców. (...)Wskazać w tym miejscu należy, że w latach poprzedzających zawarcie umowy, a zwłaszcza w okresie po jej podpisaniu, relacje franka szwajcarskiego do złotego odrywały się od realnych zmian w polskiej gospodarce.

W związku z tym powód zaciągnął kredyt denominowany we frankach szwajcarskich na zakup mieszkania nr (...) położonego w Ż. przy ul. (...) . (...)Jednakże obie strony miały świadomość i godziły się na to, że kredyt na zakup mieszkania został zaciągnięty we frankach szwajcarskich, a pozwana spłacała ten kredyt przez około 4 lata we frankach szwajcarskich. Również cena za lokal została określona i podlegała wyliczeniu z wykorzystaniem klauzuli walutowej odwołującej się do kursu franka szwajcarskiego. (...)Odmienne rozwiązanie mogłoby prowadzić do pokrzywdzenia pozwanej, gdyż kurs franka szwajcarskiego z dnia zawarcia umowy przyrzeczonej w stosunku do kursu tegoż franka z daty zawarcia umowy przedwstępnej, mógłby być bardzo niekorzystny.

Mówił, że kurs franka szwajcarskiego jest korzystny i nie powinien wzrosnąć, a poza tym sam zaciągnął taki kredyt. (...)Nie przedstawił powodom informacji o historycznym kursie franka szwajcarskiego, ani też symulacji wysokości raty sporządzonej przy założeniu wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Bank nie zakładał przy tym skokowego wzrostu kursu franka szwajcarskiego, ani też nie miał wpływu na ten kurs. (...)Przeciwnie powodowie mogli uznać na jej podstawie, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny.

Wówczas najbardziej atrakcyjnymi pod względem ekonomicznym były kredyty we frankach szwajcarskich. (...)Kredytobiorcy mogli spłacać raty kredytu i odsetek zarówno w walucie polskiej, jak też w walucie kredytu, czyli we frankach szwajcarskich. (...)Między stronami bezsporny był fakt zawarcia w dniu 18 lipca 2008 r. umowy kredytu walutowego we frankach szwajcarskich. (...)R. K. przyznał, że z powodem łączyło go kilka umów, w tym również umowa o kredyt w obcej walucie – dokładniej we frankach szwajcarskich.