Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)wartość nieruchomości, na której zakup kredyt został zaciągnięty. (...)Przede wszystkim wskazać należy, że w tej umowie (zob. § (...) ust. 3 – k. 95) wprost jest mowa o tym, że CHF (frank szwajcarski) jest walutą waloryzacji kredytu. (...)Niemniej dostrzec należy, że takie klauzule prowadzą do bardzo istotnych modyfikacji umowy kredytu. (...)(...)(w wersji indeksacji lub denominacji) kredytów udzielonych i wypłaconych wprawdzie w złotych, ale powiązanych z kursem franka szwajcarskiego.

(...)W. (poprzednikiem pozwanego banku) umowę kredytu hipotecznego na cele budownictwa mieszkaniowego, waloryzowanego frankiem szwajcarskim. (...)W dniu zawarcia umowy kredytu hipotecznego stawka L. 3M (co oznacza skrót L. I. R. ) dla franka szwajcarskiego ( (...) ) wynosiła 1,59%. (...)Brak jest też podstaw do przyjęcia, że klauzule indeksacyjne określają główne świadczenia stron umowy kredytu. (...)Konstrukcja kredytu indeksowanego nie powinna więc być uznana za nieuczciwą co do zasady.

Nie ma też istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia, czy i w jaki sposób pozwany wykorzystywał możliwości kształtowania wysokości kursu franka szwajcarskiego, wystarczające jest bowiem to, że zgodnie z umową miał możliwość kształtowania kursu w sposób jak najbardziej dla siebie korzystny. (...)(...)informacyjnego przedstawienie analizy historycznego kursu franka szwajcarskiego ani tym bardziej powoływanie się przez bank na złożenie w formie pisemnej przez powodów oświadczeń o świadomości ryzyka walutowego o standardowej treści. (...)Logicznym jest bowiem i zgodnym z zasadami doświadczenia życiowego, że gdyby kredyty indeksowane lub denominowane do walut obcych były uważane za ryzykowne, z pewnością zawieranie tego typu umów nie byłoby tak powszechne. (...)Choć stanowisko powyższe wyrażone zostało w odniesieniu do kredytu denominowanego, to jednak z uwagi na nieznaczne jedynie różnice między takim właśnie kredytem, a stanowiącym przedmiot niniejszego postępowania kredytem indeksowanym, stanowisko powyższe uznać należy(...)

Regulamin w § 12 ust. 7 stanowi, że w przypadku kredytu denominowanego kursem waluty obcej Harmonogram spłat kredytu jest wyrażony w walucie kredytu. (...)Na marginesie należy jedynie zauważyć, że gros zeznań świadka D. oscyluje wokół finansowania akcji kredytowej we franku szwajcarskim, kiedy to będąca przedmiotem orzeczenia umowa indeksowana była do jena japońskiego. (...)Zauważyć przy tym należy, że treść pouczeń zawartych w informacjach stanowiących załączniki do umowy w sposób wyraźny obrazowała(...)na wypadek deprecjacji waluty polskiej do szwajcarskiej (symulacja, pomimo indeksacji do jena bazowała a zmianach franka szwajcarskiego). (...)Umowa kredytu wiążąca wysokość udzielonego kredytu oraz wysokość jego spłat z kursem waluty obcej, np. franka szwajcarskiego, nie jest sprzeczna z ogólną konstrukcją umowy kredytu przewidzianą w art. 69 ust. 1 pr.bank.

W przeciwieństwie do kredytów denominowanych w CHF, w przypadku kredytów indeksowanych do CHF, walutą kredytu jest waluta PLN. W ocenie Sądu Okręgowego, przedmiotem spornej umowy kredytowej była kwota wyrażona w walucie polskiej tj. (...)(...)polskiej, stanowiącej równowartość określonej liczby franków szwajcarskich. § 5 ust. 1 umowy dotyczący wypłaconych kwot również odnosi się do kwot wyrażonych w walucie polskiej. (...)Umowa jednoznacznie nie odnosiła się jedynie do określonej liczby franków szwajcarskich, lecz w pierwszej kolejności odnosiła się do waluty polskiej. (...)Potwierdza to też powszechność zaciągania przez obywateli kredytów indeksowanych lub denominowanych do walut obcych w tamtym czasie.

Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Wskazuje na to już ustalenie wysokości odsetek w oparciu o stopę procentową stosowaną na rynku do waluty szwajcarskiej. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu. (...)Przykładowo: Bank (...) przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka.

Pracownik poprzednika prawnego pozwanego Banku zaproponował mu kredyt waloryzowany do waluty obcej franka szwajcarskiego (nie posiadał on wystarczającej zdolności kredytowej, aby zawrzeć umowę kredytu „czysto” złotówkowego) jako najkorzystniejszą ofertę występującą wówczas na rynku bankowym. (...)Przed zawarciem umowy kredytu, pracownik Banku nie przedstawił ww. kredytobiorcy symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego za okres wstecz, ani symulacji(...)(...)Na pełną ocenę uczciwości wspomnianego produktu (kredytu indeksowanego) nie pozwalał też, w przekonaniu Sądu, fakt, że powodowi nie przedstawiono ani symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego za okres wstecz przed zawarciem(...)(...)Czytamy tam bowiem „Należy zauważyć, że kredyt w walucie polskiej „denominowany lub indeksowany” w innej walucie niż polska jest kredytem w złotych.

(...)że ustalenia Sądu Okręgowego co do braku negocjacji postanowień umownych, braku(...)bank, zwłaszcza w szczególności co do istoty ryzyka kursowego i jego(...)(...)Konsumenci w chwili udzielania kredytu nie wiedzieli zatem, w jakiej wysokości ich zobowiązanie we frankach szwajcarskich będzie oscylować. (...)w ten sposób, że kwotę kredytu przeliczano najpierw ze złotych polskich na franki szwajcarskie po kursie wskazanym przez bank (uzyskując równowartość kredytu w walucie obcej), a następnie,(...)przeliczano wskazywaną przez bank kwotę franków szwajcarskich na złotówki znów po kursach(...)(...)(...)przychodów banku nie sprowadzały się do prostej różnicy między stosowanym kursami kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.