Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W umowie zawartej z powodem wskazano — liczbowo i słownie — kwotę kredytu, indeksując ją do franka szwajcarskiego. (...)W ocenie Sądu brak określenia w treści umowy kredytu jasnych reguł przeliczenia przez pozwany bank kwoty kredytu i rat kapitałowo - odsetkowych w stosunku do kursu franka szwajcarskiego czyni klauzulę indeksacyjną abuzywną, nie powoduje zaś skutku w postaci nieważności całej umowy. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Jak już zostało to uprzednio podniesione przez Sąd przedmiotowy kredyt nie został udzielony we frankach szwajcarskich, lecz w złotych.

Symulacja kredytów pokazała powodom, że wysokość miesięcznej raty w kredycie waloryzowanym do CHF jest niższa niż takiej raty przy kredycie złotówkowym. Nikt ze strony banku nie wytłumaczył powodom, dlaczego oprocentowanie kredytu waloryzowanego do waluty obcej jest niższe niż kredytu w PLN. Jednocześnie wskazano, że frank szwajcarski to bardzo stabilna i bezpieczna waluta. (...)Sąd podkreślił, że nie ma znaczenia czy kredyt indeksowany [lub denominowany] był, czy też nie był dopuszczalny [dozwolony] w polskim porządku prawnym. (...)Kredyt jest wobec tego kredytem złotówkowym.

Powódka nie została poinformowana o ryzyku walutowym związanym z kredytem indeksowanym do waluty franka szwajcarskiego. (...)Pozwany Bank zgodził się udzielić powódce jedynie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)(...)kursu przyjętego dla przeliczeń kwoty kredytu ze złotych polskich (PLN) do franka szwajcarskiego (CHF), a następnie przeliczeń wysokości wymaganej spłaty z franka szwajcarskiego na złoty polski. (...)Powódka nie została poinformowana o ryzyku walutowym związanym z kredytem indeksowanym do waluty franka szwajcarskiego i nie wiedziała ona na czym polega ryzyko walutowe.

Zgodnie z treścią tej umowy bank udzielił pozwanemu kredytu złotowego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego, stanowiącego równowartość w złotych polskich kwoty 45.228,74 CHF na okres 96 miesięcy. (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji pozwanego nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonej w umowie kwoty franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową, strona pozwana miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)Zakwestionowane przez pozwanego postanowienia dotyczące indeksowania waluty (przeliczania kwoty kredytu i poszczególnych rat do franka szwajcarskiego) miały na celu wyłącznie określenie wysokości rat kredytowych.

Teza orzeczenia: 1. Wprowadzenie do umownego stosunku zobowiązaniowego elementu nadrzędności jednej ze stron, która na podstawie swojej decyzji ustala wysokość parametrów (kursów walut) służących do wyznaczenia wysokości świadczenia drugiej strony, bez odwołania do obiektywnych kryteriów jednoznacznie zakreślających granice przyznanych stronie uprawnień, (...)

Saldo zadłużenia, a więc kwota wykorzystana i podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich. (...)Wprowadzenie konstrukcji kredytu denominowanego, tj. wyrażenie zobowiązania w walucie(...)o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej, nie zaś utrzymania wartości pieniądza. (...)Łączącej strony umowy nie można również uznać za nieważną z uwagi na nieokreślenie kwoty kredytu, gdyż została ona wyraźnie wskazana w umowie poprzez jej wyrażenie we frankach szwajcarskich. (...)Nie istnieje zatem żadna podstawa prawna świadczenia spełnionego przez powodów we frankach szwajcarskich.

W banku doradzono jej kredyt indeksowany we frankach szwajcarskich jako spełniający jej oczekiwania. (...)Kredyt miał być indeksowany we frankach szwajcarskich. (...)Zacytowane wyżej postanowienia umowy wskazują, zdaniem Sądu Okręgowego jednoznacznie, iż umowa zawarta przez strony jest umową kredytu, przewidzianą w art. 69 prawa bankowego , zawartą w walucie polskiej i denominowaną do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)W umowie została wyraźnie wskazana kwota kredytu – 662 428 złotych, jednocześnie zawarto tzw. klauzulę indeksacji do franka szwajcarskiego.

Powodowie wskazali, że łączy ich z pozwanym umowa kredytu hipotecznego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny: W dniu 11 czerwca 2008 r. powodowie zawarli z pozwanym (działającym ówcześnie pod (...) Bank S.A. ) umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „ (...) ”, waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)W pierwszej kolejności należy wskazać, że postanowienia dotyczące indeksacji kredytu – zarówno dotyczące sposobu przeliczenia kwoty kredytu na franki przy wypłacie kredytu, jak też zadłużenia wyrażonego we frankach na złotówki podczas spłaty poszczególnych rat – określają świadczenia główne stron. (...)Przypomnieć należy, że w niniejszym postępowaniu Sąd nie uznał za abuzywną samej zasady indeksacji, a jedynie zasady określania kursu franka szwajcarskiego.

(...)we wnioskach kredytowych jako walutę kredytu kredytobiorcy wskazali (...) (k. 465-467,(...)(k. 64-71, 78-85, 93-100) dotyczą kredytu „waloryzowanego” do franka szwajcarskiego i wskazują, że (...) stanowi „walutę waloryzacji kredytu”. (...)Powodowie nie zostali poinformowani o tym, jaki wpływ na wysokość spłacanych przez nich rat kredytu będzie miał wzrost kursu franka szwajcarskiego w stosunku do polskiego złotego oraz w jaki sposób mogą się zabezpieczyć przed związanym w tym ryzykiem. (...)Powodom nie zostały przedstawione wykresy obrazujące zmiany kursu franka szwajcarskiego w stosunku do polskiego złotego w przeszłości ani też symulacje potencjalnych zmian tych kursów w przyszłości. (...)W konsekwencji zawierając umowę kredytu nie zdawali sobie sprawy z(...)rozumieli mechanizmu polegającego na waloryzacji kredytu kursem franka szwajcarskiego i nie byli w stanie odróżnić umowy zawartej w walucie franka szwajcarskiego od umowy waloryzowanej kursem tej waluty.