Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Określa ona wartość, po której główne banki są chętne udzielić kredytu na rynku międzybankowym w danej walucie (WIBOR w złotówkach, (...) dla franka szwajcarskiego). (...)W przypadku franka szwajcarskiego to bank centralny Szwajcarii ustala jego stopy referencyjne. (...)Banki w czasie, kiedy zawierane były oceniane umowy kredytowe, udzielały kredytów denominowanych w (...) po bardzo różnych cenach. (...)Wskazać także należy, że czym innymi jest wysokość raty kredytu, która wynika między innymi z wahań kursu franka szwajcarskiego na rynku walutowym, a czy innym jest wysokość oprocentowania, na którą składały się niedookreślone wskaźniki, o których mowa w spornych postanowienia umownych.

W umowie, ani w regulaminie nie ma wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego, który miał mieć zastosowanie przy realizacji umowy ( umowa kredytu k. 29-33v ). (...)Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. Kredyt taki jest kredytem złotowym, z tym, że na skutek denominacji lub indeksacji, saldo kredytu wyrażane jest w walucie obcej, do której kredyt został denominowany lub indeksowany. (...)Zamiar ten bez konsekwencji dla statusu konsumenta może się zmienić w czasie” (vide: Jacek Zandecki, Status prawny konsumenta jako strony umowy o kredyt indeksowany/denominowany do franka szwajcarskiego, Studium Prawa Publicznego, Nr 2 (22) 2018).

Sąd Okręgowy podkreśla, że nie jest rolą Sądu analiza ogólnej problematyki dotyczącej udzielania kredytów denominowanych, ani kwestia realizacji przyjętego w umowie mechanizmu. (...)Do jej elementów konstrukcyjnych należy zobowiązanie banku do oddania kredytobiorcy określonej sumy pieniężnej, natomiast kredytobiorca zobowiązuje się do zwrotu wykorzystanego kredytu oraz zapłaty odsetek kapitałowych. Klauzula indeksacyjna zawarta w umowie kredytu łączącej strony nie odnosi się bezpośrednio do elementów przedmiotowo istotnych tej umowy,(...)wartości wydanej i wykorzystanej sumy kredytu w złotych w relacji do waluty obcej. (...)(...)charakteru postanowień umownych dotyczących waloryzacji kredytu należy ustalić wysokość rat kredytu należnych pozwanemu od powodów w(...)trwania umowy powodowie winni spłacać kredyt w złotówkach.

Sąd Rejonowy uznał zatem roszczenie powodów za usprawiedliwione co do zasady. (...)(...)dowodowego z ograniczeniem się wyłącznie do dowodu z przesłuchania strony i(...)§ 10 ust. 2 umowy kredytu, pozycja kredytobiorcy w relacji z(...)stron na gruncie zawartej umowy kredytu, c wynikające z braku dysponowania(...)odwołania się w tym zakresie do wiedzy specjalnej, całkowite pominięcie i(...)Koszty finansowania kredytów walutowych, w szczególności denominowanych w (...) przez (...) Bank(...)2007-grudzień 2010 roku, co doprowadziło do naruszenia zasady wynikającej z przepisu(...)(...)Tym bardziej, że na dzień zawierania umowy kredytu wysokość oprocentowania kredytu była porównywalna z wysokością oprocentowania kredytów w innych bankach.

Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Przykładowo: bank przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka. (...)Szkoda powoda mogła więc wyrazić się nie w samym określeniu kwoty kredytu we frankach, tylko na wpływie tej kwoty na wysokość rat, przeliczanych na złotówki od wysokości całej kwoty kredytu, w ramach jego stopniowego spłacania.

W ocenie Sądu sporna umowa kredytu była umową kredytu złotowego, jedynie denominowanego - powiązanego z kursem waluty obcej w zakresie przeliczeń wysokości świadczeń stron przy ich wypłacie i spłacie. (...)Dominujący jest obecnie w judykaturze pogląd, że zastrzeżone w umowie kredytu indeksowanego czy denominowanego do waluty obcej klauzule kształtujące mechanizm indeksacji czy denominacji określają główne świadczenie kredytobiorcy (m.in. wyroki Sądu Najwyższego z 9 maja 2019 r. (...)(...)związanym z wahaniem kursów waluty, do której denominowany jest kredyt jak w zał. nr 7 do umowy. (...)Wyeliminowanie odniesienia do tabel kursowych banku postanowień dotyczących zasad ustalania zmiennej stopy procentowej czyni niemożliwym dokonanie przeliczenia kwot kredytu i rat kredytowych z franków szwajcarskich na złote polskie.

Spośród dostępnych opcji waluty kredytu (PLN, (...) , USD, EUR i (...) ) wnioskujący wskazali franka szwajcarskiego. (...)W dniu 7 grudnia 2007 roku M. J. i A. J. zawarli z (...) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umowę numer (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „multiplan”, waloryzowany kursem franka szwajcarskiego z przeznaczeniem na finansowanie zakupu lokalu mieszkalnego. (...)(...)powodami przez stronę pozwaną umowy kredytu waloryzowanego obcą walutą (frankiem szwajcarskim), w chwili kontraktowania nie sposób było ustalić jak długo zabezpieczenie będzie trwać, tj. kiedy wartość kredytu pozostałego do spłaty osiągnie pułap, w którym(...)(...)Przepis ten stosuje się w szczególności do świadczenia nienależnego ( art. 410(...)upadły postanowienia umowy uzasadniające świadczenie kredytu i jego periodyczne spłaty, przy zmianie kursu franka szwajcarskiego i oprocentowania.

Powód złożył wniosek o kredyt hipoteczny w dniu 16 lipca 2007, w którym jako kwotę wnioskowaną o udzielenie wskazał 192.000,00 zł indeksowanej kursem waluty franka szwajcarskiego na okres 540 miesięcy celem nabycia nieruchomości. (...)Ponadto, kredytobiorca chciał uzyskać kredyt w PLN i o taki kredyt wnioskował (wskazując jako walutę kredytu CHF), gdyż za kredytowaną nieruchomość miał zapłacić deweloperowi w PLN. To właśnie odniesienie do franka szwajcarskiego stanowi bowiem element odróżniający zawartą(...)Co więcej to właśnie odniesienie się w umowie do franka szwajcarskiego było wyrazem woli stron nakierowanej(...)złotych polskich, przy określeniu oprocentowania kredytu, a tym samym osiągnięcie celu zawieranej umowy – tj. uzyskania przez stronę powodową „tańszego” kredytu. (...)Zdaniem Sądu późniejsze uregulowanie przez ustawodawcę pewnych zasad związanych z udzielaniem kredytów denominowanych albo indeksowanych do waluty obcej, stanowi potwierdzenie wykształcenia się w obrocie określonego podtypu umowy.