Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Na mocy tej umowy Bank udzielił pozwanym pożyczki hipotecznej denominowanej w walucie wymienialnej, w kwocie stanowiącej równowartość 450.000 zł na okres 180 miesięcy od dnia 30 sierpnia 2002 roku do dnia 30 sierpnia 2017 roku. (...)Znaczenie tego wyroku wyczerpuje się zdaniem pozwanych w tym, że w spornej umowie pożyczki oparto stopę procentową o wskaźnik LIBOR, związany z kursem franka szwajcarskiego, co otwiera – zgodnie ze(...)(...)Nie naruszył Sąd Okręgowy przepisów art. 358 § 1 i 3 w zw. z art. 720 § 1 kc , zasądzając należność w złotych polskich, podczas gdy przedmiotem pożyczki była kwota wyrażona w walucie obcej – frankach szwajcarskich. (...)Historia spłaty kredytu pokazuje, że ostatnie świadczenie wpłacone zostało na rzecz wierzyciela 11 lutego 2011 r.

Sąd Okręgowy wskazując na przepis art. 69 ust. 1 i 2 Prawa bankowego stwierdził, że łącząca strony umowa była umową kredytu w PLN indeksowanego do waluty obcej, nie zaś kredytu walutowego. (...)Odmienne ukształtowanie umowy kredytu sprzeczne będzie co do zasady z właściwością stosunku prawnego(...)oparciu o wskaźniki całkowicie nieadekwatne do ekonomicznej wartości waluty, będącej podstawą(...)(...)Zasadnie Sąd I instancji oddalił wniosek pozwanego o zobowiązanie powódki do złożenia jej umowy o kredyt z 2006 r. oraz przeprowadzenie(...)waluty skoro średni kurs NBP franka szwajcarskiego na koniec grudnia 2006r. wahał(...)(...)(...)interes ekonomiczny powodów zawierających umowę kredytu denominowanego polegał na skorzystaniu z oprocentowania tego kredytu na poziomie niższym niż analogicznego kredytu złotowego i fakt, że powodowie(...)dozwolony sposobu waloryzacji rat przedmiotowego kredytu.

W okresie od września 2006 r. do września 2013 r. (tj. do czasu rozstania stron) pozwana dokonywała comiesięcznych spłat kredytu, na łączną kwotę 196.137,36 złotych. (...)W związku z zakupem tych mieszkań strony zaciągnęły zobowiązanie w postaci kredytu denominowanego (waloryzowanego) we frankach szwajcarskich, opiewającego na kwotę 503.800 złotych, na okres 30 lat. (...)Z dalszych ustaleń Sądu I instancji wynikało, że do kwietnia 2009 r. do końca 2011 r. (...)Skoro tak, to o ile można uznać, że kredyt i jego spłata stanowiły przyczynek(...)ekwiwalentu zainwestowanych środków pochodzących z kredytu, to nie sposób uznać, by(...)a ceną sprzedaży lokalu) doszło do efektywnego przesunięcia majątkowego pomiędzy obiema rozdzielnymi masami majątkowymi.

Kredyty złotowe oferowane przez pozwanego były droższe i mniej konkurencyjne w porównaniu do kredytów indeksowanych do waluty obcej. (...)Ponadto, rzeczywistym celem waloryzacji było umożliwienie z jednej strony realizacja celu kredytobiorcy w złotych polskich, a z drugiej ~ po przeliczeniu na franki szwajcarskie - rozliczenie go i spłaty(...)(...)W sprawie niniejszej nie ma też znaczenia, czy rzeczywiście kredyt odniesiony do waluty obcej był i jest co do zasady korzystniejszy dla kredytobiorcy od kredytu złotowego. (...)Tymczasem umowa kredytu określona w art. 69 Prawa bankowego do takich umów nie należy.

Wskazał także, że regulacje dotyczące kredytu denominowanego/indeksowanego do waluty obcej zostały wprowadzone do art. 69 ust. 2 pkt 4a i ust. 3. (...)W związku z tym bez znaczenia pozostają dywagacje pozwanego co do ewentualnej nadpłaty kredytu przez powodów. (...)Chodziło zatem o przedstawienie powodom relacji miedzy złotym a frankiem szwajcarskim w przeszłości oraz prognoz co do ich kursów na przyszłość w szerokiej perspektywie czasowej. (...)Wówczas mogłaby powstać wątpliwość co do dalszych zasad i formy spłaty kredytu w przyszłości.

Wskazuje na to już ustalenie wysokości odsetek w oparciu o stopę procentową stosowaną na rynku do waluty szwajcarskiej. (...)Usunięcie z umowy indeksacji rozumianej szerzej (postanowienia o przeliczaniu na franki w całości, a nie wyłącznie odesłania do tabeli kursów) prowadzi do pozostawienia umowy kredytu z kwotą kredytu wyrażoną w PLN i oprocentowaną w oparciu o stawkę L. . (...)(...)nie zdecydował się na wprowadzenie do obrotu prawnego powszechnie obowiązujących uregulowań, które przeznaczone byłyby do uregulowania sytuacji stron umowy o kredyt bankowy denominowany do waluty obcej, w przypadku wyeliminowania(...)dotyczących sposobu przeliczenia wypłacanej kwoty kredytu. (...)Zwrócić należy uwagę, iż kwestie związane z dochodzeniem roszczeń z umów o kredyt denominowany do waluty obcej, w chwili, w której inicjowane było niniejsze postępowania, nie były zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie oceniane w sposób jednolity.

Biorąc pod uwagę fakt, że istotą kredytu jest oddanie przez bank do dyspozycji kredytobiorcy określonej kwoty pieniężnej należy przyjąć, iż o rodzaju kredytu decyduje waluta, w której kredyt jest faktycznie wypłacony. (...)Wobec tego strony umówiły się na zawarcie umowy kredytu złotowego, w której frank szwajcarski stanowił miernik wartości i służył do określenia wysokości kwot, do których wypłaty bądź spłaty były zobowiązane strony umowy. (...)Czytamy tam bowiem: „Należy zauważyć, że kredyt w walucie polskiej „denominowany lub indeksowany” w innej walucie niż polska jest kredytem w złotych. (...)Co do zasady zatem klauzula indeksacyjna w umowie kredytowej nie jest sprzeczna z prawem i istotą umowy kredytu.

Doradca zapewniał powodów, że frank szwajcarski jest stabilną walutą, że stoi na takim poziomie, że jego kurs w przyszłości będzie spadać. (...)Strony umowy kredytowej od momentu jej zawarcia, podpisały 2 aneksy do umowy kredytu nr (...) . (...)Zdaniem Sądu późniejsze uregulowanie przez ustawodawcę pewnych zasad związanych z udzielaniem kredytów denominowanych albo indeksowanych do waluty obcej, stanowi potwierdzenie wykształcenia się w obrocie określonego podtypu umowy. (...)(...)jak wynikało z postanowień regulaminu do kredytów w walucie frank szwajcarski (w których zobowiązanie kredytobiorców w tej walucie było wyrażone).