Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kredytobiorca nie miał możliwości negocjowania kursu franka szwajcarskiego, nie był o tym informowany. (...)Stan ten był spowodowany wzrostem kursu walutowego złotego do franka szwajcarskiego. Na przestrzeni lat 2005-2020 kurs złotego do franka szwajcarskiego wzrósł 1,5 krotnie. (...)Wartość ta była ustalona w odniesieniu do ceny franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wypłaty kredytu.

Kredyt denominowany we frankach szwajcarskich został przedstawiony powodowi jako standardowe(...)wiele bardziej korzystne niż zaciągnięcie kredytu w rodzimej walucie, tj. w złotych polskich; frank szwajcarski został przedstawiony powodowi jako wyjątkowo stabilna waluta. (...)Nie jest zatem możliwym przyjęcie, iż powód spłacał nominalną wartość kredytu, albowiem wartość ta ulegała permanentnej zmianie stosownie do różnic w kursie franka szwajcarskiego w stosunku do złotego. (...)Umowy kredytowe denominowane do franka szwajcarskiego (jak i znajdujące do nich zastosowanie wzorce umów) winny być dla konsumentów (klientów banków) w pełni przejrzyste i zrozumiałe. (...)Niesprecyzowanie w umowie kredytu sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego przekłada się na dowolność banku w doborze kryteriów ustalania tego kursu.

Jako walutę waloryzacji kredytu wskazano wprawdzie walutę CHF (franka szwajcarskiego), ale kredyt był wypłacany w złotówkach. (...)Podczas wizyty w oddziale przedstawiono im propozycję zawarcia umowy kredytowej indeksowanej do franka szwajcarskiego. (...)Nie przedstawiono im także historycznych kursów franka szwajcarskiego z ostatnich kilkudziesięciu lat względem(...)będzie kształtować się wysokość kapitału kredytu w sytuacji znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Nie przedstawiono im także symulacji obrazującej wysokość salda kredytu na wypadek znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

(...)1 o ustalenie nieważności umowy kredytu hipotecznego nr (...) z dnia(...)mający swoją podstawę w umowie kredytu hipotecznego nr (...) z dnia(...)mający swoją podstawę w umowie kredytu hipotecznego nr (...) z dnia(...)od kwot nominowanych umownie kursem franka szwajcarskiego. (...)(...)r. powodowie złożyli dyspozycję wypłaty kredytu, w kwocie 360.000 PLN. Kredyt został uruchomiony w dniu 20(...)stycznia 2012 r. powodowie wystąpili do pozwanego z wnioskiem o zawarcie aneksu do umowy kredytu nr (...) , w związku z chęcią spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Nie ma dowodu na to, aby strona pozwana przedstawiła powodom jakąkolwiek symulację, zawierającą informacje o historycznych wahaniach kursu franka, obejmujących okres zbliżony do okresu kredytowania. (...)Tymczasem, jak wynika w przytoczonych już powyżej zeznań powodów, przed zawarciem przedmiotowej umowy kredytowej uzyskali oni jedynie szczątkowe informacje dotyczące denominacji, przy czym informacje te i tak osłabiane były zapewnieniem o stabilności franka szwajcarskiego.

Doradca zasugerował im, żeby wybrali kredyt we frankach szwajcarskich – w opinii doradcy kredyt we frankach był w tym czasie korzystniejszy, gdyż przy tej samej kwocie kredytu i tym samym terminie spłaty rata kredytu we frankach była dwukrotnie niższa, niż rata kredytu złotowego. (...)Kurs złotego do franka ustalany jest przez czynniki makroekonomiczne oraz polityki walutowe, na które pozwany nie ma wpływu. (...)Należy wskazać, że powiązanie rat kredytu z wysokością kursu kupna - sprzedaży franka szwajcarskiego (o co powodowie wnosili ubiegając się o kredyt) powoduje, że wysokość spłaconego kapitału ze swojej istoty musi się różnić od kwoty otrzymanego kredytu. Istota problemu powodów polega na tym, że od czasu zawarcia umowy kurs złotego w stosunku do franka szwajcarskiego uległ znaczącej zmianie, co jest okolicznością powszechnie znaną.

Strony zawarły umowę kredytu w złotych polskich waloryzowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Zdaniem Sądu Okręgowego postanowienia umowy zawierające odniesienie do franka szwajcarskiego nie są zrozumiałe pod względem ekonomicznym. (...)Wątpliwość może się tutaj mianowicie pojawić z tej przyczyny, że umowa odwołuje się do dwóch różnych walut: polskich złotych będących walutą, w której kredyt jest wypłacany i spłacany oraz franków szwajcarskich, w których wyrażone jest saldo kredytu. (...)Umowa zawarta przez strony nie przewiduje możliwości spłaty kredytu we frankach szwajcarskich.

Powodowie wskazali, że kredyt zawierany w walucie obcej indeksowany lub denominowany do frank szwajcarskiego CHF, jest skomplikowanym, ryzykownym instrumentem finansowym. (...)Oprocentowanie kredytu we franku szwajcarskim było korzystniejsze niż dla kredytu złotówkowego. (...)Oczywiście to nie zwalniało pozwanego banku z konieczności wyjaśnienia powodom jak działa kredyt denominowany we franku szwajcarskim przy zawieraniu umowy z powodami w sierpniu 2008 r. (...)Powód w swoich zeznaniach potwierdził, że wiedział o istnieniu konta bankowego do wpłaty rat kredytu we frankach szwajcarskich.

Obie umowy były umowami kredytu denominowanego we franku szwajcarskim (CHF), ale udzielonego w złotych polskich. (...)Powód uzyskał informację, że kwota kredytu jest denominowana do franka szwajcarskiego, jednakże kwota kredytu była wyrażona w złotych polskich. (...)Do spłaty na dzień 29 września 2020 r. pozostawało nadal około 19.500 franków szwajcarskich. (...)Stopa referencyjna, którą stosował bank nie zawsze była zgodna z postanowieniami § 4 COU. Powód zaciągnął w dniu 13 czerwca 2008 r. kredyt w wysokości 33.924,59 CHF. Przy kursie franka szwajcarskiego z tego dnia, który wynosił 2,0839, zobowiązanie to wyrażone w złotówkach jest równe 69.589,76 zł.