Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji (tą było dążenie do zastosowania niższego oprocentowania i obniżenia przez to odsetkowych kosztów kredytu). (...)Zgodnie zaś z §2 ust.2 umowy ustalono, że w dniu wykorzystania kredytu lub jego transzy kwota wypłaconych środków będzie przeliczana do CHF według kursu kupna franka określonego w tabeli kursów - obowiązującego w dniu wykorzystania środków. (...)Właściwy wniosek z faktu związania stopy LIBOR z frankiem szwajcarskim jest taki, że po wyeliminowaniu klauzul indeksacyjnych dalsze obowiązywanie umowy (przyjęcie, że jest to umowa ważna) nie jest możliwe.

Wskazywali, że nie określała ona kwoty kredytu – w ramach zaciągniętego zobowiązania, ponadto oddano do dyspozycji środki pieniężne w walucie polskiej, zaś w umowie wskazano sumę franków szwajcarskich. Twierdzili, że kredytobiorca nie mógł również na podstawie zawartej umowy żądać wypłaty kwoty kredytu w walucie franka szwajcarskiego, bowiem kredyt miał być przeznaczony na finansowanie inwestycji w kraju. (...)(...)kredytobiorcy, wskazanej w umowie kwoty kredytu we frankach szwajcarskich, ani też możliwości spłaty kredytu we frankach szwajcarskich, a zatem udzielony kredytobiorcy kredyt był, wbrew twierdzeniom strony pozwanej, kredytem nie walutowym, lecz złotowym, a(...)(...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

Kredyt miał charakter kredytu waloryzowanego, indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Powodowie zarzucili, że umowa kredytu zawiera niedozwolone postanowienia umowne dotyczące(...)§ 11 ust. 5 regulaminu kredytu) oraz z samodzielnym kształtowaniem wysokości(...)czynników kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego stosowanych dla celów obsługi umowy(...)(...)W ocenie powodów zasadne jest uznanie zawartej umowy za nieważną, ewentualnie uznanie, iż kredyt udzielony pozwanym jest kredytem złotówkowym bez klauzuli indeksacji frankiem szwajcarskim. (...)(...)ta przewidywała m.in., że: - kredyt denominowany oznacza kredyt udzielony w PLN i spłacany(...)§ 3.6.6 – w przypadku kredytów denominowanych do walut obcych do obliczenia zdolności kredytowej wnioskodawcy zgodnie(...)

W tym celu udali się do doradcy finansowego z firmy (...) S.A. Doradca finansowy zaproponował powodom kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego w (...) Banku S.A. jako najtańszy kredyt na rynku, wskazywał, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Świadek ten przekazał ogólne informacje na temat procedury zawierania umowy kredytów hipotecznego indeksowanego do franka szwajcarskiego, w tym co do informacji o tego rodzaju kredytach, jakie przekazywane były klientom. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik indeksacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie.

Kredyt ten został udzielony w złotych polskich, był wypłacony w złotych, jak też spłacany w walucie polskiej, a od marca 2015 r. we frankach szwajcarskich. (...)(...)takie postanowienie w umowie o kredyt hipoteczny, z którego wynika, że uprawnienie banku do określania wysokości kursu sprzedaży franka szwajcarskiego nie doznaje żadnych formalnie uregulowanych ograniczeń. (...)Paragrafowi 7 ust.1 Umowy o kredyt nadano nowe brzmienie, zgodnie z którym: kredytobiorca zobowiązuje się spłacić kwotę kredytu w walucie, do której kredyt jest indeksowany lub denominowany. (...)Zdaniem Sądu wpływ wahań kursu franka szwajcarskiego na wysokość salda została omówiona w pismach procesowych obu stron, a mechanizm ten nie wymaga wiedzy specjalistycznej.

W tym celu udali się do (...) , gdzie pracownik banku(...)nie mają oni zdolności kredytowej do uzyskania kredytu w złotych polskich, natomiast mają możliwość zaciągnięcia kredytu denominowanego w CHF. Aby uzyskać kredyt hipoteczny zasugerowano powodom rozważenie dopisania do kredytu kogoś z rodziny. (...)W dniu 10 października 2011 r. strony zawarły Aneks do Umowy Kredytu Mieszkaniowego nr (...) sporządzonej w dniu 20 sierpnia 2008 r. zmieniając zasady spłaty kredytu poprzez umożliwienie kredytobiorcom spłaty rat w walucie obcej CHF, do której kredyt był denominowany. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” w postaci określenia kwoty kredytu w walucie obcej miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. (...)Odnosząc powyższe wskazówki do postanowień dotyczących denominacji kwoty kredytu należało przyjąć, że określają one podstawowe świadczenia w ramach zawartej umowy i charakteryzują tę umowę jako podtyp umowy kredytu – umowę o kredyt denominowany do waluty obcej.

(...)(PLN), b kwotę 11 583,89 franków szwajcarskich (CHF) i oddala powództwo w pozostałym zakresie; II znosi wzajemnie koszty procesu między stronami. Sygn. akt I C 107/20 UZASADNIENIE Powodowie, po sprecyzowaniu powództwa pismem z dnia 19.03.2020 r. (k. 67-68), żądali od pozwanego Banku: a kwoty 411 404,89 zł (PLN), a kwoty 12 771,46 franków szwajcarskich (CHF), b zwrotu kosztów procesu. (...)(...)cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach(...)w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych(...)oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. 55 Po wyeliminowaniu z umowy(...)(...)(...)50 zł) oraz 11 583,89 franków szwajcarskich (CHF), a w pozostałej części powództwo oddalić – jak w pkt.

Powód nie sprawdzał historycznego kursu franka szwajcarskiego przed podpisaniem umowy . (...)Powyższe postanowienia umowne świadczą w sposób jednoznaczny, iż umowa zawarta przez strony jest umową kredytu, przewidzianą w art. 69 prawa bankowego , zawartą w walucie polskiej i waloryzowaną do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają pozwanemu uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)Zakwestionowanie bowiem sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia kredytu i zapadalności raty kredytu nie skutkowałoby uznaniem, że kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym.